[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Po prostu anioł.Ale była naga.- Nie jest jej zimno? - spytała pielęgniarkę, która byłałaskawa przesunąć ich małą Noę, żeby mogli ją podziwiaćze wszystkich stron.- Tam jest gorąco jak w łaz
ni, niech się pani nie mar�twi - zapewniła ją pielęgniarka o imieniu Zahara, jak wy�nikało z jej identyfikatora.Dziewczyna przypomniała sobie, jak w szkole raz w ty�godniu zabierano ich do wioski Kfar Gałim, żeby nauczyćich pracy w polu.Tamta zima była wyjątkowo ostra i wil�gotna i kiedy zaproponowano uczniom różne zajęcia, każ�dy wybrał zbiory.Jako małe mieszczuchy zamierzaliw spokoju objadać się owocami.Tylko ona zapytała in�struktora, czy może wybrać coś innego.Zaproponował jej pracę w kuchni albo zbieranie pata�tów, ale odmówiła.Instruktor dał za wygraną.- Naprawdę nie chcesz towarzyszyć kolegom w sa�dzie?- Napatrzę się na nich wystarczająco przez cały dzień.- W takim razie zostaje tylko wylęgarnia.W ten mroz
ny i wilgotny dzień propozycja wydała siękusząca.- A co miałabym robić?- Nic szczególnego.Musiałabyś tylko dbać, żeby kur�czętom nie było zimno.Zaprowadził ją do czegoś w rodzaju domku dla krasno�ludków, gdzie musiała się schylić, żeby wejść.Nie dało siętam stanąć, można było tylko siedzieć albo leżeć na podło�dze pokrytej słomą.W każdym razie było ciepło.Kurczętadziobały ją w nogi, więc szybko zdjęła buty.Pomyślałao przygodach Guliwera w krainie Liliputów i niez
le się uba�wiła, widząc, jak ptaszki wdrapują się na nią bez najmniej�szego lęku.Nie nudziła się, patrząc na nie.Na początkuwszystkie wydawały się takie same, ale szybko nauczyłasię je rozróżniać.Zidentyfikowała najbardziej towarzyskiego, pyszałka,kapryśnika i leniucha.A kiedy ustaliła, który jest najsłab�szy i nie może się przepchać do korytka, sama go karmi�ła, żeby trochę się wzmocnił.W następnym tygodniuprzyniosła książkę i czytała im na głos.Szczególnymiwzględami darzyła swojego małego podopiecznego, któ�remu zawsze dawała jeść pierwszemu.Prawo naturymówi, że najsłabszy przeżyje tylko wtedy, gdy będziemiał opiekę.W ciągu sześciu tygodni jej kurczaczek urósłi stał się taki jak pozostałe.W międzyczasie poprawiłasię pogoda i dziewczynka zaczęła się dusić w wylęgarni.Poprosiła więc instruktora, o przeniesienie do pracy przyzbiorach i przynosiła do domu kilogramy jabłek.Wszyscybyli bardzo zadowoleni.Przypominając sobie to wyda�rzenie z dzieciństwa, kiedy patrzyła na swoje piękne, na�gie niemowlę, pomyślała nagle, że instruktor być możerozmyślnie powierzył jej zajęcie opiekowania się wątłymkurczątkiem.Noa otworzyła oczy.- Są niebieskie! - powiedziała dziewczyna do męża.-Jak oczy twojej matki!- To się jeszcze może zmienić - oświadczyła inna pie�lęgniarka, jak gdyby kolor oczu niemowlęcia, który mógłsię zmienić w orzechowy, zielony lub piwny, zajmował ichbardziej niż jej niewydolność oddechowa.TRAGEDIE SIERPNIOWETamtego miesiąca moja siostra przeżyła dwie trage�die i wypłakała wszystkie łzy.Chociaż tata tłumaczył j ej ,że nieszczęścia zawsze przychodzą w sierpniu, miesią�cu zburzenia Z
wiątyni, nie zdołał jej pocieszyć.Wartowspomnieć, że ojciec nigdy nie pozwalał nam chodzićna plażę w Ticha Beav ze względu na to, że właśnie tamzdarza się najwięcej utonięć - zwłaszcza w sierpniu -mimo obecności ratowników, którzy w tamtych czasachnie strajkowali jeszcze przy każdej okazji.Najpierw Haja, najlepsza przyjaciółka Józefiny, wyemi�growała do Ameryki, gdyż jej wujkom i ciotkom udało sięprzekonać rodziców, że w Nowym Jorku czeka %7łydów lep�sza przyszłość niż w Izraelu, nie mówiąc już o tym, że ła�twiej dawać prezenty siostrzenicy, gdy nie trzeba wysyłaćich pocztą.Póz
niej Hannah, jej ulubiona nauczycielka, zginęła w wy�padku samochodowym.Jednoczesna utrata dwóch istot, które moja siostra podzi�wiała najbardziej na świecie, była dla niej wielkim szokiem.Nie wspominając o tym, że Haja zabrała ze sobą lalki oraz pia�nino, na którym moja siostra uwielbiała brzdąkać [ Pobierz całość w formacie PDF ]