[ Pobierz całość w formacie PDF ]
., zob.Rosin, op.cit., s.117, 118.17Tak podany w dokumencie nr 81.Nie istniał syn Klemensa Wierzbięta, był tylko bratKlemensa tegoż imienia, fundator klasztoru cysterskiego, przeniesionego między 1249-1253 r.do Ołoboku.Po tym konwencie otrzymał klasztor w Ołoboku kilka wsi.18Dziś Konarzew w gromadzie Zduny, pow.krotoszyński, woj.pozn.19Dziś Pogrzybów, gromada Raszków, pow.Ostrów Wielkopolski, woj.pozn.20Dziś Namysłaki, pow.ostrzeszowski, na granicy pow.Ostrów Wielkopolski.kowo21.Nadto ten sam książę Władysław ofiarował mu wieś Staw22 zamienioną usynów Wawrzyńca, Dobrogosta i Cieszęty23 za trzy wsie: Chotynino24,Golikowo25 i Pieniążkowo26.Arcybiskup gniez
nieński Henryk na prośbę księciaWładysława poświęcił kościół w Ołoboku.Klasztorowi zaś nadał za zgodą swojejkapituły dziesięciny arcybiskupie we wsiach, które się znajdują między rzekamiOłobokiem i Baryczą27.Walka synów Henryka Brodatego o księstwo wrocławskie.Konrad ponosi w niejklęskę.Książę28 Wrocławia i Z
ląska Henryk spędził ze swą małżonką Jadwigą, kobietąbłogosławioną i świętą, wśród nieodmiennej pomyślności zarówno wiek męski,jak i młodzieńczy.Kiedy już oboje małżonkowie chylili się ku starości, wśródpokoju przytłoczyły ich ciężkie przeżycia.Poróżniła ich bowiem narastającapowoli zawiść i niechęć między dwoma synami: Henrykiem29 i Konrademzwanym Kędzierzawym30, którzy osiągali już męski wiek, bo trzeciego Bolesławazabrała już śmierć31.Biorąc pod uwagę to, co się zdarzyło i charakter [obydwu],określisz jednego jako Ezawa, a drugiego jako Jakuba, gdyż za jednym obstawałojciec Henryk, a za drugim matka Jadwiga.Ojciec bowiem książę Henryk darzącniezwykłą miłością młodszego Konrada, żeni go z córką księcia saskiego iwyznacza mu jako wieczysty dział ziemię lubuską i A
użyce, młodszego [s] zaśHenryka za namową świętej Jadwigi przezna-21Wieś zaginiona, prawdopodobnie już w XVI w., na płn.od Ostrzeszowa.22Dawniej Staw Duży w gromadzie Lututów, pow.wieluński, woj.łódzkie.23Wawrzyniec (III), prawdopodobnie komornik biskupa krakowskiego w 1212 r., syn jegoDobrogost nie jest znany, drugi syn Cieszęta był podłowczym krak.w 1224 r., żył jeszcze w1237/1238.24Ghotynin, wieś n/Prosną w gromadzie Bolesławiec, pow.wieruszowski, woj.łódzkie.25W aut.Golikowo.Może chodzi tu o Gołuchów w pow.kaliskim lub Głuchowo w pow.pozn. obie wsie były własnością klasztoru.26Wieś zaginiona.27Dosłownie wg dokumentu, gdzie wsie nie są wymienione.28Cały ten epizod ocenił najlepiej R.Gródecki [w:] Historii Z
ląska, t.I, s.220, 221 i przyp.2  jako co najmniej wątpliwej wiarygodności, oparty wyłącznie na dziwnie równobrzmiącymprzekazie Kron.książąt poł., powtórzonym w Kron.pol.-śląskiej, którego inne z
ródła niepodają, zob.MPH, t.III, s.487, 647, 648.Gródecki nie włączył tej relacji do dziejów Z
