JENS LAPIDUS Czarna Trylogia Sztokholmska 01 Szybki cash. Głód, nienawić, pogoń

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Obaj złożyli w tej sprawie wiarygodnerelacje.Wersję Daniela Lappalainena potwierdza zeznanie pracownika ochronyPetera H�ll�na, który twierdzi, że to Mrado Slovović przewrócił" DanielaLappalainena.Wersję Mrada Slovovicia potwierdza Patrik Sj�quist, twierdząc, że topracownik ochrony rozpoczął bójkę z Mradem Slovoviciem.Według szwedzkiego prawa, podstawą orzeczenia sądowego winna byćwersja zdarzeń podana przez oskarżonego, o ile nie zostanie obalona przezoskarżyciela.W niniejszym przypadku mamy słowo przeciwko słowu, przy czym obiewersje znajdują pewne potwierdzenie w relacjach innych osób.Należy przy tymzauważyć, że nie przedstawiono orzeczenia lekarskiego, które by stwierdzało, iżnoga Daniela Lappalainena została uszkodzona.Jednakże nie ulega kwestii, że wtoalecie restauracji Młyn powstał ogólny tumult.W tej sytuacji doszło do rękoczynów,a zatem mogło być niejasne, kto napada kogo.Z dochodzenia wynika bezspornie, żeMrado Slovović wszedł do toalety pózniej niż Patrik Sj�quist, a zatem mógł zastanąsytuację odebrać inaczej.Nawet jeżeli Mrado Slovović wyłamywał nogę DanielaLappalainena w sposób przez tego ostatniego opisany, mogło to byćusprawiedliwione ze względu na to, że Mrado Slovović poczuł się zaatakowany, azatem działał w sytuacji tzw.domniemanej obrony koniecznej, tj.przypuszczał, żejest bezpośrednio zagrożony działaniem przestępczym.Nie zostało też bezspornieustalone, czy Daniel Lappalainen miał przypiętą plakietkę służby porządkowej.Azatem zeznanie Mrada Slovovicia, iż nie wiedział, że Daniel Lappalainen jestochroniarzem, należy uznać za wiarygodne.Podsumowując, sąd stwierdza, żeoskarżyciel nie dowiódł popełnienia zarzucanego oskarżonemu czynu.Oskarżeniezostaje zatem oddalone.JAK SKAADA ODWOAANIE OD WYROKU, zob.załączone informacje (DV400)Odwołanie winno być skierowane do Sądu Krajowego Svea i złożone wSądzie Rejonowym w terminie do trzech tygodni od dnia dzisiejszego.W imieniu składu sędziowskiegoTor Hjalmarson9.Mrado w spokojnej willowej dzielnicy - jak te pingwiny w Skansenie.Wniewłaściwym miejscu.Za ciasno.Za duszno.Niewłaściwy klimat.Ciekawskie spojrzenia.Na szczęście Radovan zapraszał go do domu bardzo rzadko.Nie mógł znalezć miejsca, żeby zaparkować.Wzrastało prawdopodobieństwo, że sięspózni.Krążył.Obserwował.Może ktoś idzie w stronę auta, by odjechać.Kluczył niepewnieuliczkami.Na chybił trafił.Bez metody.Bezskutecznie.Martwiło go co innego.Nie było nigdzie wolnego miejsca, na którym mógłby zaparkować swojego mercedesaSL 500.W końcu zatrzymał się zbyt blisko przejścia dla pieszych.Ewentualny mandat -wszystko jedno, samochód był wypożyczony.Mandaty trafiały do firmy leasingowej.*Mrado zbliżał się do domu Radovana.Willa: długi parterowy budynek, co najmniej trzysta pięćdziesiąt metrówkwadratowych.Białe ściany i płaski dach z czarnym pokryciem.Futryny okien i drzwi zciemnego drewna.Zadbany ogród, zwłaszcza latem.Fuksje, rośliny wieloletnie, rododendron.Teraz pogrążał się w nieuniknionym jesiennym brązie.Posesja otoczona drewnianymparkanem, mniej więcej półtora metra wysokości.Zaraz za płotem rząd ozdobnych krzewów.Z zewnątrz robiło to grzeczne i nudne wrażenie.Mrado wiedział, że dom jest pilnie strzeżonyod środka.*- Dobra doaao, wejdz, Mrado.Stefanović, prawa ręka Radovana, otworzył drzwi.Poprowadził Mrada przez dom.Radovan siedział w skórzanym fotelu w bibliotece.Aadnie ubrany, jak zwykle.Granatowa klubowa marynarka.Jasne spodnie z welwetu.Zadbana fryzura.Bruzdy/blizny natwarzy układały się w słowo respekt.W pokoju ciemne tapety.Wzdłuż ścian półki z książkami, niskie i wysokie.Naścianach ponad półkami: oprawione w ramy mapy, obrazy i ikony.Europa i Bałkany.Nadpięknym modrym Dunajem.Bitwa na Kosowym Polu.Federalna Republika Jugosławii.Historyczni herosi.Portret Karadjordja.Zwięty Sawa.Najwięcej map Serbii-Czarnogóry.Stefanović zostawił ich samych.Radovan, po serbsku:- No, witaj.- Cała przyjemność po mojej stronie.Nie widujemy się zbyt często.- Mrado wciążstał.- Siądzże, na miłość boską.Nie, nie widujemy się zbyt często.Tak chyba najlepiej.Zato rozmawiamy przez telefon.- Jasne.Kiedy tylko chcesz.- Darujmy sobie te grzeczności, Mrado.Znasz mnie, ja nie owijam w bawełnę.Choćnie bierz tego zbytnio do siebie.Wiesz chyba, co ja myślę o tym, co się zdarzyło w Młynie.- Domyślam się.- To do niczego niepodobne [ Pobierz całość w formacie PDF ]

�

Podobne