[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Psychoenergetyka a psychoanalizaProblem nieuświadamianej aktywności psychicznej człowieka jest jednym z fundamentalnychproblemów psychologii ogólnej, który od początku i bezpośrednio wiąże się z problemamiparapsychologii.W wielu badaniach parapsychologicznych same procesy parapsychiczne rozpatrujesię zazwyczaj jako procesy, których regulacja zachodzi poza świadomą i zamierzoną kontrolą zestrony realizującego te procesy człowieka.Charakter w znacznej mierze nieświadomy mają zjawiska tzw.spontanicznej telepatii.Możnawreszcie założyć nieuświadamianie sobie swych działań przez osoby badane w tych eksperymentach,w których zjawiska parapsychiczne, przede wszystkim telepatię, wywoływano z wykorzystaniemzjawiska hipnozy.Znaczenie nieświadomej aktywności psychicznej w dziedzinie parapsychologii faktograficznejprowadzi do tego, że niektórzy badacze, np.Leonid Wasiljew, zakładają, iż same zjawiskaparapsychiczne są możliwe głównie i przede wszystkim wówczas, gdy jeden z uczestnikówdoświadczeń działa w sposób nieświadomy.Tak wiec, problem nieświadomej aktywności człowieka okazuje się problemem ważkim dlaparapsychologii.Wiadomo jednak, że problem ten bynajmniej nie jest parapsychologiczny.Historycznie jest to problem sięgający w głąb psychologii ogólnej i filozofii.Doniosłą rolę w analizieproblemu nieświadomego odgrywa historia twórczości naukowej i artystycznej.Analiza procesówtwórczych wykazuje, jak poważny jest udział nieuświadamianych czynności w pracy rozwiązującegotrudny problem badacza czy w procesie tworzenia dzieła sztuki.A w związku z tym, znaczenie nieświadomej aktywności w systemie idei, związanych z faktamiparapsychologii, wymaga, by problemem nieświadomego zajęła się teoria psychologii ogólnej.Zacznijmy od wykazania możliwości zbudowania takiej teorii nieświadomego, w której w istocie niewystępuje czynnik psychoenergetyczny.W teorii tej będą rozpatrzone przede wszystkim komponentytreściowe nieświadomej aktywności  głównie poznawcze, gnostyczne.W odniesieniu do psychiki człowieka, a szczególnie jego nieświadomych procesów, byłoby jednakniesłusznym ograniczenie się do samych tylko treści poznawczych psychiki.Konieczne jestrozważenie także aspektu psychoenergetycznego, nierozdzielnie związanego ze sferą emocjonalnączłowieka.Ta ostatnia okoliczność jest szczególnie istotna dla analizy zjawisk parapsychicznych, ponieważzjawiska te powstają głównie nie w zwykłych stanach człowieka, lecz w stanach o zabarwieniuemocjonalnym.Innymi słowy, z parapsychologicznego punktu widzenia istotny jest nie każdynieuświadamiany, a więc nieświadomy proces, lecz tylko takie procesy, które są jednocześniezwiązane z reakcjami psychoenergetycznymi.Analizę takiego niezmiernie złożonego problemu psychologii ogólnej jak problem nieświadomegowarto rozpocząć od pewnych ogólnych idei i koncepcji.Zanim jednak zajmiemy się rozważaniem pojęcia  nieświadome",  nieświadoma aktywność",trzeba, abyśmy zdali sobie sprawę, iż są to pojęcia negatywne.Wskazują one na okoliczność, żeaktywność ma miejsce bez udziału świadomości.Analiza nabierze sensu dopiero wtedy, gdyrozpatrzymy pojęcie  świadomość" jako kategorię merytorycznie-psychologiczną.Pojęcia  świadomość" i  świadoma aktywność" niejednokrotnie były omawiane w literaturzefilozoficznej, w której analizowano różne aspekty filozoficzne tych pojęć.Tu należy je zgłębić od stronytreści psychologicznych, scharakteryzować jako instrumenty konkretnego badania.Jak wiadomo, zagadka nieuświadamianej aktywności psychicznej od dawna przykuwała uwagębadaczy.Po pracach francuskiej szkoły psychoneurologicznej i badaniach w nurcie psychoanalizysamo istnienie nieświadomych procesów psychicznych stało się niewątpliwe, aczkolwiek procesy tepozostają w sprzeczności z koncepcją filozoficzną świadomości, stworzoną przez Kartezjusza iLocke'a.Prace eksperymentalne w dziedzinie nieświadomej aktywności psychicznej nie doprowadziłyjednak do zbudowania określonej teorii tej aktywności.Na podstawie zarejestrowanych faktówpowstały warianty teoretycznych schematów struktury psychiki, zgodnie z którymi, przy takich czyinnych modyfikacjach, opracowywano koncepcję dwuwarstwowego  tortu" czy dwóch kondygnacjipsychiki.Kondygnacja dolna i jednocześnie fundamentalna, decydująca, stanowi miejsce, gdziezachodzą procesy nieświadome.Na górnej kondygnacji umieszcza się zwykle świadomość.Przeciwstawność  świadome  nieświadome" skłoniła francuskich klasyków psychologii (TheoduleArmand Ribot) do uznania przeciwstawności tego, co fizjologiczne i tego, co psychiczne.W teorii tejfizjologiczne łączyło się z nieświadomym, a psychiczne  ze świadomym.Twórca gigantycznego współczesnego systemu psychologicznego  psychoanalizy  SigmundFreud wyobrażał sobie psychikę w postaci dwóch pokoi.W jednym z nich, rzęsiście oświetlonym,znajduje się świadomość, w drugim roi się od różnych nie-uświadamianych popędów [ Pobierz całość w formacie PDF ]