[ Pobierz całość w formacie PDF ]
. Zauważyłaś, że mój tata się im przyglądał?  spytałam, a ona kiwnęła głową.Na jejpięknej twarzy malował się tak wielki niepokój, ze było to niemal komiczne  Jeśli chcesz. Chcę  powiedziała z ulgą  U stóp też. Mnie podobają się takie, jakie są  Położyłam się na brzuchu i sięgnęłam do nocnejszafki.Otworzyłam ją, pogrzebałam w środku i wyjęłam jaskrawoczerwony lakier, pasującydo jej torebki, która leżała teraz na toaletce obok naszych podręczników.Przyniósł je Josh.Jezu, naprawdę byłam mu coś winna. Dobry?  zapytałam.Nakita wzięła buteleczkę do ręki i spojrzała na nią pustym wzrokiem. Masz jakiś jaśniejszy kolor?Nagle zrozumiałam, że ona chce wyglądać normalnie, nie wyróżniać się z tłumu.Znowu odwróciłam się na brzuch. Mam różowy.Nakicie wyraz
nie ulżyło. Dziękuję.Teraz znowu się uśmiechała.Gdyby chodziło o kogoś innego, uznałabym, że topsychoza maniakalno-depresyjna.Zamknęłam szufladę i wyjęłam z kieszeni zmiętą kartkę zlistą rzeczy na zajęcia fotograficzne.Czytając ją, robiłam w myślach przegląd tego, czegobędę potrzebować. Mam prawie wszystko. Wstałam z łóżka. Wolisz czarny czy czerwony aparat? Czarny.Nie, czerwony  poprawiła się, ale zaraz dodała:  A ty który byś wybrała?Otworzyłam szafę, oparłam ręce na biodrach i przejrzałam jej zawartość, szukając wzrokiempudełka z aparatami.Josh powiedział, że robię świetne zdjęcia.Mój ojciec mówił to samo, alesłowa Josha sprawiły, że ogarnęło mnie miłe ciepło  a to było coś, czego nie czułam odmiesięcy. O, jest  mruknęłam cicho, wyciągając pudełko zza sterty dżinsów, spódnic i bluzek.Pochodziło ze sklepu spożywczego, w którym mama robiła zakupy, i kiedy je zobaczyłam,ogarnęła mnie nagle tęsknota za domem.Zadzwoń do mamy.Nie zapomnij.Położyłampudełko na biurku.Zapach sprzętu, którego nie sposób pomylić z żadnym innym, także obudził wielewspomnień. Czerwony jest nowszy, ale czarny za to bardziej wszechstronny. Napotkałam pustywzrok Nakity i wręczyłam jej czarny aparat. Ten robi lepsze zdjęcia.Nie wyostrza obrazuautomatycznie, więc sama zdecydujesz, co na zdjęciu ma być bardziej widoczne, a co mniej.W porządku, nie brzmiało to zbyt sensownie, ale Nakita wzięła stary aparat, ostrożnierozpięła zamek torebki i włożyła go do środka.Sprawiała wrażenie zadowolonej, żebezużyteczna do tej pory rzecz w końcu się na coś przydała. Zatrzymaj lakier do paznokci  powiedziałam, bo pomyślałam, że powinna mieć wtorebce coś jeszcze. Dziękuję  odparła z powagą, położyła torebkę obok książek i zrzuciła ze stópsandałki, tak po prostu, jak każda normalna osoba.Tak po prostu  tyle że oba wylądowałyidealnie równo pod oknem, zupełnie jakby ktoś je tam ustawił. Nigdy nie będę w tym takdobra jak ty  dodała z żalem.Spojrzałam na jej idealne stopy i odwróciłam wzrok.Jezu, nic dziwnego, że facecidostawali szału, by móc z nią choć przez chwilę porozmawiać.Nawet stopy miała piękne. Nie chodzi o to, żebyś była tak dobra jak inni. Rzuciłam się na łóżko i wbiłamwzrok w sufit.Póz
niej zadzwonię do mamy. Tylko o to, by pokazać, co czujesz.Każdysposób na zrobienie zdjęcia jest dobry.Jeśli cię poruszy, to jest to.A
óżko ugięło się, kiedy Nakita usiadła na jego drugim końcu.Przesunęłam się trochę. Myślisz, że twojemu tacie się spodobają?  spytała. Wiesz, moje zdjęcia.Nakitazawsze była taka pewna siebie, a teraz wydawała się zagubiona. Jasne. Uśmiechnęłam się lekko, wyobrażając sobie, jak będzie mu je pokazywała.Tata uwielbiał moje zdjęcia.W jadalni zajmowały całą ścianę, a te, które szczególnie mu siępodobały, były dodatkowo oświetlone.To on mi powiedział, że w fotografii najważniejszejest to, co czujemy.Pewnie je analizował, próbując zrozumieć, co dzieje się w mojej głowie.W pokoju unosił się silny zapach lakieru do paznokci.Czekanie było męczące, ale niemogłyśmy wyjść z domu, dopóki tata nie położy się do łóżka.Spojrzałam na zdjęcie Wendy imojego byłego chłopaka, Teda, które było przypięte do lustra.Wyglądali razem naszczęśliwych, kiedy tak stali na plaży w promieniach zachodzącego słońca.Odwróciłam sięna brzuch, żeby lepiej im się przyjrzeć.Zrezygnowałam z Teda, kiedy się tuprzeprowadziłam [ Pobierz całość w formacie PDF ]