Morderstwo Margaret Odell S.S van Dine

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.To jegobył miły, nie nalegał, lecz postawiwszy swe zaproszenie wformie osobistego życzenia, praktycznie zapobiegł odmowie.Czułem jednak, że ta strategia słowna była niepotrzebna.Zarówno Cleaver, jak i Spotswoode zdawali się witać zprawdziwym zadowoleniem sposobność zakończenianieprzyjemnej dyskusji dla rozegrania partii kart, a Vance iAllen, rzecz naturalna, zgodzili się natychmiast.JedynieMannix odmówił.Wyjaśnił, że zna grę tylko pobieżnie i nie lubijej; pomimo to, entuzjastycznie wyraził chęć kibicowania.Vance nakłaniał go do zmiany postanowienia, lecz b�z skutku.Tak więc Markham polecił w końcu służącemu przygotowaćstół na pięć osób.Zauważyłem, że Vance czekał, dopóki Allen zajmie miejsca, apotem usiadł po jego prawej ręce.Spotswoode siedział naprawo od Vance a, dalej za nim Markham.Mannix przysunąłswe krzesło pomiędzy Markhama i Cleavera.Cleaver zaproponował z początku stawkę raczej skromną,lecz Spotswoode od razu znacznie ją podniósł.Vancepodwyższył jeszcze, a że Markham i Allen nie oponowali,przyjęto jego propozycję.Cyfry na żetonach nieco mnieoszołomiły, a nawet Mannix cicho zagwizdał.Nie upłynęło nawet dziesięć minut, gdy stało się widoczne, żecała piątka składa się z doskonałych graczy.Po raz pierwszy wciągu tego wieczoru przyjaciel Vance a, Allen, zdawał się być wswoim żywiole i czuł się znakomicie.Allen wygrał po pierwszym i drugim rozdaniu kart, a Vancepo trzecim i czwartym.Markham wziął duży bank, co pozwoliłomu wyjść nieznacznie na czoło.Dotychczas Cleaver byłjedynym przegrywającym, lecz w ciągu następnej pół godzinyzdołał odzyskać znaczną część strat.Następnie Vance zbliżał siędo wygranej ustępując czasem tylko Allenowi.I znów przezpewien czas szczęście w grze zdało się być równomiernie roz-dzielone.Około pół do pierwszej nad stołem zawisła ciężkaatmosfera.Stawki były tak wysokie, a licytacja postępowała takszybko, że nawet dla ludzi o dużych środkach do jakichniewątpliwie należeli wszyscy grający sumy przechodzące zrąk do rąk przedstawiały bardzo poważne kwoty.Tuż przed pierwszą, gdy gorączka gry osiągnęła punktszczytowy, spostrzegłem, że Vance rzucił Allenowi szybkiespojrzenie i otarł czoło chusteczką.Obcemu gest ten wydałbysię zupełnie naturalny, lecz mnie, tak obeznanego z manieramiVance a, od razu uderzyła jego sztuczność.Równocześniezauważyłem, że Allen właśnie tasował karty i miał rozdawać.W tym momencie nieco dymu z cygar weszło mu widoczniedo oczu, bo zamrugał nagle i jedna karta spadła mu na podłogę.Szybko ją podniósłszy przetasował jeszcze raz talię i położył jąprzed Vance em do przełożenia.W banku znajdowała się już mała fortuna w żetonach.Cleaver, Markham i Spotswoode zaczekali.Kolej przyszła naVance a, który otworzył grę bardzo wysoko.Allen od razuprzebił, lecz Cleaver dopłacił.Wtedy Markham i Spotswooderzucili karty pozostawiając całą rozgrywkę Vance owi iCleaverowi.Cleaver dokupił jedną kartę, a Vance, otwierający dwie.Vance zagrał z połowy banku, a Cleaver wysokoprzebił.Vance z kolei przebił Cleavera, lecz małą sumą, iCleaver znowu przebił, tym razem jeszcze większą sumą niżpoprzednio.Vance