[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Pani Rubinstein nic nie grozi,usłyszała uspokajające wyjaśnienia, chcieli zatrzymać ją w szpi-98talu wyłącznie dlatego, żeby nie spędziła nocy sama w domu.Wstrzyknięto jej silny środek przeciwbólowy.Nie ma żadnychprzeciwwskazań, by opuściła szpital jeszcze tego wieczoru.Jakna osobę w jej wieku, jest okazem zdrowia.W chwili, kiedyprzyjmowali ją na oddział, zachowywała całkowitą przytomnośćumysłu, powiedziała dyżurująca pielęgniarka, dodając, że tourocza starsza pani.Olympia przytaknęła.Po odłożeniu słu-chawki zatelefonowała do opiekunki Maksa, pytając, czy mo-głaby przyjść do nich ponownie jeszcze na godzinę.Całe szczę-ście opiekunka mieszkała w pobliżu i dwadzieścia minut póz
niejzadzwoniła do drzwi.Olympia opowiedziała jej, co się stało, iwyszła z domu.Przedtem zdążyła przygotować dla Friedy sy-pialnię na parterze, tuż obok łazienki.W sypialni był telewizor irozkładane łóżko, ponieważ od czasu do czasu służyła jako po-kój dla gości.Frieda może mieszkać z nimi tak długo, jak będzieto konieczne.Bez wątpienia Harry postąpiłby tak samo.Olympia wyszła do szpitala o wpół do dziewiątej.Godzinę póz
-niej wróciła, przywożąc Friedę.Harry ego wciąż nie było wdomu.Ułożyła wygodnie teściową w przygotowanym dla niej łóżku,przyniosła jej coś do jedzenia, przetrzepała poduszki, włączyłatelewizor i podtrzymując, zaprowadziła do łazienki.Frieda, po-ruszając się o kuli, opierała się na niej prawie całym ciężaremciała.Potem Olympia pomogła starszej pani ponownie wejść dołóżka.Przed dziesiąta.kiedy Olympia leżała już w łóżku, wrócił Harry.Sprawiał wrażenie wyczerpanego.Miał bardzo trudny dzień wpracy.Sprawa, którą się zajmował, ściągnęła mu na głowę prasę dopust boży dla niego i pozostałych sędziów. Kto śpi w pokoju na dole?Harry przypuszczał, że to któryś z kolegów Charliego został nanoc.Czasem gościli tam różnych znajomych, jeśli zdarzyło się99tak, że wszystkie dzieci akurat nocowały w domu i nie byłowolnych pokoi.Mieli tylko jeden pokój gościnny. Twoja matka  powiedziała Olympia, wycierając nos po razysetny tego dnia.Po powtórnym wystawieniu się na lodowate podmuchy śnieżycypoczuła się znacznie gorzej. Mama? Dlaczego?  zdziwił się Harry. Złamała kostkę.Karetka zabrała ją z ulicy, ale nie zadzwoniławtedy do mnie.Przywiozłam ją ze szpitala jakieś pół godzinytemu. Naprawdę?  sprawiał wrażenie oszołomionego. Tak  ponownie dmuchnęła w chusteczkę. Nie może poje-chać do siebie.Ma nogę w gipsie i chodzi o kuli.Myślę, że najakiś czas powinna zostać u nas.Spojrzał na nią z miłością.Olympia nigdy jeszcze go nie zawio-dła. Czy już zasnęła? Jeszcze parę chwil temu nie spała, ale nafaszerowali ją środ-kami przeciwbólowymi.Była półprzytomna i pewnie natych-miast zasnęła.Biedna Frieda, musiała się okropnie nacierpieć.Prosiłam, żeby kontaktowała się z nami przez linię wewnętrznąjeśli będzie czegoś potrzebowała, i ostrzegłam, żeby nie ważyłasię sama chodzić do łazienki.Wiesz, jaka jest.Gotowa wstaćrano pierwsza i zrobić śniadanie dla wszystkich.Trzeba będzieprzywiązywać ją do łóżka. Zejdę na dół i sprawdzę, jak się czuje  powiedział, marszczącczoło ze zmartwienia.Poszedł w kierunku drzwi, ale przed wyj-ściem obrócił się i ponownie popatrzył na Olympię. Kochamcię.Dziękuję, że byłaś dla niej taka dobra.Uśmiechnęła się do niego. To jedyna matka, jaką mamy. Jesteś najwspanialszą żoną na świecie.100Po dziesięciu minutach był z powrotem, wciąż pod wrażeniemgipsu sięgającego kolana i leżących przy łóżku kul.Frieda jużspała. Wyłączyłem telewizor i zostawiłem zapaloną lampkę nocną.Z
