[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Charlie gwizdnął na Lucjusza, który opuścił dwie liny.Nathan szybko, bez niczyjejpomocy, wspiął się po pierwszej.Charlie złapał drugą.Jake a zawsze zdumiewało to, że Charlie,który zna dwadzieścia języków i rozumie mechanikę kwantową, jest jednocześnie tak sprawnyfizycznie.Brakowało mu wprawdzie elegancji Nathana, ale wdrapał się na dach w mgnieniu oka.Natomiast Jake, nawet z pomocą Lucjusza, podciągał się w górę z największym trudem.Już prawie dotarł do świetlika, kiedy usłyszał szczęk otwieranego zamka.Po chwili drzwi sięotworzyły i do komnaty wkroczył Leopardo.Jake wstrzymał oddech, kręcąc się z wolna pod szczytem kopuły, na poskrzypującej linie.16Andromeda i morski potwórNathan, Charlie i Lucjusz, których twarze jaśniały w ciemności nad otworem świetlika,patrzyli ze zgrozą, jak Leopardo podchodzi do otworu w posadzce i wywołuje Austeria.Mielinadzieję, że zejdzie na dół, a oni w tym czasie wciągną Jake a na dach, ale on po prostu czekał,krygując się - zupełnie jak Nathan - przed rtęciowym zwierciadłem na ścianie, dopóki aktor niewyszedł na górę.Austerio natychmiast zauważył Jake a pod kopułą i aż krzyknął z przerażenia.Jake osłabiłchwyt i zjechał spory kawałek w dół, parząc sobie dłonie szorstką liną.Chłopcy byli przekonani, że nie unikną katastrofy, ale Austerio zadziałał błyskawicznie,udając, że po prostu zaszokował go widok własnego odbicia w lustrze.Wymamrotał coś, żewszystko ma przekrzywione, i poprosił Leoparda, by poprawił mu laurową koronę.Gdy ten,krzywiąc się, spełniał jego prośbę, Jake został szybko podciągnięty do świetlika.Był już prawie na dachu, kiedy Leopardo klasnął w dłonie i oznajmił, że on i Austeriomuszą natychmiast wyjść.W tej samej chwili nastąpiła katastrofa: maska Jake a, którą wetknąłsobie pod togę, wyśliznęła mu się.Próbował złapać ją ręką, potem nogą, ale na próżno.Kiedysfruwała ku podłodze, Austerio znów zaczął mówić, tym razem skarżąc się głośno na krój swojejtuniki.Leopardo, tracąc cierpliwość, warknął, że tunice z pewnością nic nie dolega, i skierowałsię ku drzwiom.Nagle zatrzymał się w pół kroku, zauważywszy maskę na posadzce.Podniósł ją iobejrzał, zerkając na Austeria.Potem spojrzał w górę.Nie zobaczył niczego prócz wymalowanego wnętrza kopuły i skrawka nocnego nieba wotworze świetlika.Otworzył drzwi i wypchnął aktora na zewnątrz.Na szczycie kopuły cztery postacie - wydając westchnienia nieopisanej ulgi - patrzyły, jakLeopardo i Austerio przemierzają podwórzec i znikają we wnętrzu willi.Przez dłuższą chwilęchłopcy stali w milczeniu, roztrząsając w myśli wszystko, czego się dowiedzieli.Pierwszyodezwał się Charlie.- Powiedział, że w Circus Maximus ma po raz pierwszy pokazać się publicznie.- Nie inaczej.- Nathan poważnie skinął głową.- Też to usłyszałem.- Odwrócił się doJake a.- A co powiedziała Topaz? Wszystko ma się zacząć od publicznego morderstwa.Jake a olśniła wstrząsająca i straszna myśl.- To jego zamordują? Austeria?- Nie Austeria - poprawił go Nathan.- Tyberiusza.- Uniósł brwi, zwracając się ponowniedo Charliego.- Oczywiście moja wiedza o historii Rzymu nie dorównuje twojej, ale czy nie jesttak, że po Spartakusie wszyscy w cesarstwie mają paranoję na punkcie rebelii?- Spartakus - wtrącił nagle Lucjusz.- Słyszałem o nim.Nathan spojrzał na Jake a.- Był zbuntowanym gladiatorem, który podburzył niewolników do walki z ich panami.Ajak można łatwiej spowodować  kres dominiów , niż zamordować cesarza i zrzucić winę nabandę buntowników, którzy prawdopodobnie nawet nie istnieją? To będzie jatka.W ciągu parudni wybuchnie wojna domowa.Charlie już od dłuższej chwili potrząsał głową.- To dobra teoria, ale nie trzyma się kupy [ Pobierz całość w formacie PDF ]