Kraszewski Józef Ignacy 1 Noc majowa Zesłaniec z fałszywym nazwiskiem i kochajšca żona 2 Dziadunio

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.ale mówić o tym nawet nie chcę! Przyznasz jednak, że to się dziwnie składa rzekł stary powoli tastrzelba, która do was należała i którą mieliście na polowaniu? Nie miałem jej na polowaniu odparł zimno Szymbor była już wówczasdarowana Kernerowi! A! zawołał Dziad odnosząc strzelbę do kąta powoli to co innego.Popatrzyli na siebie milczący.- Jest to zdziecinnienie zapewne pochodzące ze starości - odezwał się Dziad pochwili - a jak wy powiecie, przesąd, ale ja mam tę pewność, że oczy moje ujrząjeszcze wyjaśniającą się tę tajemnicę i karę nad występnym.Jestem o tymprzekonany! Są cuda w wypadkach podobnych.- Po latach tylu.wszak się wszelkie ślady zatarły - obojętnie dodał Szymbor.-Ale dobrze się Dziadkowi pocieszać choć tą nadzieją.- Nie umrę, dopóki tego nie dojdę.- To dobrze - śmiejąc się zawołał Szymbor - będzie nam pan szambelan żyłdługie lata!Stary milczał.- Waćpanowie tych rzeczy nie czytacie lub śmiejecie się z nich jak z bajek, aleja w długim życiu i naczytałem się, i napatrzyłem istnych cudów tego rodzaju.Zbrodniarz bezkarnie urąga się sprawiedliwości, mniema się bezpiecznym,głuszy w sobie sumienie, a w lat wiele jakieś niespodziane światło tajemnicęodkrywa i winnego wiedzie pod miecz sprawiedliwości. Tak! tak! czytałem i ja wiele podobnych historyjek w Causes c�l�bres, alezwykle owe przypadki prędzej przychodzą, a po latach kilkunastu. Nawet po kilkudziesięciu! dodał stary. Daj Boże! zawołał Szymbor pragnę bardzo, żeby się to raz przeciewyjaśniło.Chociaż trudno mi podzielać złudzenie pana szambelana.Wedlewszelkiego podobieństwa krwawa ta scena odbyła się w lesie, w ostępie, bezświadków.Materialne ślady zatarte, a gdyby wypadek tam sprowadził kogoś, coby to był widział, nie czekałby pewnie lat kilkunastu z wyznaniem.Dziad westchnął. Nie było nikogo mówił Szymbor.- Był Bóg - odparł starzec i zamilkł.Na tym skończyła się rozmowa prowadzona z obu stron z wielkimpomiarkowaniem.Szymbor spokojnie palił cygaro.- Trzeba przyznać - odezwał się po chwili - że to nieszczęśliwa rodzina!Stanisławowi tak się marnie skończyło, a Władek, najpoczciwsze w świeciechłopię, trzpiot i także trudno go będzie poprowadzić.- O Władka ja się tak znów bardzo nie lękam - dodał szambelan.- A ja, co go kocham, trwożę się niepomału.Władek ma tę gorączkę życia, zktórą długie lata mu się nie wróżą.wyczerpie się.Niech Bóg uchowanieszczęścia.ale w takim razie jakżeby smutno było Dziaduniowi samemujednemu na świecie, my dzieci nie mamy.- Wiesz waćpan co? - gorąco zawołał stary zabolała mnie ta wasza grozba!dotknęliście okrutnie starego.ale gdyby Bóg chciał mnie ukarać tak srodze.może, może by się znalazła rodzina, o której wy nie wiecie nawet. Zawsze nie tak bliska. Ano! kto wie! są po świecie tajemnice. W naszych szlacheckich rodzinach one się nie trafiają. I uśmiechnął sięSzymbor.Wtem na szczęście stary Szczepan oznajmił kawę i frukta i wyszli z tegopokoju.Szymbor, mimo panowania nad sobą, drżący, Dziad poruszony i blady,z czym się ukrywać nie myślał.**Jest zadaniem polemicznym, dotąd nie rozstrzygniętym przez erotologów, czy wjednym sercu współcześnie dwie miłości pomieścić się mogą, mówimy miłości,gdyż miłostki potulne siedzą nieraz kupkami i niekoniecznie w sercu.Pomimotroskliwych studiów nad tym przedmiotem tak zajmującym, nie śmielibyśmyrozstrzygać, acz opinia powszechna z oburzeniem odrzuca przypuszczenie samopotworności tego rodzaju.A jednak jeśli natura obałamuca się do tego stopnia,że wydaje czasem braci syjamskich, czyby i uczucie, wierne dziecię matczyne,nie mogło też wydać takiego potworu? Lis est sub judice, niech każdy zstąpi wciemny ów loch, w którym chowa stare życia pamiątki, a przekona się, że nierazzbierało mu się przynajmniej na grzech tego rodzaju.A zawsze prawie, ilekroćczłowiek stawał w tym przykrym położeniu - nie śmiemy go porównać doBurydanowego osiołka - owe dwie miłości ciągnące go równie w prawo i lewo,były niezmiernie różnymi obudzone przedmiotami.Kochać się choćby wedwóch czarnobrewach razem nie ma ani podobieństwa, ale ginąć dlaczarnobrewy rano, a umierać dla jasnowłosej wieczorem, należy donieszczęśliwych defektów natury ludzkiej, której filozofowie przyznają jakopiętno najwybitniejsze słabość.Wszystkie siły człowieka nader sąproblematyczne, niedołęstwo nie ulega najmniejszej wątpliwości.Do okoliczności łagodzących to potworne przestępstwo należy młodość wytrawnemu mężczyznie, dojrzalszej niewieście nie uszłoby tego rodzajubałamuctwo, młodość ma tak ogromne zasoby, iż gotowa podołać temuszafunkowi, wyjść z niego cało [ Pobierz całość w formacie PDF ]

�

Podobne