DOBRE%2Bmatura%2Bz%2Bj.polskiego%2Bopracowania

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Jest nim indywidualista samotnie zbuntowany przeciwko istniejącej rzeczywistości, człowiek o ogromnej wrażliwości i bogatym życiu wewnętrznym.W Polsce na kreacji bohatera romantycznego zaważyła historia.Już w XVIII w.z obywatelskiej tradycji oświecenia wyrastają w historii nowe wzorce osobowe, np.Kazimierz Puławski, Tadeusz Kościuszko.Ich kontynuatorami w XIX w.będą tzw.romantyczni straceńcy , np.Piotr Wysocki, Szymon Konarski, Romuald Traugutt,.Oni własnym przykładem stwarzają model służby ojczyźnie, której istotą jest bezgraniczne poświęcenie i złożenie ofiary z życia.Niewola narodowa zdeterminowała inne cechy bohatera.Ponieważ zabory wykluczały jawność życia politycznego, trzeba było utożsamić interes narodowy z życiem jednostki.Oddaje to dobrze Konrad w słowach z Improwizacji : Teraz duszą jam w ojczyznę wcielony;Ciałem połknąłem jej duszęJa i ojczyzna to jedno.Drugą konsekwencją niewoli była apoteoza spisku i młodości.Na takim tle historycznym wyrasta polski bohater romantyczny, patriota, spiskowiec.Przykładem jest Konrad Wallenrod - bohater Mickiewicza.To właśnie układ stosunków historycznych zmusza bohatera do samotnej walki z zakonem krzyżackim i do wejścia na drogę postępu i zdrady.Historii zostały poddane trzy wielkie uczucia Konrada : miłość do ojczyzny, nienawiść do Krzyżaków - wrogów Litwy i miłość do Aldony.Poeta wyraził to w słowach : “Szczęścia w domu nie znalazł, bo go nie było w ojczyźnie”.Konrad swym wyborem skazuje się na tragiczny konflikt z samym sobą.Jako chrześcijanin i rycerz musi odrzucić normy etyczne, splamić honor, postąpić wbrew kodeksowi rycerskiemu.Dlatego wejście na drogę “lisa” wywołuje w nim głębokie rozterki.Wyrazem ich są uchylanie się od decyzji, zwlekanie z wyprawą Krzyżaków na Litwę.Jednak jako człowiek Konrad ponosi klęskę, dlatego jako jedyne wyjście wybiera śmierć.Robi to, bo jest świadomy klęski swego życia, wie, że ciężar zdrady nie pozwoli , mu zaznać spokoju i szczęścia.W Prologu III części Dziadów Gustaw przeradza się w Konrada.Z cierpiącego romantycznego kochanka przemienia się w żarliwego, cierpiącego za cały naród patriotę.Bohater ten jest osamotniony w poczuciu swej wielkości, jako wybitna indywidualność jest obdarzony nadludzką wrażliwością i poczuciem ogromnej siły:Ludzie! Każdy z was mógłby samotny, więzionyMyślą i wiarą zwalać i podźwigać tony.Konrad staje się uosobieniem całego narodu i jego cierpień: “Nazywam się Milion, bo za miliony / Kocham i cierpię katusze”, “Ja i ojczyzna to jedno”.Jest to również genialny poeta, który tworzy pieśni “nieśmiertelne” i jako wielki twórca równa się z Bogiem - Stwórcą.W imieniu cierpiącego narodu podejmuje samotną walkę z Bogiem i domaga się od Niego “rządu dusz”, bo wierzy, że siłą swego uczucia wyzwoli go z niewoli:Ja kocham cały naród.Chcę go dźwignąć, uszczęśliwić,Chcę nim cały świat zadziwić.Jednak w swej pysze Konrad dopuszcza się bluźnierstwa wobec Boga i ponosi klęskę, bowiem jego bunt i rozpacz okazują się występkiem moralnym, popada wiec w moc szatana.Postawa Konrada została nazwana prometeizmem, gdyż podobnie jak Prometeusz z miłości do ludzi walczy Bogiem o ich dobro i poświęca się.107.Soplicowo - matecznik staropolskich cnót, raj utracony.W „Panu Tadeusz” Adam Mickiewicz wskrzesza dawną Polskę.Rekonstrukcją tego świata kierowało pragnienie stworzenia idealnej duchowej ojczyzny Polaków.Kraju właściwie mitycznego, współczesnej wersji Arkadii.Mickiewiczowska Polska to idylla z pochwałą domu, pracy na roli, tradycji, obyczajów, życia zgodnego z naturą.Arkadyjsko przedstawiony świat dworko spolicowskiego, wyrósł z tęsknoty i miłości Adama Mickiewicza ”do kraju lat dziecinnych”.W Soplicowie każdy czuje harmonię, między ludźmi i naturą.Swoim dziełem wieszcz przybliżył emigrantom utraconą ojczyznę.”Pan Tadeusz” zwany jest także poetyckim albumem obrazów przyrody polskiej.Soplicowo rzeczywiście jest miejscem niezwykłej bujności natury i baśniowego świata zwierząt.Ważne są także obyczaje panujące w staropolskiej siedzibie - dają poczucie bezpieczeństwa i przynależności narodowej.Wnętrze dworu z portretami bohaterów narodowych - Kościuszki, Rejtana, Jasińskiego, zegar wybijający Mazurka Dąbrowskiego, czy nadanie imienia młodemu Soplicy , ku czci Tadeusza Kościuszki, świadczą o tradycjach patriotycznych domu Sędziego.Mieszkańcy dworu chlubią się swym strojem narodowym.Przestrzegają zasad grzeczności przy sadzaniu gości i mieszkańców przy stole, w ustalonym porządku chodzą na spacery, na grzybobrania, specjalny rytuał obowiązuje podczas polowań.W czasie uczt podawane są polskie potrawy, a po polowaniu obowiązkowo bigos.Pito miód, wino i piwo zabielane śmietaną.Potrawy podawane były w starej ręcznie malowanej porcelanie.Idylliczny obraz Soplicowa służy - jak sama epopeja - „pokrzepienie serc”, które krwawiły po upadku powstania listopadowego.Rozbudza nadzieje polityczne wspomnieniem Napoleona i legionów i gen.Dąbrowskiego.Taka kreacja świata przedstawionego tworzy obraz kraju z lat dziecinnych - Arkadii.108.Dylematy egzystencjalne Gustawa-Konrada i Kordiana.Główny bohater IV cz.„Dziadów”, to typowy bohater romantyczny.Nieszczęśliwa miłość i nadwrażliwość doprowadziły go do samobójczej śmierci.Jest uczniem księdza, indywidualistą, troszkę poeta i filozofem, o silnie rozwiniętej sferze emocjonalnej.Gustaw sprawia wrażenie człowieka szalonego.Świadczy o tym jego wygląd, niejasność wypowiedzi i zachowanie.Gałąź cyprysu - symbol rozstania z kochanką, cierpienia i śmierci nazywa swym jedynym przyjacielem.Jest to dziwny młodzieniec, pojawiający się w domu księdza [ Pobierz całość w formacie PDF ]

�

Podobne