[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Szczepionkazapewnia jedynie częściową ochronę.Całkowitą może zapewnić jedynieprzebycie tej choroby.Na domiar wszystkiego, jeśli układ odpornościowy pozaszczepieniu nie zareaguje w sposób odpowiedni (a wydaje się, że zdarzasię to powszechnie), pojawia się ogromne zagrożenie, że taka osoba staniesię nosicielem różyczki wraz z artretyzmem i objawami powiększonej tarczycy. Science z 26 marca 1977 roku donosi:W 1970 roku raport HEW oznajmił, że aż u 26 proc.dzieci zaszczepionychprzeciwko różyczce wykryto artretyzm i bóle stawów.Wiele z nich poddanoopiece medycznej i hospitalizacji, by wykluczyć ostry gościec stawowy ireumatyczne zapalenie stawów.W New Jersey przeprowadzono takie samebadania.Dowiodły one, że 17 proc.zaszczepionych dzieci choruje naartretyzm i ból stawów.Magazyn  The Lancet ze stycznia 1983 roku:Ból stawów i artretyzm są najbardziej dokuczliwymi reakcjami organizmu naszczepionkę.Ich występowanie nasila się wraz z wiekiem pacjenta.Bólstawów pojawia się przeciętnie u 25 proc.przypadków, a artretyzm u około 1proc.zaszczepionych kobiet.Komentując szczepionkę przeciw różyczce, Mendelsohn powiedział:- Nie ma potrzeby, aby chronić dzieci przed tą nieszkodliwą chorobą, ponieważodwrotne reakcje na szczepionkę są nie do zaakceptowania w porównaniu zkorzyściami uzyskanymi przez dziecko.W Connecticut grupa lekarzy,prowadzona przez dwóch sławnych epidemiologów, zdołała usunąćszczepionkę przeciwko różyczce z listy wymaganych szczepień.SZCZEPIONKA PRZECIWKO GRYPIE23 czerwca 1979 roku  Australian Newspaper opublikowała list dra O'Rourke,inspektora medycznego Szpitala Ogólnego w Toowoombie zawierający następujące uwagi:Artykuł wstępny w ostatnim  British Medical Journal oznajmia, że na całymświecie wśród zwierząt i ptaków grypa jest szeroko rozprzestrzeniona.Magazyn sugeruje, że produkcja szczepionek i w ogóle sam pomysł jejstosowania jest z góry skazany na niepowodzenie.Dotychczas niewynaleziono żadnego produktu, który byłby skuteczny.Od wielu lat wśródspołeczeństwa i lekarzy istnieje przekonanie, że szczepionka przeciwko grypienie tylko jest zbyteczna, ale również powoduje chorobę.Magazyn  The Lancet z 10 sierpnia 1974 roku opublikował wyniki badańprzeprowadzonych wśród 50 tys.urzędników pocztowych, którzy zostali zaszczepieniprzeciwko grypie.W żaden sposób nie potwierdziły one skuteczności przeprowadzonychszczepień.Artykuł stwierdza:Nie znaleziono żadnego dowodu potwierdzającego zmniejszenie nieobecnościw pracy wśród zaszczepionych w porównaniu z inną grupą kontrolną.Rezultaty badań wskazują, że coroczne podawanie szczepionki przeciwkogrypie wśród pracowników przemysłu ciężkiego w żadnym stopniu niewyklucza tej choroby.Raport  The Morbidity and Mortality Report z 9 sierpnia 1985 roku omawia wszelkiewady szczepionki i jej złe działanie na przykładzie mieszkańców domów opieki społecznej.Stwierdzono:W lutym i w marcu 1985 roku Wydział Opieki Zdrowotnej w Connecticut orazWydział Epidemiologii i Zdrowia Publicznego Uniwersytetu Yale zbadały trzyepidemie grypopodobne wśród mieszkańców domów opieki społecznej.Przyczyną tych epidemii była grypa typu A (H3N2).Odkryto, że podczaskażdej epidemii mieszkańcy, którzy otrzymali wtedy polecaną szczepionkęprzeciwko grypie, chorowali tak samo często, jak osoby niezaszczepione. British Medical Journal (29.09.1990) zawiera artykuł  Szczepionka przeciwkogrypie a ludzie starsi , w którym oznajmia się:Podczas gdy szczepionka może zapewnić zdrowym dorosłym osobom 60 - 80proc.ochronę, 16 poddanych ocenie badań, przeprowadzonych w domachstarców od 1972 roku, pokazało, że ochrona przeciwko grypie typu A (H3N2)dla ludzi starszych wynosi jedynie 27 proc.Szczepionka przeciwko grypie typuB okazała się jeszcze mniej skuteczna, dając jedynie 21 - proc.ochronępodczas siedmiu przeprowadzonych badań.Co więcej, odkryto, żeszczepionka nie stanowi żadnej ochrony przeciwko wirusologicznymprzypadkom grypy typu A/Victoria/3/75 wśród starszych osób mieszkających wdomach spokojnej starości w Australii.Masowa kampania szczepień przeciwko grypie świńskiej w Stanach Zjednoczonych w1976 roku stała się przyczyną 565 przypadków paraliżu Guillaina - Barrego oraz ponad 40przypadków zgonów [ Pobierz całość w formacie PDF ]