Ensrer Eve Monologi waginy

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Kiedy odpowiadałam na Twój e-mail,nie miałam pojęcia, że to wydarzenie okaże się tak ważkim doświadczeniem dla wielu z nas.Martwi mnie trochę krytyczny odbiór pewnych osób tu, na uczelni, ale zaangażowałam siębez reszty w całe przedsięwzięcie.Miałabym jeszcze tyle do powiedzenia, ale czeka mniemnóstwo pracy w Ośrodku Pomocy Kobietom, a muszę też wykroić czas, żeby nauczyć sięswojego tekstu, będę więc kończyła.Podziękuj, proszę, Eve Ensler za to, co nam dała,a Wam wszystkim dziękujemy za ciężką pracę organizacyjną! Wygląda na to, że sprzedamykomplet biletów do sali teatralnej na 300 osób.Aż trudno uwierzyć!Kolejna Wojowniczka Pochwy, Sandrea, University of New Mexico, Ośrodek Pomo-cy KobietomKaren, bodajże 31 osób z grona wykładowców i studentów pracuje przy przygotowa-niu sztuki.Wystawiamy ją jednocześnie w języku angielskim oraz w amerykańskim językumigowym (blisko 10% naszej ludności jest głucha).Inscenizacja jest prosta - w większościmonologów dwie aktorki będą na scenie, jedna grająca w mówionym angielskim, drugaw migowym.Kilka monologów zamierzamy połączyć z innymi, na przykład Co by twojapochwa nosiła, co by powiedziała, Jak pachnie moja pochwa, Mama wymierzyła mi policzeki Byłam tam, na sali.Pomiędzy monologami będziemy wyświetlały na dużym ekranie danestatystyczne na temat przemocy, udostępnione w materiałach Dnia W.Przed spektaklemi po nim będziemy puszczały z magnetofonów muzykę na cześć kobiet, ich zdrowia, seksu-alności, posłannictwa.Przed spektaklem i po wystawimy tablice informacyjne z miejsco-wych zespołów opieki zdrowotnej, a także książki, koszulki, znaczki i czekoladki w kształ-cie pochwy.Na przyjęcie premierowe szykujemy wystawę prac studentki malującej pochwy.Julie, Instruktorka Ośrodka Kobiecego, Rochester Institute of TechnologyMuszę się tym podzielić! Nasza największa miejscowa gazeta jest niezwykle (mówiącoględnie) konserwatywna, spodziewałam się więc, że chociaż dział grafiki przyjazni się z kil-koma dziewczynami z naszej obsady, dostaniemy skromny kącik w pomrokach rubryki płat-nych ogłoszeń.Właśnie rozmawiałam z koleżanką i nie tylko dadzą nam pokazny artykułw niedzielnym wydaniu, lecz również zgodę na JEDNORAZOWY DRUK SAOWA PO-CHWA ! A proszę pamiętać, że mowa o KNOXVILLE w stanie TENNESSEE, gdziew sklepach spożywczych zasłania się okładki pisma Cosmopolitan za zbyt śmiałe zdjęcia!Coś tu się zmienia! VIVE DZIEC W !!!Linda, University of Tennessee, KnoxvilleChciałam podziękować Tobie i Eve (a także rzeszy nieznanych mi z nazwiska osób)za umożliwienie nam tego przedsięwzięcia.Odkąd zaangażowałam się w tę pracę, nauczyłamsię szanować siebie.Częściej podejmuję ryzyko.Rozpiera mnie szczęście, bo czuję, że jestemczęścią czegoś tak wielkiego, ważkiego, obezwładniającego, zapierającego dech.można bytak wyliczać bez końca.I szczycę się tym, że nie mam teraz problemów z wypowiedzeniemsłowa pochwa.Ostatnio naprawdę używam go co najmniej pięć razy dziennie.Pozdrawiamserdecznie, Jenna, Carnegie Mellon UniversityImprezySprzedaliśmy komplet biletów na wszystkie przedstawienia.Zapowiada się obłędnie.Bilety poszły w ciągu kilku godzin!Danah, Brown UniversityWystawiamy sztukę dziś o 15.30.Wczorajsza próba wywołała niewiarygodne emocje.Kobieta, która wygłasza Firletkę,załamała się i szlochała chyba z pięć minut przy kwestii moja firletka jest fatalnym miej-scem.Bała się, że nie przebrnie bez płaczu przez dzisiejsze przedstawienie.Zapewniłyśmy