eBooks.PL.Izrael.Szahak. Zydowskie.Dzieje.i.Religia. Polityka.Ĺťydzi.Izrael.Kultura.Cywilizacja.Historia.PaĹstwo.Polska.Ojczyzna.Honor.Europa.Kresy.Rosja.Niemcy.WĹadza.Spisek.doda.KsiÄĹźka.KsiÄĹźki

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Jednakże w przypadku, gdy dysponują oni własnymi lekarzami i położnymi, zezwala się żydom na ich leczenie i odbieranie porodów, gdyż spotkawszy się z odmową żydowskiego lekarza czy położnej, goje mogliby zamiast nich wezwać własnych.W rezultacie więc żydowski lekarz czy położna straciliby okazję do zarobku, co jest przecież wielce niepożądane.Zalecenie to odnosi się w równym stopniu do dni powszednich, jak i do szabatu, pod warunkiem, że nie dochodzi do profanacji święta.Jednakże w tym drugim przypadku szabat może posłużyć jako wymówka, za pomocą której, „można wprowadzić pogańską kobietę w błąd, przekonując, iż udzielenie jej pomocy doprowadziłoby do naruszenia szabatu”.W odniesieniu do przypadków profanacji szabatu Hatam Sofer - podobnie jak inni mędrcy - rozróżnia dwie kategorie prac, których w szabat wykonywać nie wolno.Pierwsza obejmuje prace zakazane przez Torę, czyli tekst biblijny (interpretowany przez Talmud); prace te mogą być wykonywane tylko w wyjątkowych okolicznościach, to znaczy wtedy, gdy niewykonanie ich spowodowałoby realną groźbę wybuchu wrogości wobec żydów.Drugą kategorię stanowią trzy rodzaje prac zabronionych tylko przez mędrców, którzy poszerzyli oryginalne prawo Tory; nastawienie do pogwałcenia tych zakazów jest z reguły łagodniejsze.W innym responsie zmierzył się Hatam Sofer(30) z kwestią, czy wolno żydowskiemu lekarzowi podróżować w czasie szabatu do chorego goja, w celu udzielenia mu pomocy, dorożką.Po wyjaśnieniu, iż podróżowanie w szabat dorożką konną nie pogwałca Tory, a jedynie zakaz „nałożony przez mędrców”, Sofer powołuje się na oświadczenie Majmonidesa, wedle którego podczas szabatu nie należy pomagać kobiecie nieżydowskiej przy porodzie, nawet jeśli nie pociąga to za sobą profanacji szabatu.Dodaje też, iż zasada ta dotyczy nie tylko położnych, lecz rozciąga się na całą praktykę lekarską.Następnie jednak wyraża obawę, czy zastosowanie zasady w praktyce nie wywoła „niepożądanej wrogości wobec żydów”, ponieważ goje najpewniej „nie uznają wyjaśnienia o konieczności przestrzegania szabatu” i gotowi są pomyśleć, że dla żydów „krew innowierców niewiele jest warta”.A co gorsza, nieżydowscy lekarze mogliby się za to mścić na swych żydowskich pacjentach.Trzeba więc znaleźć jakieś lepsze uzasadnienie odmowy.Sofer doradza więc, aby żydowski lekarz, który w czasie szabatu został wezwany do nieżydowskiego pacjenta gdzieś poza miasto, wymówił się od obowiązku pod pretekstem, iż musi pozostać w mieście, by pilnować zdrowia własnych pacjentów; może więc powiedzieć: „Nie wolno mi opuścić mego posterunku ze względu na niebezpieczeństwo grożące zdrowie tego czy innego pacjenta”.Przy takim racjonalnym uzasadnieniu odmowy nie trzeba obawiać się wrogości ze strony gojów.Podobnym argumentem posługują się przecież lekarze, usprawiedliwiając na przykład swoje spóźnienie do pacjenta: „Najpierw musiałem udzielić pomocy innemu pacjentowi”.Tylko jeśli „w żaden sposób nie da się uzasadnić odmowy”, lekarz może skorzystać z dorożki konnej, aby dostać się w szabat do nieżydowskiego pacjenta.W całej tej dyskusji nie chodzi wcale o dobro pacjenta czy jego wyleczenie, lecz o to, jaką wymówką należy wobec niego się posłużyć.Zakłada się przy tym, że słuszniejszą rzeczą jest wprowadzenie goja w błąd niż leczenie go, o ile tylko nie wywoła to wrogości z jego strony (31).W dzisiejszych czasach, rzecz jasna, żydowscy lekarze nie są już na ogół tak religijni, więc pewnie nie wiedzą nawet o tych wszystkich zakazach.Co więcej, nawet lekarze wierzący wolą raczej być w zgodzie z przysięgą Hipokratesa, niż stosować się do wskazań fanatycznych rabinów.(32).Jednakże trudno powiedzieć, że zalecenia te nie mają na lekarzy żadnego wpływu; przecież wielu z nich, choć się do nich nie stosuje, mimo wszystko otwarcie przeciwko nim nie protestuje.Cała ta kwestia wciąż pozostaje aktualna.Uwspółcześniona wykładnia doktryny halachy przedstawiona została w wydanej niedawno po angielsku, zwięzłej i autorytatywnej pracy zatytułowanej „Jewish Medical Law” (Żydowskie Prawo Medyczne)(33).Książka ta, firmowana przez prestiżową fundację izraelską Mosad Harav Kook, opiera się na responsie rabina Eli'ezera Jehuda Waldenberga, przewodniczącego rabinackiego sądu rejonowego z Jerozolimy.Kilka jej ustępów zasługuje na specjalną uwagę.Po pierwsze, „zakazuje się naruszania szabatu.w celu ratowania Karaitów”.(34).Mówi się o tym wprost, kategorycznie i bez obwarowywania jakimikolwiek zastrzeżeniami [ Pobierz całość w formacie PDF ]

�

Podobne