WhiteFeather Sheri Powrót do Teksasu

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Druhny wyszły przez rozsuwane, przeszklone drzwi do ogrodu.Susan iEthan zdecydowali, że wezmą ślub u siebie, w ogrodowej altanie.Usunięto zniej ławkę, a w jej miejsce pojawiły się kwiaty i tymczasowy ołtarz.Po raz ostatni Lily poprawiła welon na głowie Susan i ruszyła zadruhnami.Susan zauważyła, że Lily miała łzy w oczach.Za matroną, ostrożnie stąpając w białych pantofelkach, szła dziewczynkaz koszykiem pełnym płatków kwiatowych.195RSWreszcie wyszła Susan, gdzie czekał już na nią Ryan, gotowy doprzejęcia swojej roli.Wyciągnął do niej ramię i razem czekali, aż organistazacznie grać odpowiednią melodię. Moje maleństwo szepnął Ryan.Susan patrzyła na jego twarz, na linie zmarszczek przecinające czoło ipoliczki, na delikatną skórę.Wiedziała, że to jeden z piękniejszych momentówjego życia.To przecież on wymarzył sobie i przewidział ten ślub. Pomogłeś marzeniom przemienić się w rzeczywistość. Naprawdę? Jesteś pewna, że to ja? zapytał, uśmiechając się jakwytrawna swatka.W powietrzu rozbrzmiał Marsz weselny", ogłaszający nadejście pannymłodej i procesja ruszyła w stronę ogrodowego ołtarza.Minęli całe morze gości i chwilę pózniej Susan dostrzegła Ethana,czekającego na nią przy ołtarzu, oniemiałego z zachwytu.Susan poczuła całą chmarę motyli w brzuchu.Ethan wyglądał niezwykleprzystojnie w olśniewającej białej koszuli i w smokingu w stylu westernowym,z satynową kamizelką i westernowym, sznurkowym krawatem spiętymornamentalną, srebrną broszą.W wyłóg marynarki miał wsuniętą lawendowąróżę.Ryan przekazał pannę młodą panu młodemu.Gdy tylko Ethan sięuśmiechnął, wszystkie motyle w brzuchu zniknęły.Odwzajemniła się muuśmiechem i oddała swój bukiet Lily, według protokołu ceremonii ślubnej.Już po chwili wypowiedzieli tradycyjne słowa przysięgi małżeńskiej.Będą się kochać, szanować i opiekować sobą, póki śmierć ich nie rozłączy.Susan szczerze wypowiadała każde słowo i wiedziała, że Ethan postąpił taksamo.196RSNałożyli sobie na palce obrączki.Ethana była szeroka, z białego złota, ajej błyszczała brylancikami, doskonale pasując do walentynkowego serduszkana szyi.Gdy pochylił się, by ją pocałować, dotknął jej welonu i uniósł ponad jejgłowę, Susan wyobraziła sobie ich wspólną przyszłość: wypełnione miłością ierotyzmem noce, wspólną poranną kawę, dzieci, a także psy i konie, którezawsze będą częścią ich życia.Razem odwrócili się do swoich gości, stając przed nimi już jako pani ipan Eldridg' owie.Najlepsi przyjaciele.Oddani kochankowie.Mąż i żona.197RSBiograf�a autorkiSHERI WHITEFEATHERJest laureatką wielu nagród, przyznanych zarówno przez czytelników, jaki przez magazyny literackie.Jej pradziadkowie przyjechali do USA z Włoch.Jako jedna z pierwszych zainteresowała się problematyką indiańską.Ma na tentemat sporą wiedzę, którą chętnie wykorzystuje w swoich książkach.Matkadwojga dorosłych dzieci, obecnie mieszka w Kalifornii.Interesuje się kuchniąregionalną, uwielbia buszować po sklepach ze starociami, a także zwiedzaćmuzea i galerie sztuki.198RSWYWIAD Z SHERI WHITEFEATHEROpowiedz, proszę, jak zaczęła się Twoja kariera literacka.Do pisania zachęcali mnie już nauczyciele w szkole średniej, jednak niebrałam sobie tych rad do serca.Gdy skończyłam trzydziestkę, postanowiłamcoś zmienić w moim życiu, w tym również zawód.Zawsze czytałam dużoromansów, ale dopiero gdy skończyłam kurs dla pisarzy, pomyślałam, że możespróbuję coś napisać.To było w 1996 roku.Pierwsze trzy książki nie znalazłyuznania w oczach wydawców, jednak już czwarta ukazała się drukiem.Co zainspirowało Cię do napisania tej konkretnej książki, kolejnejczęści Złotej Dynastii?Od początku byłam wielką fanką tego projektu i rodziny Fortune'ów,jeszcze zanim poproszono mnie o współpracę.Jak wygląda Twój dzień pracy?Można powiedzieć, że jestem pisarką na cały etat.Piszę od sześciu dosiedmiu godzin dzień w dzień.Czasami pracuję całą noc.Kiedy wstaję, poporannej toalecie i szybkim śniadaniu od razu zasiadam przy komputerze.Odczasu do czasu robię krótką przerwę, by porozmawiać z najbliższymi.Piszędość powoli, ale uwielbiam to, jestem prawdziwą pracoholiczką.Gdy brakujemi weny, czytam e maile od czytelników, dzięki temu przynajmniej nie tracęwięzi ze światem.Jak zbierasz materiały do pracy?Czytam stosowne opracowania, szukam informacji w Internecie lubbezpośrednio w odpowiednich instytucjach.Gdy pisałam tę książkę,zadzwoniłam do FBI, by dokładnie wypytać o ich procedury śledcze.W tymmiejscu chciałabym im serdecznie podziękować za pomoc i chęć dowspółpracy [ Pobierz całość w formacie PDF ]

�

Podobne