10. WspoĹczesnoĹÄ, WspĂłĹczesnoĹÄ

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.W latach 70.Herbert opowiada się za pociągnięciem do odpowiedzialności tych, którzy dopuścili się zbrodni w systemie totalitarnym.Dotyczy to głównie stalinizmu.Człowiek nie może przebaczać w imieniu ofiar, bo sam nie cierpiał.Później poeta mówi, że człowiek musi zachować dystans wobec siebie, aby nie popaść w pychę, musi czuwać sercem, by nie utraciło zdolności kochania.Nakazuje Pan Cogito odbiorcy, by postrzegał piękno świata mimo wszystko.Ważny jest motyw wędrówki, powtarza się rozkaźnik „idź”.Przywodzi on na myśl Biblię, mitologiczną wyprawę po złote runo i romantyków, głównie Norwida.Oznacza on: bądź wierny wielkim ideałom, tradycji, w której jesteś wychowany.Czy ta postawa przyniesie sukces? Nie, nie przyniesie zwycięstwa nad złem.Bohater wiersza musi zachować godność, ale Herbert wie, że zostanie nagrodzony za to śmiercią.Nie zyska sławy wielkich rycerzy ani męczenników.W jakim celu ma więc ją zachowywać? Ma ona konsekwencje tylko moralne.W ten sposób człowiek może zachować szacunek wobec siebie, zachować godność.Poglądy takie charakterystyczne są dla egzystencjalizmu, obecnego zwłaszcza u Alberta Camus.Dlatego też pojawia się na końcu wiersza wezwanie: bądź wierny samemu sobie.Podmiot liryczny zwraca się wprost do odbiorcy, ogólnie do każdego z nas.Język wypowiedzi jest czytelny, ale występują w wierszu subtelne metafory.Nie wiemy, co znaczy „źródło zaranne”, ale możemy się tego domyślać.Poetykę Herberta cechuje kunszt, wyrafinowanie i piękno słowa.Poezja Herberta wobec stanu wojennego - „Raport z oblężonego Miasta”Oblężone Miasto ma znaczenie symboliczne.Są nim ci, co walczą w latach osiemdziesiątych i wcześniej o jakieś istotne wartości.W pierwszym fragmencie autor rysuje klimat stanu wojennego, nawiązując m.in.do doniesień prasowych.Autor patrzy na historię Polski.Dzieje ojczyzny to są dziejami nieustającej walki.Stan wojenny jest jakby kontynuowaniem walki, którą prowadzili nasi przodkowie z XVII, XVIII, XIX wieku, z wojen światowych.W następnym fragmencie ukazuje autor relacje między Polską a zachodnimi sąsiadami, szczególnie dalszymi.Druga apokalipsa to druga wojna światowa, w jej czasie Polska została zdradzona przez sojuszników, ginęła w samotności.Przywołana jest też historia Dalajlamy, historia Kurdów, afgańskich górali.Stan wojenny jest faktem wzbudzającym kontrowersje, wciąż wielu ludzi uważa go za niezbędny.Pisarz ocenia wydarzenia z początku lat 80.w inny sposób.Kluczowe słowa, których używa to „zdrada” i „upokorzenie”.Stan wojenny jest niechlubną kontynuacją walki, bo związany jest ze zdradą.„Do Marka Aurelego”Wiersz pochodzi z debiutanckiego tomu „Struna światła”.Marek Aureliusz był cesarzem rzymskim w latach 161-180, a zarazem wybitnym filozofem stoickim, obok Seneki jednym z głównych przedstawicieli stoicyzmu rzymskiego.Przywołany jest po I jako filozof, autor „Rozmyślań”, po II jako ktoś, kto tworzył historię.Ten okres był bogaty w wydarzenia.Stoicy zalecają zachowanie spokoju wewnętrznych doznań.Ich ideały zamykają się w pojęciach ataraksji, apatii, zachowania równowagi ducha.Poeta w XX wieku doświadczony okrutnie przez historię, pyta czy może zachować równowagę ducha, patrząc na tę rzeczywistość? Wiersz można potraktować jako polemikę ze stoicyzmem.Nie można być obojętnym wobec świata, którego okrucieństwo przekracza granice ludzkiej wyobraźni.Bezradność wobec realiów życia budzi rozpacz, płacz, o którym autor mówi w wierszu.Autor unika znaków interpunkcyjnych, stosuje tylko wielkie litery, które wyznaczają granice sekwencji syntaktycznych.Wiersz jest melodyjny i rytmiczny, rytm jest uroczysty, poważny.Występują elementy tkliwej rozmowy podmiotu lirycznego z Markiem Aureliuszem.W obrazie metaforycznym, pełnym poetyckich sugestii maluje pisarz obraz naszego stulecia jako barbarzyńskiego [ Pobierz całość w formacie PDF ]

�

Podobne