ląska,uważał ją za dodatek jakiegoś pisarza z XIV w.Początek ustępu wzięty z %7ływota św.Jadwigi.29Henryk II Pobożny, ur.ok.1191 r., zginął 9 IV 1241 r., ks.wrocławski, krak.iwielkopolski.30Konrad (przydomek Kędzierzawy jest tylko w wymienionych dwu kronikach), ur.po1191 r., mógł nie żyć już w 1208 r.(R.Gródecki, l.c., odrzuca hipotetyczną datę śmierci 1234,1236 r.).31Najstarszy syn Bolesław, zm.10 lub 11 IX, ok.1208 r.cza na księcia Z
ląska i Wrocławia.Ponieważ Konrad czuł się tym dotknięty izżymał się na to, a z natury traktował Polaków życzliwie i uprzejmie, dlaNiemców zaś był najzawziętszym wrogiem, kiedy prośby okazały się bezsilne,postanawia przy użyciu oręża unieważnić rozporządzenie rodziców.Zagniewanynie tyle na ojca, co na brata, postanawia usunąć ze Z
ląska jego oraz wszystkichNiemców, którzy go popierali.Zgromadziwszy znaczne wojsko złożone z rycerzypolskich i lubuskich oraz ludu, najechał brata.I chociaż oboje rodzice dokładaliwszelkich starań, żeby położyć kres nieporozumieniom braterskim i doprowadzićdo pokoju między synami, widząc jednak, że ich wysiłki są daremne, książęHenryk usunął się do Głogowa, a księżna Jadwiga do Niemczy, a obydwu synompozwolili przeprowadzić swoje plany.Nie ścierpiał i starszy Henryk najazdubrata Konrada, ale zebrawszy wojsko [złożone] i z Polaków, i z Niemców,zabiegł drogę Konradowi między Legnicą a Złotą Górą w miejscowości zwanejStudnicą lub Czerwonym Kościołem32.Kiedy tu natarłszy na siebie obie stronywalczyły dzielnie i wielu zginęło od miecza, zwycięstwo przypadło Henrykowi.Gdy Konrad Kędzierzawy po stracie wielu spośród swoich [ludzi] umknął z[pola] bitwy, udał się do ojca Henryka do Głogowa w przekonaniu, że tam będziebezpieczny, nie doznał zawodu.Ale kiedy póz
niej ruszył na polowanie do lasówtarnowskich33, w pogoni za zwierzyną spadł z konia i skręciwszy kark, zmarł.Odniesiony do klasztoru w Trzebnicy, dzięki staraniom swojej siostry, ksienitrzebnickiej Agnieszki34, która go za życia bardzo gorąco kochała, zostajepochowany w kapitularzu.Gdy ten tak zeszedł ze świata, skończyła się wojnadomowa braci, o której nikt nie wątpił, że mogła się kiedyś odnowić.%7łeby zaśnagłe zawiadomienie o śmierci syna Konrada Kędzierzawego nie zraniło ciężkimbólem serca matki, świątobliwej królowej Jadwigi, poproszono ją, żeby przybyłanie na pogrzeb syna, ale odwiedzić chorego.Ta zaś, ponieważ dawno jużprzeczuwała najpierw klęskę, a następnie śmierć syna, wiedząc, że on już zmarł,odpowiedziała posłańcom:  Dlaczego  powiada  udajecie, że syn mójKonrad jest chory i zmyślacie, że on żyje.Dawno wiem o jego zgonie, bo [on]przez swoją lekkomyślność przelał krew bardzo wielu".Udała się następnie napogrzeb syna i oddała mu posługę należną mu zarówno z tytułu książęcego dosto-jeństwa, jak i serdecznej miłości macierzyńskiej35.32Studnica na mapie administr.Polski nie występuje.33W kronikach, jw.pustkowie Tarnów lub Tarnowe, miejsce nieokreślone [ Pobierz całość w formacie PDF ]