[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Ludzie ci nie czuli, jak zły duch unosi się w powietrzu, wy�gnany przez jej zaklęcia i eliksiry.I nigdy nie słyszeli, jakkrólowa voodoo śpiewa swoją pieśń.Mój świat dzieciństwaaż roił się od tajemnic, duchów - dobrych i złych - i czarówsprowadzających zdrowie i powodzenie.Z
miali się z tegoprzeważnie ludzie, którzy - jak moja siostra - wierzyli tyl�ko we własne szczęście.A ja, lepiej niż ktokolwiek z ludziw moim wieku, wiedziałam, jak złudne i ulotne może byćszczęście.* * *Tego wieczora Paul pragnął za wszelką cenę, by kolacjaz jego siostrą i jej mężem upłynęła w przyjemnej atmosfe�rze.Usiłował zrobić wszystko, by rozwiać czarne chmury,które zawisły nad nami.Zajrzał do kuchni i poprosił Letty,by przygotowała coś specjalnego, zarządził też, by podanonajdroższe wina.Zarówno on, jak i James wypili sporo.Rozmowa podczas kolacji toczyła się wartko, przerywanaczęstymi wybuchami śmiechu.Widziałam jednak, że Jean�ne jest czymś zmartwiona i że chciałaby porozmawiać zemną na osobności.Toteż gdy tylko wstaliśmy od stołui Paul zaproponował, byśmy się przenieśli do salonu, oznaj�miłam, że chcę pokazać Jeanne nową sukienkę, którą kupi�łam w Nowym Orleanie.- Zaraz wracamy - obiecałam.- Po prostu nudzą cię rozmowy o polityce - zarzucił miżartobliwie Paul.Po chwili jednak zorientował się, dlacze�go chciałam zabrać Jeanne na górę, otoczył więc Jamesaramieniem i poprowadził do salonu.Gdy tylko pozostałyśmy same, Jeanne wybuchnęła pła�czem.- Co się stało? - spytałam, obejmując ją.Podprowadzi�łam ją do kanapy i podałam chusteczkę.- Och, Ruby, czuję się taka nieszczęśliwa.Sądziłam, żemoje małżeństwo będzie tak udane jak twoje, ale się roz�czarowałam.Oczywiście nie licząc pierwszych dwóch tygo�dni, które spędziliśmy w podróży poślubnej - dodała, szlo�chając.- Ale kiedy już osiedliśmy na dobre, całe uczuciemiędzy nami zaczęło wygasać.Jego obchodzi wyłącznie ka-riera i praca.Niekiedy wraca do domu dopiero o dziesiątejczy jedenastej, muszę więc jeść kolację sama, a kiedywreszcie się pojawia, jest taki zmęczony, że ma ochotę tyl�ko na sen.- Rozmawiałaś z nim o tym? - spytałam, siadając obok.- Tak.- Stłumiła łzy i otarła oczy chusteczką.- Ale ontłumaczy, że dopiero zaczyna robić karierę i że muszę muokazać wyrozumiałość.Którejś nocy stwierdził:  Nie je�stem takim szczęściarzem jak twój brat.Nie urodziłem sięw czepku i nie odziedziczyłem roponośnych terenów.Muszęzarabiać na życie".Odrzekłam, że Paul również zarabia na życie.Nie znamdrugiego człowieka, który by pracował tak ciężko jak on.- Paul uważa, że doba liczy dwadzieścia pięć godzin -wtrąciłam żartobliwie.- A jednak wasze małżeństwo jest romantyczne, praw�da? Wystarczy na was spojrzeć.Tak bardzo jesteście sobieoddani.A Paul choćby nie wiem jak ciężko pracował, za�wsze znajduje czas dla ciebie, prawda? Powiedz, a tobienie przeszkadza, że go tak często nie ma w domu?Szybko odwróciłam wzrok, żeby nie mogła wyczytaćprawdy z moich oczu, a potem splotłam ramiona tak jak toczyniła babunia i zamyśliłam się na chwilę.Jeanne nie�cierpliwie czekała na moją odpowiedz
, nerwowo wykręca�jąc palce.- Nie - odparłam w końcu - ale to może dlatego, że je�stem bardzo zaangażowana w swoją twórczość.Popatrzyła na mnie ze zrozumieniem i westchnęła.- To samo mówi James.Twierdzi, że powinnam znalez
ćsobie jakieś zajęcie, które pozwoli mi nie uzależniać sięw takim stopniu od niego.Ale ja chciałam się uzależnić odniego! Po to wyszłam za mąż! - wykrzyknęła.- Prawda jesttaka - ciągnęła, chlipiąc - że nasza namiętność wygasła.- Och, Jeanne, jestem przekonana, że nie masz racji.- Nie kochaliśmy się od dwóch tygodni - wyznała.- Todługo jak na tak młode małżeństwo, nie sądzisz? - indago�wała, czekając na moją rekację.- Cóż.- Znowu spuściłam wzrok, żeby nie widziała mo�jej twarzy i wygładziłam spódnicę.Babunia Catherine ma-wiała, że w moich myślach można czytać jak w książce.-Uważam, że nie istnieje jakaś wymierna częstotliwośćuprawiania miłości - nawet w małżeństwie.Poza tym - do�dałam, myśląc o Beau - to coś robi się spontanicznie, podwpływem impulsu.- James zmusza mnie, byśmy stosowali kalendarzykmałżeński - ponieważ jest katolikiem.Muszę sobie mierzyćtemperaturę, zanim pójdziemy do łóżka.Ty tego nie robisz,prawda?Pokręciłam głową przecząco.Wiedziałam, że temperatu�ra ciała wskazuje, kiedy kobieta jest najbardziej płodnai że to przyjęta metoda kontroli urodzin, ale musiałam jejprzyznać, że mierzenie temperatury przed aktem miłos�nym, odbiera temu aktowi cały romantyzm.- Rozumiesz teraz, dlaczego jestem taka nieszczęśliwa.- Czy on to widzi? - spytałam.Jeanne wzruszyła tylkoramionami.- Powinnaś jeszcze porozmawiać z nim o tym.Tylko wy sami możecie sobie pomóc.- Ale skoro nie ma już w nas namiętności.- Tak, to trudne, zgadzam się.Musi istnieć namiętność,ale i kompromis.Na tym polega małżeństwo - ciągnęłam,uświadamiając sobie, jak bardzo to drugie, to znaczy umie�jętność pójścia na kompromisy, dotyczy mnie i Paula.- Aleto działa tylko wtedy, gdy obie strony respektują tę zasadę.- Pomyślałam o tacie i jego przywiązaniu do Daphne.- Myślę, że Jamesowi nie zależy na tym - zmartwiła sięJeanne.- Z całą pewnością zależy, ale tego nie da się osiągnąćw ciągu miesiąca.Budowa trwałego związku małżeńskiegozajmuje wiele czasu.Zauważyłam, że moje słowa pocieszyły ją.- Ty i Paul znaliście się od tak dawna.Czy to dlategowasze małżeństwo jest takie idealne?Poczułam dziwny ból w sercu [ Pobierz całość w formacie PDF ]