jąwszystkie, że to nie ma znaczenia, a może nawet lepiej, jeśli się rozpłacze.Przecież mamytym monologiem poruszyć ludzkie serca.Najzabawniejsze, że nasza wczorajsza próba odbywała się w sali obok konferencji hi-storycznej (i to, o ironio, na temat postkolonializmu!).Jej uczestnicy musieli przeżyć niemaływstrząs, słysząc, jak Crista krzyczy: CIPA, CIPA!! JESZCZE RAZ! POWT�RZ! CIPA!CIPA!! POWT�RZ! POWT�RZ!! , a myśmy powtarzały, no i kiedy ja wykonałam jęk za-skakującego potrójnego orgazmu.ech.był głośny i niedwuznaczny, usłyszeli go nader wy-raznie!Mary, Michigan State University[Do współorganizatorek Inicjatywy Akademickiej] Dopiero teraz zwracam się do tejpięknej grupy orędowniczek pochwy.Lepiej pózno niż wcale?! Chciałam tylko powiedzieć,że robimy coś niesamowitego, toteż za każdym razem, kiedy słyszę: Po co wystawiać sztukęna temat pochwy? , myślę o stosach otrzymanych e-mailów i wiem, że dzięki naszym stara-niom może wnuczki naszych córek będą się mogły obejść bez sztuk na temat pochew, bo jużbędzie można o nich mówić swobodnie i z szacunkiem.Wypytującym przypominam, żeprzed nami długa batalia o to, by położyć kres przemocy i hańbie.%7łyczę udanego Dnia Wi wspaniałej premiery!Amy, University of WashingtonSeattleUwagi reżyserskieNa czym zatem polega specyfika kobiecości? Szukając odpowiedzi na to pytanie, tra-fiłam na niewyczerpane zródło możliwości.Shekhinah MountainwaterOd samego początku, kiedy czekałam z niecierpliwością na nadejście pocztą pakietuteatralnego, moje doświadczenia z tą sztuką potwierdzały celność powyższego cytatu.Drogaprzebyta ze sztuką Eve Ensler odsłoniła mi nieskończone możliwości formy, podejścia, serca,ducha.czynników kształtujących kobiety.Podczas pierwszej lektury scenariusza uderzyłamnie uczciwość, inteligenta i siła bohaterek monologów.Każda umiała wywołać szczere,głębokie uczucia dla historii ze swego życia.Przy smutnych płakałam, przy zabawnych sięśmiałam.na ogół jedno i drugie naraz.Prawdziwe kobiety pełne prawdziwych przeżyć,a każda wyjątkowa.niewyczerpane zródło możliwości.Z czasem zaczęłyśmy odbywaćprzesłuchania, wybrałyśmy grupę bardzo różnych kobiet (żadna potem nie wypadła z przed-stawienia).Podczas organizacji imprezy, przy planowaniu i odbywaniu prób coraz lepiej tekobiety poznawałam.Niektóre były aktorkami, toteż występowały na scenie, bo to było wy-darzenie sceniczne.Inne były feministkami do szpiku kości, które nigdy w życiu nie grały,a teraz chciały wystąpić, żeby podjąć walkę.Większość z nas plasowała się pośrodku.Ko-biety żyjące sceną musiały wyrobić w sobie chęć zabrania głosu w sprawie położenia kresuprzemocy seksualnej.Amatorki natomiast często wyrażały emocje bohaterek za pomocą żarli-wej empatii wywoływanej przez scenariusz.Wszystkie znacznie lepiej zrozumiałyśmy obakońce wachlarza.niewyczerpane zródło możliwości.Ile kobiet, tyle przejawów ducha, tyleopowieści.Już niezwykłego przeżycia dostarczyło mi poznanie tych kobiet i ich życiory-sów, ale odkryłam też coś jeszcze mi bliższego.Odkryłam w sobie bezkres.Okruchy tychwszystkich kobiet zapadły mi w serce.Odkryłam wrodzoną więz ze wszystkimi, zrozumie-nie, jakim mogą się darzyć całkiem obce kobiety.Zdałam sobie sprawę, że mogę być reżyser-ką, feministką, przyjaciółką i studentką.a wszystkie te elementy składają się na kobietę.Wszystkie mamy w sobie taki dar, żeby się łączyć, stać się wojowniczkami, przyjaciółkami,pokazać światu tyle twarzy, ile chcemy, zostać [ Pobierz całość w formacie PDF ]

�

Podobne