[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Nie tylkoumie dane rzeczy wykonać, ale potrafi zapomnieć, że jest aktorką, po prostu jest tą postacią,którą ma być.Potrafi zachowywać się jak naiwne, ciekawe dziecko, gotowe zaufać i podążaćza sprawą, poddać się przygodzie.Pierwszego dnia pracy byłam zdumiona i przerażona.Bałam się.Jak ona to zagrał skoro w ogóle nie pyta o środki, o to - jaki - tylko cały czas o to, kim jest jej bohaterka, co czuje, jak rozumie świat, ludzi.Tylko raz usłyszałam od mej: -Teresko, czy teraz było zbhżeniel I ty chcesz, żebym o drugiej w nocy dobrze wyglądała!Po skończeniu pracy, kiedy to spotykały się nasze wrażliwości, rozumienie świata, intymność,tworząc bardzo silny stop emocji, trudno się nam było od tej aury uwolnić, wrócić do innychzajęć.Musiałyśmy do siebie zadzwonić, pogadać.Tęskniłyśmy za wzajemnym kontaktem.Spotkały się jeszcze przy realizacji Idź do panny Tórpe Francois Billeto-doux, widowiskapoetyckiego Wędrowiec i sztuki Władysława Terleckiego Idź na brzeg, widać ogień.AnnaDymna zagrała w niej bardzo ciekawą postać żony wybitnego artysty, który odmówił zgodyna świat.Kompletnie zamilkł.Artysta, jak zresztą każdy człowiek, ma do tego prawo, ale dlanajbliższych jest to sytuacja, z jaką muszą się zmierzyć.Muszą poddać próbie własnycharakter, uczucia, wytrzymałość wreszcie.Rola żony to rozpisana na drobniutkie elementyewolucja psychiczna kobiety zaskoczonej tak niecodzienną sytuacją.Anna Dymna wraz zTeresą Kotlarczyk pokazały fanta-142 styczną dramaturgię tej ewolucji: od ataków furii,agresji, buntu, przez stop-ONA ТО І Аniowe poczucie zagubienia, odrzucenia, okaleczenia, przegranej, do zrozumienia i akceptacjidecyzji najbliższego człowieka.Akceptacji jego artystycznej postawy, wyboru.Znów jedna zciekawszych ról aktorki, prowadzącej napięcie emocjonalne spektaklu bardzo oszczędnymiśrodkami.Taki slalom między gęsto rozstawionymi bramkami, gdzie liczy się precyzjakażdego gestu, mistrzostwo stylu, gdzie każdy kiks grozi zburzeniem napięcia całości tkanej zsubtelnych reakcji psychologicznych.Czasem łatwiej zagrać rolę trudniejszą, podczas gdy łatwiejsza więcej kosztuje.Na pewnojednym z największych osiągnięć Anny Dymnej stała się rola w filmie Tylko strach BarbarySass.Katarzyna, znana dziennikarka telewizyjna, po siedmiu latach nałogowego picia poddałasię leczeniu i po roku„Czy pani to grała? czy jest? - Grałam.- Bo ja jestem, proszę mi pomóc".Anonimowy telefon po emisji tylko strach (z Dorotą SegdąJ w reż.Barbary Sass, 1994ANNA DYMNAGarderoba Pestki - siódma ranoPlan Pestki, reż.Krystyna Janda -dziewiąta ranoabstynencji wróciła do pracy i, niestety, do nałogu.Sens filmu polegał na pokazaniu, żealkoholizm kojarzony ze straceńczą filozofią życia ludzi z nizin, pozostaje przede wszystkimchorobą.Bolesną, okrutną chorobą dotykającą ludzi z wszystkich warstw społecznych.Dobrych i złych, szlachetnych i podłych, gdyż przyczyną picia wcale nie są warunkispołeczne.W każdym razie nie tylko one.Jest to przede wszystkim strach, słabość charakteru,niezupełnie uświadamiany łęk albo defekt osobowości.Akcja filmu to kolejne etapyzmagania się bohaterki z tą chorobą, małe zwycięstwa i wielkie klęski, wzloty i upadki.W filmie potrzebna jest nie tylko aktorka, ale i osobowość - uważa Barbara Sass[Rzeczpospolita 230/93).Ania, bez względu na to, kogo gra: królową, sprzątaczkę czykurtyzanę, ma w sobie wielkość.Jest doskonałą aktorką w sensie technicznym, а posiadajednocześnie niezwykłą siłę wyzwalania emocji.Jest szalenie tolerancyjna, w innymczłowieku dostrzega strony dobre i złe, ale wobec nikogo nie kieruje się uprzedzeniami.Zależało mi bardzo, żeby właśnie ona tę postać zagrała, bo to dawało gwarancję, że niepowstanie rodzajowa opowieść o alkoholiczce, tylko studium choroby.A poza tym, ona dużowie o sile tego nałogu, Wiesiek pił.Przygotowania do roli trwały długo, aktorka, za zgodą zainteresowanych, wiele czasuspędziła w ośrodku dla anonimowych alkoholików przyglądając się ich trudnym zmaganiom.Uczyła się tej choroby i jej przyczyn, objawów, by później, przed kamerą, nie popełnić błędu.Nie bać się pokazać strachu, lęku przed samotnością, momentów paniki, kiedy Katarzynawraca do domu sama i nie umie tego wytrzymać.Gdy dla uspokojenia, odreagowania stresualbo wiadomości o tym, że jej chłopak ma inną, sięga po kieliszek w barze [ Pobierz całość w formacie PDF ]