Masterton Graham, Masterton Vicki Saga historyczna Smak raju

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Usiadła po przeciwnej stronie biurka. Jesteś jeszcze zdenerwowany? zapytała. Nie, nie na ciebie. Ale zeszłej nocy byłeś. Zeszłej nocy byłem strasznie zmęczony. Wiesz, to nic nie znaczyło tłumaczyła się Esther. Mam na myśliGuillaume a.To byłtylko pocałunek.Chodzi mi o to, że znam go jeszcze mniej niż ciebie, a ciebieprzecież też nieznam zbyt dobrze.Nawet nie wiem, dlaczego ci się w ogóle tłumaczę.Jestemprzecież zaręczonaz Rodneyem. Tak pokiwał głową Sacha. Dzielny Rodney.Sacha wyglądał wyjątkowo ładnie i rozczulająco w tych okularach.Dodawały onejegoostrym, męskim rysom bezradności mola książkowego, której Esther dotąd u niegonie widziała.Mały, zagubiony chłopiec.Zdjął okulary i położył je na bibule obok pióra. Pierwsza rzecz, jaką zrobiłem dziś rano, to zadzwoniłem do państwaDelahaye ów, aby impowiedzieć, że jesteś całkowicie bezpieczna i zatrzymałaś się u mnie.Dowiedziałem się jednak,że wczoraj w nocy telefonował już do nich Henri.To rozsądny facet, ten twójHenri.Wedługsłów madame Delahaye twoja matka jest naprawdę w tragicznym nastroju.ModemieDelahayemówiła coś o łasce sądu ostatecznego.Rozumiesz, w odniesieniu do twojej matki. Matka absolutnie nie miała prawa rozmawiać z tobą w taki sposób.Ani wyrzucaćtwoichróż.Sacha uniósł jedną brew. Znalazłaś moje róże? Dlatego przyjechałam.Były urocze.Liścik zresztą też. Nie miałem pojęcia, że zareagujesz tak impulsywnie.W przeciwnym razie napewnopostarałbym się być w domu i czekać na ciebie.Widzisz, francuska dziewczyna niepostąpiłabytak jak ty. Podejrzewam, że francuska dziewczyna miałaby więcej rozsądku.Sacha uśmiechnął się. %7łałujesz tego? Nie wiem.Trudno powiedzieć.Sacha poczekał, aż madame Hatte postawi przed nimi tacę ze świeżą kawą irogalikami, apotem wyjaśnił: Przyjeżdżając tutaj, połechtałaś moją próżność ponad wszelką miarę.Zdajeszsobie z tegosprawę, prawda? Twoja matka i zapewne wszyscy inni ludzie uznają cały tenincydent za bardzoniestosowny.Młoda dziewczyna gna na łapu capu przez cały kraj, aby spotkać sięze swoimwielbicielem.Myślę jednak, że rozumiem cię lepiej niż oni.Jesteś bardzonowoczesnądziewczyną.Owszem, także i rozpieszczoną, lecz wystarczająco piękną, abyzasługiwać narozpieszczanie. Obserwował, jak Esther nalewa dla niego kawę i podaje mufiliżankę.Wziąłkawę, zamieszał ją i oparł się na krześle. Co myślisz na temat Guillaume a? zapytał.Piła powoli kawę.Wzruszyła ramionami. Nie wiem.Nie jest zbyt podobny do ciebie.To znaczy teraz, kiedy wiem, żejest twoimbratem, dostrzegam pewne zewnętrzne podobieństwo.Poza tym jednak wydaje sięzupełnie inny.I nie powiedziałabym, aby był twoim ulubieńcem. Nie przyznał Sacha. Zdecydowanie nie jest moim ulubieńcem.Ani ja jego. Powiedział, że wiecznie się kłócicie, ale jesteście ze sobą połączeni jakbracia syjamscy. Tak. Sacha kiwnął głową. Chang i Eng Szampanii. Uśmiechnął się do Estherdziwnie. Naprawdę jesteśmy braćmi.Przyrodnimi.Mieliśmy tego samego ojca, aróżne matki.To był słynny proces lat dwudziestych.Pewnie w Ameryce nigdy o nim niesłyszałaś, alewiększość Francuzów do dziś pamięta l affaire Louis Dauid*. Co się wtedy stało? zapytała Esther. Nic nadzwyczajnego wyjaśnił Sacha. Mój ojciec, Charles David byłczłowiekiempełnym życia. Pełen życia to delikatny sposób na określenie tego, że lubiłtowarzystwopięknych kobiet.Wierzę, że jego romanse były w większości bardzo powierzchowne,a matkanajczęściej przymykała na nie oko.Ale w 1901 zakochał się na serio w żonieministra sprawwewnętrznych, madame Francoise Periąue, która była wówczas prawdziwą pięknością.Ojciecciągnął ten romans, który w końcu stał się sprawą publiczną, no i oczywiścieskandalem.Nawetprezydent Republiki, monsieur Loubet, wyraził swoje niezadowolenie.W końcuoboje: mojamatka i monsieur Periąue wystąpili o rozwód.Pech chciał, że kiedy rozpoczęłysię postępowaniarozwodowe, zarówno matka, jak i madame Periąue prawie równocześnie stwierdziły,że są wciąży.Dziwnym zbiegiem okoliczności Guillaume i ja urodziliśmy się tego samegodnia, 11lutego 1904 roku, chociaż faktycznie ja przyszedłem na świat trzy i pół godzinywcześniej niż on. To nie wia ry godne oświadczyła Esther. Tak, to dosyć niezwykłe, ale nie takie znów niewiarygodne, jeśli wezmiesz poduwagę, żew ostatnich dniach swojego małżeństwa ojciec starał się za wszelką cenęzadowolić dwie kobietynaraz.Im mocniej kochał madame Perique, tym bardziej czuł, że powinien gorliwieudowadniaćswoją miłość mojej matce.Być może nie powinien tego robić.Może było w tymjakieśniezdrowe podniecenie. Czy twój ojciec ożenił się z tą madame Periąue? O, tak.I nadal prowadził firmę Louis David, ale z domu niedaleko Chalons surMarne,tego samego, w którym mieszka dzisiaj Guillaume.Matka i ja zostaliśmy tutaj.Jak wiesz, mojamatka ponownie wyszła za mąż.Za wydawcę, Maurice a Silbersacha, bardzo miłego,inteligentnego, a także zamożnego człowieka, którego jednak wcale nieinteresował szampan. I on był ojcem twojej siostry? La comtesse de Flers? Właśnie. Co w takim razie zdarzyło się w latach dwudziestych? Na czym polegała sprawaLouisaDavida?Sacha wypił łyk kawy. Wtedy właśnie zmarł mój ojciec, w 1921 roku.W swoim testamencie w całościprzekazywał Maison Louis David swojej drugiej żonie, Fran�oise, a po jej śmiercimiał nimzarządzać Guillaume.Jednak moja matka natychmiast zakwestionowała testament izaczęławalczyć o moje prawa jako najstarszego syna ojca.W końcu sąd postanowił, żemajątek zostaniepodzielony między mnie a Guillaume a [ Pobierz całość w formacie PDF ]

�

Podobne