[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Kaj %5Å„i
iam donis al li tian man%1Å„on ke %1Å„i dam
rispreskam
%1Å„is malfrue en la vespero.Tamen li ekscii%1Å„is.Li scivolispri kial subite Jancis inklinas tiom al Tivvy,
ar lam
%5Å„i %5Å„i vizitadasTivvyn.Kaj
ar li ne povis demandi al Sakristiano, pro iliaintermalamego, li sekvis %5Å„in unu vesperon, sekrete.Kaj kiam %5Å„ireestis enhejme, li vipis %5Å„in tiom ke %5Å„iaj okuloj estis ru%1Å„aj dumsemajnoj poste, kaj %5Å„i kuris al Gideon tramalseki%1Å„inte per larmoj.Li furiozi%1Å„is kontram
Beguildy, kaj li diris al Jancis ke li volasnupti kun %5Å„i, sed nur kiam li jam estos ri
a.
ar kiel li povussukcesi, li diris, kun tiom senka-pabla Jancis alkro
i%1Å„inta al li, kajkun tribo da infanoj, ver%5Å„ajne.Sed li estis mishumora kaj55Veneno Karamaltrankvila,
ar li malofte povis viziti Jancison, pro la viglemo deBeguildy.Mi pensis ke eble la plano montri al mi la domon kiun lideziris celis konsoli lin kaj plifortigi lian volon,
ar li timisrezignacii.Efektive li ja volis rezignacii, sciu,
ar li kore dezirisJancison, sed li estis nefleksebla, kaj pro sia nefleksebleco li nepovis permesi al si rezignacii, malgram

iuj tentoj.Montri%1Å„is ke ni ne povos pruntepreni la poneon de la muelisto%1Å„is post pli ol kelkaj semajnoj,
ar %1Å„i lami%1Å„is.Do la rikolto jam estisantam
longe finita, vintro venis, kaj Kristnasko proksimi%1Å„is, kiamili sendis mesa%1Å„on ke ni povos prunti %1Å„in por la Kristnaska bazaro,
ar ili 5
us a
etis oldan
evalon de la Lullingford - kaj - Silverton -dili%1Å„enc - kompanio, kaj ili mem uzos tiun por veturi al la bazaro.Mi diru ke al mi tre pla
is la eblo ekskursi, kaj tre maltrankvile miatentis la veteron,
ar minacis ne%1Å„i.Mi elliti%1Å„is je la kvara horo bazarmatene, ordigis la domon porPatrino kaj kunigis
ion por la bazaro.Da ovoj kaj preparitajkortobirdoj ni havis multe, kaj da legomoj kaj pomoj kaj iom dabutero.Dum mi poluris pomojn en la mansardo, trankvilo enirismin, samkiel
iam en tiu loko, ekde tiam pri kiam mi jam rakontis.Dum la junkolumo flagris en la frida aero, kaj musoj forfu%1Å„is, mistaris
e la aperta fenestro kiu estis kvazam
oblongo el nigrapapero.Neniu sono envenis.Nenio ekstere movi%1Å„is.E
la lago jamglacii%1Å„is
erande, tiel ke la anasoj devis glitkuri
iumatene antam
ol atingi akvon.La mondo estis penetre kvieta preskam
kiel vo
oekkrianta.Ja %5Å„ajnis al mi ke kiam la mondo estis tiel kvieta, estiskvazam
oni apudestas iun kiu onin tre bone konas, a%
! kvazam
apud amata konato.Malsupre en la senluma grenejo la koko kriis, feble kaj dol
e,kaj al mi %1Å„i ne sonis kiel surtera birdo; sed eble mi sentis tiel
ar miestis en la mansardo, kie
io estis
iam nova.Al vi eble %5Å„ajnasstrange ke virino kia mi pensas tia5
ojn,
ar mi
iam laborispermane, je humilaj krudaj taskoj, kaj vi atendus tiajn pensojninter delikataj damoj sidi%1Å„intaj por brodi.Sed mi estis tre soleca,kaj havis multegan tempon por pensado, kaj pro tio kaj la perlibrainstruo kiun mi ricevadis,
iaj pensoj kreskis en mia menso,kvazam
florantaj junkoj kaj neforgesuminoj florantaj enmalfekunda mar
o, kiu havis nenion alian.Kaj mi tute ne povas56Rajdo al la foirokredi ke tio multe malutilis,
ar la pensoj malofte venis al miekster la mansardo, kaj ili neniam revigis min dum mia laboro.Do nun, am
dinte la klaran sonon de nia koko bonveniganta latagi%1Å„on, kiu tamen estis pli ol du horojn for, mi sobkuris rapida kielestingi%1Å„o de lanterno, por prepari matenman%1Å„on.Kiam Gideonenvenis, %1Å„i estis jam preta, kaj granda fajro brulegis,
ar neniammankis al ni ligno
e Sarn, pro kio oni devis esti dankema
ar entiu tempo multaj malri
aj familioj en Anglio devis kungregi%1Å„i sesam
sep en unu dometo por boligi sian akvon super unu fajro.Miestis
iam dankema pro nia abunda ligno, kiu kostis neniom, nekokupis Gideonon tro,
ar se mi bruligis pli ol li hakis ja mi povismem haki %1Å„in.Ni estis treege komfortaj, sidante en gaja fajrolumo dumru%1Å„ardo briladis sur la ardezojn kaj fajenca5
ojn kaj %5Å„pinradojn enla angulo.Pla
is al mi ke Patrino ne restos soleca,
ar mi petisTivvyn veni por resti kun %5Å„i,
ar mi neniam povis esti feli
a seamato estis soleca am
morna.Skuante la tablotukon ekster lapordo post la taglumi%1Å„o, mi vidis %5Å„ian ru%1Å„an mantelon veni subombraj arboj;
ar pro ke Tivvy neniam faris nek pensis ion ajn,direblas ke %5Å„ia tempo estis tute libera, sekve %5Å„i tardis por nenio.Gideon jam kombis Bendigon kaj la poneon de la muelistodumnokte, do
ar
io estis preta kaj la suno 5
us levi%1Å„is, ni ekiris.La tuta lago estis plena de ru%1Å„aj lumoj, kvazam
nia bienobrulus, kaj reflekti%1ńus enakve [ Pobierz całość w formacie PDF ]