pi smacznie.Pół nogi w gipsie! Powiedzieli, że kostka jest paskudnie połamana.Z drugiejstrony Frieda ma rację  to było szczęście w nieszczęściu, żeprzy okazji nie złamała biodra.Jak ci minął dzień? Niewiele lepiej niż mojej matce.Dziennikarze doprowadzająnas do szału.Ale ty też z
le wyglądasz.Jak się czujesz? Właśnie tak, jak wyglądam.Mam nadzieję, że mimo tej fatal-nej pogody Charlie dotrze jednak jutro do domu.Bardzo przydami się jego pomoc w tym tygodniu.Harry natychmiast zaczął przepraszać. Naprawdę strasznie mi przykro, że nie zwolnię się z pracy.Poprostu nie mogę. Wiem  powiedziała żałośnie. Ja też nie.W kancelarii żyw-cem by mnie zjedli.Margaret poszła na tygodniowy urlop.Jejmatka miała mastektomię. Jezu, czy ostał się ktoś w okolicy, komu nie przytrafiło sięjakieś nieszczęście?! Dzięki Bogu, sam jesteś zdrowy.Dom zamienił się w szpital.Olympia miała nadzieję, że do na-stępnej soboty Veronica nie zachoruje, za to Ginny wyzdrowie-je. Jeśli chcesz przespać się w pokoju Charliego, w porządku.Lepiej, żebyś nie złapał ode mnie grypy czy czegoś innego.Czuję się okropnie. Nie bądz
niemądra.Nie boję się twoich chorób.Ja nigdy sięnie przeziębiam. Tfu, na psa urok, ciii. położyła palec na ustach. Nie mówtak.101Roześmiał się.Poszedł do łazienki i wziął prysznic, a pół godzi-ny póz
niej leżeli razem w łóżku.Olympia raz po raz wycierałanos w chusteczkę i głośno kaszlała.Przed chwilą po raz kolejnyposzła sprawdzić, co z Maksem.Spał smacznie. Wygląda na to, że przez tydzień będziemy tu mieli izbę cho-rych  powiedział Harry, układając się w łóżku obok żony iprzytulając ją mocno.Odwróciła się do niego plecami, żeby nieoddychać mu w twarz.Jak dobrze poczuć przy sobie jego cie-pło! Biedna Frieda, tak mi przykro.Co za pech. Na szczęście ma ciebie, Ollie.Ja też mam szczęście.Niemyśl, że nie potrafię docenić tego, co dla niej zrobiłaś.Jesteśwyjątkową kobietą. Dziękuję  odparła, przesuwając się trochę niżej w nogi łóżka,żeby wygodnie zasnąć w jego ramionach. Ty też nie jesteś zły. Postaram się jutro wrócić wcześniej do domu  obiecał.Poki-wała głową i w ciągu paru sekund głęboko zasnęła.102ROZDZIAA
SZÓSTYNastÄ™pnego dnia Olympia wstaÅ‚a o szóstej rano i zaraz poszÅ‚asprawdzić, co z FriedÄ….Wciąż czuÅ‚a siÄ™ z
le, ale przynajmniej nierozchorowała się na dobre.Starsza pani spała snem sprawiedli-wego i wyglądało na to, że w nocy nie wstawała, a nawet, że nieporuszyła się ani o centymetr od wczorajszego wieczoru, kiedyOlympia pomogła jej ułożyć się w łóżku.Teściowa dostała odniej jedną z jej własnych koszul nocnych, obszerną i luz
ną, zflaneli, którą nosiła, będąc w ciąży z Maksem.Koszula byłatrochę za mała na Friedę i miała za krótkie rękawy, czego, jakwiedziała Olympia, teściowa nie lubiła.Ma leżącej na kołdrzeręce widniał wytatuowany numer, który starsza pani zazwyczajstarała się ukryć.Rzadki widok tego tatuażu sprawiał, że Olym-pia odczuwała smutek.Trudno jej było nawet sobie wyobrazić,przez co musiała przejść Frieda w tamtych czasach.Fakt, żenależała do tych nielicznych, którym udało się przeżyć Zagładę,zawsze mocno chwytał ją za serce.Wyszła na palcach z pokoju iwróciła na górę, żeby wziąć prysznic.Harry kończył się ubierać.Tego dnia musiał stawić się w sądzie wcześniej, żeby zdążyć nakonferencję prasową.Tuż przed siódmą, kiedy Olympia czesaławłosy, Max wstał z łóżka i przyszedł do niej do łazienki [ Pobierz całość w formacie PDF ]