zawahał się i dopłacił.Cleaver triumfalniepokazał karty: Strit do waleta obwieścił. Czy ma pan wyższą? Przy ciągnięciu dwóch kart? zapytał smutnie Vance.Rozłożył swe karty, by pokazać otwarcie.Miał cztery króle.W pół godziny pózniej Vance wyjął znowu chusteczkę iprzesunął nią po czole.Tak jak poprzednio i teraz Allenrozdawał karty, a bank wzrósł przez dwukrotne pasowanie przypoprzednich rozdaniach.Allen przerwał, by pociągnąć zeszklanki i zapalić cygaro.Potem, gdy Vance przełożył, rozdałkarty.Cleaver, Markham i Spotswoode zaczekali i znów Vanceotworzył pełną stawką.Przy grze został tylko Spotswoode i tymrazem walka rozegrała się między nim a Vance em.Spotswoodepoprosił o jedną kartę Vance nie dokupywał.Potem nastąpiłmoment absolutnej prawie ciszy.Zdawało mi się, że atmosferajest naładowana elektrycznością.Inni odczuli to również, gdyżobserwowali grę z dziwnie napiętą uwagą.Wydawało się, żeVance i Spotswoode jak gdyby zastygli w postawie najwyższegospokoju.Obserwowałem ich bacznie, lecz u żadnego niezauważyłem najmniejszej oznaki wzruszenia.Zaczął Vance.Bez słowa przesunął rulon żółtych żetonów naśrodek stołu.Była to znacznie wyższa stawka niż postawionakiedykolwiek w tej grze.Ale Spotswoode natychmiast położyłobok drugi rulon.Potem chłodno i zręcznie policzył resztęswoich żetonów i posunął je dłonią przed siebie mówiącspokojnie: Przebijam maksimum.Vance wzdrygnął się prawie niedostrzegalnie. Wygrał pan. Uśmiechnął się miło do Spotswoode a irozłożył swe karty, by pokazać otwarcie.Miał cztery asy. Na Boga! To ci dopiero poker! zachichotał Allen. Poker? powtórzył jak echo Markham. Nie dopłacićmając cztery asy i to przy takim banku?Cleaver także mruknął coś z podziwem, a Mannix zacisnął zniesmakiem wargi. Nie chciałbym pana urazić, panie Vance powiedział.Patrząc jednak na tę grę z czysto fachowego punktu widzenia,że pan za wcześnie się poddał.Spotswoode spojrzał w górę. Nie macie panowie racji rzekł. Pan Vance grał zeswoją kartą doskonale.Jego wycofanie się z gry, nawet zczterema asami, było z naukowego punktu widzeniaprawidłowe. Oczywiście, że tak zgodził się Allen. Och, ludzie! Co tobyła za walka!Spotswoode skinął głową i zwracając się do Vance a rzekł: Ponieważ taka sytuacja najprawdopodobniej nigdy się jużnie powtórzy, mogę jedynie, by okazać me uznanie dla pańskiejznakomitej spostrzegawczości, zaspokoić pańską ciekawość nie miałem nic.Spotswoode położył karty na stole i zręcznie rozsunął jepalcami.Odsłonił piątkę, szóstkę, siódemkę i ósemkę trefl orazwaleta kier. Nie mogę powiedzieć, bym podzielał pańskie zdanie, panieSpotswoode wyznał Markham. Pan Vance wygrywał, apoddał się. Proszę rozważyć sytuację odpowiedział Spotswoodełagodnym, spokojnym głosem. Na pewno otworzyłbym takiduży bank, gdybym mógł to zrobić po spasowaniu panaCleavera i pana.Lecz kiedy nie wycofałem się z gry po otwarciuprzez pana Vance a tak dużą sumą, rozumiało się samo przezsię, że musiałem mieć albo czwórkę ze strita, albo cztery wkolorze, albo wreszcie wejście pokerowe.Sądzę, że bezsamochwalstwa mogę powiedzieć, że jestem zbyt dobrymgraczem, by w innym wypadku pozostać przy grze [ Pobierz całość w formacie PDF ]

�

Podobne