[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Właśniedzięki nieprzerwanemu łańcuchowi świadectwdociera do nas oblicze Jezusa.Jak to możliwe?Jak możemy być pewni, że przez wieki dosięgamy�prawdziwego Jezusa�? Gdyby człowiek był od-osobnioną jednostką, gdybyśmy wzięli za punktwyjścia tylko jednostkowe �ja�, pragnące w sa-mym sobie znalez
ć pewność swego poznania, toprzeświadczenie byłoby niemożliwe.Nie mogęsam zobaczyć tego, co wydarzyło się w tak bar-dzo odległej ode mnie epoce.Jednakże nie jest tojedyny sposób, w jaki człowiek poznaje.Osobażyje zawsze w relacji.Pochodzi od innych, należydo innych, jej życie staje się większe w spotkaniuz innymi.Również poznanie siebie, sama świa-domość siebie ma charakter relacyjny i jest po-54� LIBRERIA EDITRICE VATICANA� Wydawnictwo WAM - Księża Jezuici, 2013ENCYKLIKA LUMEN FIDEIwiązana z innymi, którzy nas poprzedzili: przedewszystkim z naszymi rodzicami, którzy nam daliżycie oraz imię.Sam język, słowa, którymi in-terpretujemy nasze życie i naszą rzeczywistość,docierają do nas przez innych, są zachowanew żywej pamięci innych.Poznanie samych siebiemożliwe jest tylko wtedy, gdy mamy dostęp dowiększej pamięci.Dzieje się tak również z wiarą,doprowadzającą do pełni ludzki sposób pojmo-wania.Przeszłość wiary, dzieło miłości Jezusa,które zrodziło w świecie nowe życie, dociera donas w pamięci innych, świadków, jest zachowa-ne i żywe w tym jedynym podmiocie pamięci,jakim jest Kościół.Kościół jest Matką uczącąnas mówić językiem wiary.Z
w.Jan podkreślał tenaspekt w swojej Ewangelii, łącząc ze sobą wiaręi pamięć oraz wiążąc obie z działaniem DuchaZ
więtego, który  jak mówi Jezus  �przypo-mni wam wszystko� (J 14, 26).Miłość, którą jestDuch i która trwa w Kościele, jednoczy ze sobąwszystkie epoki i czyni nas współczesnymi Jezu-sa, stając się tym samym naszym przewodnikiemna drodze wiary.39.Nie można wierzyć samotnie.Wiara nie jesttylko indywidualnym wyborem dokonującymsię we wnętrzu wierzącego, nie jest odizolowanąrelacją między �ja� wiernego i �Ty� Boga, mię-dzy autonomicznym podmiotem i Bogiem.Zeswej natury otwiera się ona na �my�, wydarza sięzawsze we wspólnocie Kościoła.Przypomina55� LIBRERIA EDITRICE VATICANA� Wydawnictwo WAM - Księża Jezuici, 2013ENCYKLIKA LUMEN FIDEInam o tym dialogowana forma Credo w liturgiichrzcielnej.Wiara wyraża się jako odpowiedz
nazaproszenie, na słowo, którego należy słuchaći które nie pochodzi ode mnie, i dlatego włączasię w dialog, nie może być jedynie wyznaniem,które płynie od jednostki.Można odpowiedziećw pierwszej osobie: �wierzę�, tylko dlatego, żenależy się do wielkiej wspólnoty, tylko dlatego,że mówi się również �wierzymy�.To otwarcie naeklezjalne �my� dokonuje się zgodnie z otwar-ciem cechującym miłość Bożą, która nie jest tyl-ko relacją między Ojcem i Synem, między �ja�i �ty�, lecz w Duchu jest także �my�, wspólnotąosób.Dlatego właśnie ten, kto wierzy, nie jestnigdy sam, i dlatego wiara dąży do tego, by sięrozpowszechniać, zapraszać innych do swej ra-dości.Człowiek otrzymujący wiarę odkrywa, żeposzerzają się przestrzenie jego �ja� i nawiązująsię nowe relacje, które wbogacają życie.Tertuliandobrze to wyraził mówiąc o katechumenie, że�po obmyciu nowego narodzenia� zostaje przy-jęty w domu Matki, aby wyciągnąć ręce i wrazz braćmi modlić się Ojcze nasz, niejako przyjętyw nowej rodzinie.34Sakramenty i przekaz wiary40.Jak każda rodzina, Kościół przekazuje swoimdzieciom to, co przechowuje w swojej pamięci.34Por.De Baptismo, 20, 5: CCL 1, 295.56� LIBRERIA EDITRICE VATICANA� Wydawnictwo WAM - Księża Jezuici, 2013ENCYKLIKA LUMEN FIDEIJak sprawić, aby nic nie przepadło, lecz  prze-ciwnie  wszystko coraz bardziej się pogłębia-ło w dziedzictwie wiary? Właśnie dzięki Tradycjiapostolskiej, przechowywanej w Kościele podopieką Ducha Z
więtego, mamy żywy kontaktz początkową pamięcią.To, co zostało przeka-zane przez Apostołów  jak stwierdza SobórWatykański II  �obejmuje wszystko, co poma-ga Ludowi Bożemu prowadzić święte życie orazprzyczynia się do wzrostu jego wiary.W ten spo-sób Kościół w swojej doktrynie, w życiu i kulcieprzedłuża i przekazuje wszystkim pokoleniomwszystko, czym jest i w co wierzy�.35 Wiara po-trzebuje bowiem środowiska, w którym możnao niej świadczyć i ją przekazywać, a winno byćono odpowiednie i proporcjonalne do tego, cosię komunikuje.Do przekazania treści czystodoktrynalnej, pewnej idei, być może wystarczyła-by książka albo powtarzanie ustnego przesłania.Lecz tym, co przekazuje się w Kościele, tym, coprzekazuje się w jego żywej Tradycji, jest noweświatło, rodzące się ze spotkania z Bogiem ży-wym, światło, które sięga centrum osoby, jejserca, angażując jej umysł, jej wolę oraz jej życieuczuciowe, otwierając ją na żywe relacje w komu-nii z Bogiem i innymi ludz
mi.Do przekazywaniatakiej pełni istnieje specjalny środek, obejmują-cy całą osobę, ciało i ducha, wnętrze oraz rela-cje [ Pobierz całość w formacie PDF ]