[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Dodał również, że jeśli agresor nie zdecyduje siędobrowolnie ewakuować swego storhirdu z Autonomii Irlandzkiej, Wielka Brytania odpowiena napaść zbrojnie". Kamieniami będziecie w nas rzucać, zajączki?  mruknął konung Danii Gorm i zerknąłna Valgrima, jakby chciał się upewnić, czy ten słyszał jego słowa.Przywódca BraterstwaNormańskiego siedział jednak zamyślony, nieobecny, z lekkim uśmiechem przyklejonym dotwarzy.  Nieoczekiwana interwencja sił Nordveghr na terenie Autonomii pod pretekstem pomocylokalnym bandom buntowników stanowi pogwałcenie wszelkich umów międzynarodowychzawartych między państwami Braterstwa a światem chrześcijańskim.Czołowi przywódcyEuropy nie kryją swego zaskoczenia, tym bardziej że pogańskie królestwo Nordveghr odczasu zakończenia Wielkiej Wojny intensywnie pracowało nad wydobyciem się z izolacjipolityczno-kulturowej, a ostatnią umowę handlową z Wielką Brytanią konung ValgrimOlavson podpisał nie dalej niż dwa tygodnie temu". Wiedziałem!  huknął radośnie Dan. Wiedziałem, że na tę okazję przypomną sobie, żesą chrześcijanami! Nędzne łajdaki, już my im. Pohamuj się!  warknął niespodziewanie Valgrim i wyłączył radio.W sali konferencyjnejcentrum dowodzenia na islandzkiej wyspie Heimey zapadła kłująca w uszy cisza. Tylkogłupiec cieszy się z ubicia dzika, którego dopiero co siecią omotał.Najważniejsze dopieroprzed nami, Gorm.Olav? Postawny, trupio wręcz blady młodzieniec z nieprzeniknioną twarzą w mundurzemarynarki wojennej Nordveghr, który zasiadał po prawicy Valgrima, otworzył teczkę i ująłdokument z wierzchu. Więc to on!  pomyślała Vigdis, a ciekawość na moment przemogła napięcie. Jak naszefa Kringlan wygląda dość niepozornie.W innych okolicznościach wzięłabym go pewnieza rozkochanego w poezji marzyciela służącego w marynarce tylko ze względu na tradycjęrodzinną." Z raportów naszych placówek w rejonie Mi
jar
arhaf [Marze Z
ródziemne] wynika, żeobie operacje Kringlan prowadzone w tym rejonie zakończyły się sukcesem  zaczął suchym,beznamiętnym głosem. Operacja  Hri
" [burza] zakończyła się podbojem całego Sudanuoraz jednej trzeciej terytorium Egiptu przez siły mahdystów.Pod kontrolą Anglików orazwalczących u ich boku sił egipskich pozostała tylko większa część wybrzeża MorzaCzerwonego, jednak forpoczta wojsk Mahdiego jest w odległości zaledwie dwóch dni drogiod Kanału Sueskiego.Do chwili obecnej Anglicy przerzucili do Egiptu aż osiem swychdywizji, o dwie więcej, niż zakładaliśmy, a także cztery dywizjony myśliwców oraz trzydywizjony bombowe.W wyniku operacji  Harmr" siły Royal Navy w bazach w Gibraltarze,Aleksandrii i na Malcie niemal dwukrotnie zwiększyły swoją liczebność.Ich premierChamberlain okazał się człowiekiem o wiele bardziej skłonnym do histerii, aniżelizakładaliśmy.Jeśli operacja  Isshagal" zostanie zakończona powodzeniem, spora część flotyangielskiej nigdy nie przybędzie na ratunek swej wyspie.Mówiąc te słowa, nawet nie zerknął w kierunku Dana.Zrobił to natomiast Valgrim,marszcząc przy tym jeszcze bardziej pobrużdżone czoło, aż jego siwe brwi stworzyły jednąlinię. Nie bójcie się, herra min  zapewnił Gorm, podnosząc wysoko głowę, w jegoprzymrużonych oczach zamigotał gniew. Nie boję się. Konung Nordveghr wykrzywił lekko wargi. Gdybym się bał, niewszczynałbym tej zawieruchy, Gorm.Po prostu zrób swoje i zrób to dobrze.Na wycofanie sięjuż za póz
no.I zamilkł.Jego spojrzenie, zimne i uważne, kolejno taksowało każdego z siedzących przystole konungów.Zapalczywy władca Danii zarumienił się i pochylił, a gdy znów spojrzał naValgrima, jego policzki płonęły rumieńcem wściekłości.Stary Harald swioński z szerokimuśmiechem pokiwał głową niczym człowiek pogrążony w głębokiej zadumie, który daje znaćsiedzącym obok rozmówcom, iż wciąż nadąża za tematem rozmowy.Konung GrenlandiiKjartan również się uśmiechnął, lecz znać było po nim nerwowość, zaraz też strzelił oczymaw bok.Jedynie Eirik holmgardzki wytrzymał dłużej surowe spojrzenie Valgrima, a na jegonieprzeniknionej twarzy nie było widać żadnych emocji. Każdy z was zna swą rolę w  Ragnaroku"  wyszeptał chrapliwie konung Nordveghr.Okruchy lodu zatopione głęboko w jego z
renicach błysnęły złowieszczo. Każdy wie, co doniego należy.Nikomu nie wolno zawieść. I wtedy spojrzał na Vigdis. Thorze litościwy, błagam cię, spraw, by to wszystko naprawdę stało się snem"  szeptałażarliwie w duchu pani prezydent, choć miała świadomość, że jeśli bóg-patron Vinlandiisłyszy teraz te słowa, szydzi zapewne z jej naiwności.Dobrze wiedziała, do czego od wielulat przygotowywali się europejscy Normanowie, i zdawała sobie sprawę, w co wciąga swąojczyznę, lecz wciąż nie potrafiła sobie wyobrazić rzeki krwi, którą owe knowania miałyuwolnić.Vigdis podniosła głowę, rozluz
niła zaciśnięte mocno pięści i przybrała obojętny, niemalżeznudzony wyraz twarzy.Skrzywiwszy usta w ironicznym półuśmieszku, odwzajemniłatwarde spojrzenie Valgrima, ale wtedy poczuła, że wzrok konunga Nordveghr spełza niżej, kuskromnemu dekoltowi skrytemu między połami żakietu.Z trudem rozluz
niła szczęki iuśmiechnęła się promiennie. Bądz
gotów  pomyślała z nienawiścią. Już niebawem wepchnę ci mordę w piach,Valgrim.I to w chwili, gdy będziesz się tego najmniej spodziewał".* * *Jeremy nie odezwał się ani słowem od chwili opuszczenia Wicklow.Milczał przez całądrogę, nie odpowiadał na pytania kontrolujących ich żandarmów, powstrzymał nawetwściekłe parsknięcie, gdy Cillian pochwycił go za łokieć i niemal siłą wprowadził na pokładpromu [ Pobierz całość w formacie PDF ]