White Ellen G. Życie Jezusa

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Głos jego rzadko znajdował posłuch poza pustynią.Udziałem jegobyła samotność i nie było mu dane ujrzeć wyników własnej pracy.Nie miałprzywileju przebywania z Chrystusem i oglądania przejawów boskiej mocytowarzyszącej większemu ze świateł.Nie oglądał cudów przywracania niewido-mym wzroku, uzdrawiania chorych i wskrzeszania zmarłych.Nie oglądał teżświatła, które promieniowało z każdego słowa Chrystusa i przydawało chwałyobietnicom proroków.Najmniejszy z uczniów, który widział potężne dziełaChrystusa i słuchał Jego słów, był pod tym względem bardziej uprzywilejowanyod Jana Chrzciciela, toteż można było powiedzieć, że przerósł Jana.Za pośrednictwem tłumów słuchających nauki Jana wieść o nim rozeszłasię po całym kraju, a Jego uwięzienie wywołało duże poruszenie.Jego niena-ganne życie i poparcie opinii publicznej dawały podstawy do przypuszczenia, żenie zostaną przeciwko niemu podjęte żadne gwałtowne środki.Herod uważał Jana za Bożego proroka i miał szczery zamiar uwolnić go,lecz zwlekał z tym z obawy przed Herodiadą.Herodiada zdawała sobie sprawę, że działając bezpośrednio nie zdoła ni-gdy uzyskać zgody Heroda na wydanie Jana na śmierć, dlatego postanowiłaużyć podstępu.Z okazji urodzin króla urządzone zostało przyjęcie dla dostoj-ników państwowych i dworskiej świty.Miało się odbyć wielkie ucztowaniei pijaństwo.Herod w takich okolicznościach mógł stracić kontrolę nad swojąwolą i łatwiej poddać się cudzym życzeniom.W dniu uroczystości, kiedy Herod ucztował w towarzystwie swych dostoj-ników, Herodiada wysłała swą córkę, by zatańczyła, aby zabawić gości.Salomeznajdowała się w okresie pierwszego rozkwitu swej kobiecości i jej pełna powa-bu uroda owładnęła zmysłami biesiadników.Według zwyczaju dworskie niewia-nadzieja.plDesire of Ages 155XXII.Uwięzienie i śmierć Jana wersja dla Adobe Acrobat Reader, � 2002sty nie brały udziału w tego rodzaju ucztach, toteż taniec dla zabawienia gości,wykonany przez tę córkę izraelskich kapłanów i książąt, wywołał pochlebnekomentaże pod adresem Heroda.Król był oszołomiony winem.Do głosu doszła namiętność.podczas gdyrozsądek milczał.Nie widział nic poza salą, w której odbywała się uczta,dostojnymi gośćmi, zastawionym stołem, mieniącym się winem, blaskiem świa-teł i młodą dziewczyną, tańczącą przed nim.Ulegając beztroskiemu nastrojowipragnął uczynić coś, co by go wywyższyło w oczach wielkich ludzi jego kró-lestwa.Pod przysięgą obiecał, że da córce Herodiady wszystko, czego onazapragnie, nie wyłączając połowy swego królestwa.Salome pośpieszyła do matki, aby zapytać, o co ma prosić.Ta miała jużprzygotowaną odpowiedz o głowę Jana Chrzciciela.Salome nie wiedziała nico pragnieniu zemsty, drążącym serce jej matki i wzdrygała się przed wypowie-dzeniem takiej prośby.Jednak determinacja Herodiady wygrała.Dziewczynawróciła z okrutną prośbą: Chcę, żebyś mi zaraz dał na misie głowę JanaChrzciciela (Mar.6,25).Herod był zaskoczony i wytrącony z równowagi.Hałaśliwa wesołość ustałai w sali zaległa złowroga cisza.Król przejęty był grozą na myśl o odebraniuJanowi życia.Jednakże przysięga obowiązywała go i Herod nie chciał, aby goposądzono o chwiejność lub nierozwagę.Przysięga była złożona na cześć gościi gdyby którykolwiek z nich wystąpił przeciwko jej spełnieniu, Herod byłbyuszczęśliwiony, mając możność oszczędzania proroka.Dlatego też dał im moż-liwość wypowiedzenia się w obronie uwięzionego.Wszyscy oni nieraz przeby-wali daleką drogę, aby posłuchać nauki Jana, i znali go jako człowieka bez-grzesznego i sługę Bożego.A chociaż prośba dziewczyny wstrząsnęła nimi, bylizbyt mocno oszołomieni, aby zaprotestować.Ani jeden głos nie podniósł sięw obronie życia wysłannika Niebios.Ludzie ci zajmowali wysokie stanowiskai cieszyli się zaufaniem narodu, dzwigając wielką odpowiedzialność.Teraz jed-nak oddawali się ucztowaniu i piciu aż do stanu odrętwienia.Tańce i muzykauderzały im do głowy, sumienia zaś były uśpione.Swoim milczeniem przyzwo-lili na śmierć proroka Bożego, która dopełniła zemsty porzuconej kobiety.Herod bezskutecznie oczekiwał na zwolnienie go z danej przysięgi; potemz niechęcią zarządził egzekucję proroka.Wkrótce głowa Jana złożona ostałaprzed królem i jego gośćmi.Usta, które wiernie ostrzegały Heroda przed grzesz-nym życiem, zamknęły się na zawsze.Już nigdy nie miał się odezwać głoswzywający ludzi do skruchy.Noc zabawy kosztowała życie jednego z najwięk-szych proroków.Jakże często życie niewinnego człowieka stawało się ofiarą niepowścią-gliwości osób, które miały stać na straży sprawiedliwości! Każdy, kto podno-si do ust zatruty kielich, bierze na siebie odpowiedzialność za wszelką nie-sprawiedliwość, którą może popełnić pod wpływem jego oszałamiającego dzia-nadzieja.pl156 Ellen G.White%7łYCIE JEZUSAłania.Pozwalając na otępienie swych zmysłów, traci zdolność trzezwego sądui możliwość rozróżniania między dobrem a złem.Otwiera w ten sposób sza-tanowi drogę do wykorzystania siebie dla uciskania i zagłady niewinnych. Wino to szyderca, mocny trunek to wrzaskliwa kłotnia; i nie jest mądry,kto się od niego zatacza (Przyp.20,1).W ten sposób prawo zostało usu-nięte na bok, (.) a ten, który unika złego, bywa plądrowany (Iz.59,14.15).Ci, którzy sprawują władzę nad życiem swych bliznich, powinni być oskar-żeni jako przestępcy, gdy postępują niewstrzemięzliwie.Postawieni na strażyprawa, powinni sami je zachowywać.Powinni to być ludzie, którzy sprawująpełną kontrolę nad swoimi fizycznymi, umysłowymi i moralnymi siłami; po-winni znajdować się w pełni sił umysłowych i posiąść wysoko rozwiniętepoczucie sprawiedliwości.Głowę Jana zaniesiono Herodiadzie, która przyjęła ją z diabelskim zado-woleniem.Triumfowała w swej zemście i cieszyła się, że nikt już nie będzieniepokoił sumienia Heroda.Jednakże popełniony grzech nie przyniósł jej szczę-ścia [ Pobierz całość w formacie PDF ]

�

Podobne