Harr Jonathan Adwokat

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
. Koncerny Grace a i Beatrice Foods nie maj� prawa wskazywa� palcem ni-kogo spoza tej sali powiedział z zapałem, gestykuluj�c szeroko dopóki wczeS-niej ich rzecznicy, zasiadaj�cy przy tych stołach, nie wska�� wzajemnie na siebie!Facher poderwał si� na nogi. Sprzeciw! To nie jest odpowiedni argument! wycedził z wSciekłoSci�. Nie widz� podstaw dla zgłaszania teraz sprzeciwu rzekł s�dzia z dez-aprobat� w głosie. To jest zwykły element prawnego sporu.Schlichtmann mówił dalej.Zwrócił uwag� na poruszenie z lewej strony sali,przy stole obrony Beatrice Foods, gdzie Jacobs, mimo ostrzegawczego tonu s�-317dziego, z naciskiem tłumaczył coS szeptem Facherowi.Bez w�tpienia namawiałgo do zgłoszenia kolejnego sprzeciwu.Gdy tylko Facher wstał po raz kolejnyi otworzył usta, Jan szybko obrócił si� w jego kierunku i krzykn�ł ze złoSci�: Sprzeciw! On mi przeszkadza w wyst�pieniu! Prosz� kontynuowa�, panie Schlichtmann rzekł spokojnie s�dzia.Nesson siedział ze spuszczon� głow�, gor�czkowo notuj�c: Jan wci�� u�ywas�owa nale�y.Kiedy opisuje pu�apki pyta� s�dziego, mówi przysi�g�ym, jakiejudzieli� odpowiedzi, ale nie podaje �adnych argumentów na jej poparcie.Tymczasem Schlichtmann czuł si� bardzo dziwnie na Srodku sali, słyszał swójgłos, ale miał wra�enie, jakby siedział w odległym ko�cu widowni i był tylko obo-j�tnym obserwatorem, który analizuje gr� aktora.Wydawało mu si�, �e z bokuspogl�da na siebie stoj�cego przy stojaku z zawieszon� plansz� z pytaniami dlaprzysi�głych.W wyobraxni widział, jak obok nich zapisuje wynikaj�ce z obli-cze� Pindera daty, które przysi�gli powinni uzna� za termin powstania ska�eniana terenie garbarni Beatrice Foods.Skinner przerwał mu grzecznie: S�dz�, �e wystarczy, jeSli odczyta pan analogiczne wartoSci odnosz�ce si�do zakładów Grace a, panie Schlichtmann.Jan w osłupieniu popatrzył na s�dziego, póxniej na trzymane w dłoni notatki,wreszcie na plansz� z pytaniami.Przez chwil� czuł ogarniaj�c� go na nowo panik�. Przepraszam, prosz� mi wybaczy�.Sami pa�stwo widz�, jakie to trudne rzekł do przysi�głych i zachichotał nerwowo, po czym mrukn�ł pod nosem: Ju�dobrze, nie wolno mi popełnia� takich bł�dów.Protokolantka usłyszała jednak to zdanie i je zastenografowała.Nie ulegałow�tpliwoSci, �e słyszeli je tak�e przysi�gli i wszyscy zebrani na widowni.Jan zbli�ał si� do ko�ca przemowy.Od jej rozpocz�cia min�ło ponad półtorejgodziny. Materiał dowodowy jest bardzo zło�ony powiedział trudny i nadzwy-czaj obszerny.Bardzo łatwo straci� w nim orientacj�, wybra� niewłaSciw� drog�rozumowania, skr�ci� w Slep� uliczk�. Urwał i powiódł spojrzeniem po przy-si�głych, po czym dodał cicho, niemal błagalnym tonem: Prosz� tego jednak nierobi�.Prosz� tego nie robi�? Czy�by przejaw s�aboSci? Szanowni pa�stwo, musicie zebra� w sobie odwag� i sił�, musicie pami�-ta� o poszkodowanych rodzinach&Musicie, musicie, musicie! Dyktuje im, jak maj� mySle�! Czy�by im nie ufa�?Nikt nie lubi, jak mu si� coS dyktuje.Kiedy Schlichtmann zako�czył mow�, wygl�dał na skrajnie wyczerpanego.Miał pustk� w oczach i wypieki na twarzy.Siadł zm�czony obok Nessona. Jak poszło, Charlie? szepn�ł. Nie zanudziłem ich? Spytaj Kevina rzucił profesor.318ast�pnego dnia, we wtorek rano, Skinner objaSnił przysi�głym przepisy pra-wa, którym podlegaj� do czasu uchwalenia werdyktu.Było to długie i skom-plikowane prawnicze błogosławie�stwo, trwaj�ce prawie całe przedpołudnie.Póxniej zwolnił z obowi�zków s�dziów rezerwowych, przypominaj�c im, �e na-dal s� zwi�zani przysi�g� i nie powinni z nikim rozmawia� o rozpatrywanej tusprawie.Wreszcie odesłał skład podstawowy do sali obrad.I tego dnia widownia zapełniła si� niemal do ko�ca.Po zako�czeniu posie-dzenia wiele osób jeszcze przez jakiS czas snuło si� po korytarzach, lecz wkrótcegmach opustoszał.Raczej nikt nie oczekiwał, �e przysi�gli wydadz� szybko wer-dykt w tak długiej i skomplikowanej sprawie.Około trzeciej w korytarzu nie zo-stał ju� prawie nikt, tylko jedna samotna posta� stała przed drzwiami sali s�dowejniczym wartownik.Był to Schlichtmann, ubrany w czarny elegancki garnitur i przy-nosz�cy mu szcz�Scie krawat.Przy wejSciu na schody, kilka kroków dalej, pochylony nad gazet� szeryf fe-deralny strzegł spokoju przysi�głych obraduj�cych pi�tro wy�ej za zamkni�tymidrzwiami.Jan nie zamienił z nim dot�d ani słowa.Był pochłoni�ty własnymimySlami.Tego rodzaju czuwanie w s�dzie stanowiło nieodł�czny element ka�dejprowadzonej przez niego sprawy i nie zamierzał z niego rezygnowa� tak�e i tymrazem [ Pobierz całość w formacie PDF ]

�

Podobne