Walter G.Krywicki Byłem agentem Stalina.1998

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Ani Tuchaczewski, ani Stalin nigdy nie zapomnieli polskiej kampanii 1920 roku.W sowieckiejAkademii Wojennej Tuchaczewski wygłosił na ten temat serię odczytów, opublikowanych w 1923w książkowej formie.Zachowanie się Stalina pod Lwowem porównał tam z zachowaniem sięcarskiego generała Rennenkampfa w nieszczęsnej bitwie pod Tannenbergiem w roku 1914. Nasza zwycięska armia konna, mówił Tuchaczewski, została w owych dniach uwikłana w ciężkiewalki pod Lwowem, marnując czas i trwoniąc siły w walce z mocno okopaną przed miastem piechotą,wspieraną przez jazdę i silne eskadry lotnicze.Stalin nigdy nie wybaczył Tuchaczewskiemu tego wkładu do swojej biografii.Doczekawszy sposobnejchwili, prędzej czy pózniej, brał on zawsze rewanż na każdym, kto kiedykolwiek surowo goskrytykował.Tuchaczewski nie mógł, oczywiście, byd jedynym wyjątkiem.W ciągu lat następnych zdarzały się poważne niesnaski pomiędzy Stalinem a Armią Czerwoną na tleważnych spraw politycznych.Jednakże kooczyły się one kompromisem i zdawało się, że urazyosobiste i polityczne zostały zabliznione.Nikt z nas nie wątpił w absolutną lojalnośd względem rządusowieckiego kogokolwiek z krytyków polityki Stalina w wyższym dowództwie armii.Szczegółowa relacja o niesnaskach pomiędzy Stalinem a Armią Czerwoną nie wchodzi w zakres tejpracy (trockistowska opozycja w armii była, naturalnie, zlikwidowana już dawno przed wielkączystką).Konieczne jest jednak nakreślenie głównych powodów tych niesnasek.Przymusowakolektywizacja gospodarstw chłopskich z jej deportacjami i innymi karnymi środkami, którew rezultacie doprowadziły do głodu i eksterminacji milionów włościan, odbiła się natychmiastw armii.Mimo bowiem znacznego wzrostu liczby robotników przemysłowych w czasie rządówsowieckich ogromna większośd ludności składała się wciąż z chłopów, a korzenie armii były głębokowrośnięte w wieś.Gorycz, oburzenie, a nawet nastrój buntu szerzyły się wśród żołnierzy wskuteklistów od ich rodzin i krewnych, opisujących los, który ich spotkał.Wojska specjalne OGPU grabiłyi niszczyły wsie, wykonując rozkaz szybkiej likwidacji kułaków.Wybuchły bunty chłopskie naUkrainie, najbogatszym kraju rolniczym Związku Sowieckiego i na północnym Kaukazie.Zostały onebezlitośnie stłumione przez specjalne oddziały OGPU, ponieważ rozstrzeliwania rosyjskich chłopówbano się powierzad żołnierzom Armii Czerwonej.W tych warunkach stan moralny Armii Czerwonej zaczął, z wojskowego punktu widzenia, szybko siępsud.Wydział Polityczny armii z generałem Gamarnikiem na czele był jednym z najcenniejszychorganów naszej obrony narodowej.Ten czuły nerwowo organizm notował każde drgnięcie, któreprzejawiało się w chwiejących się szeregach.Sztab generalny i cały korpus oficerski mieli dziękiWydziałowi Politycznemu doskonałą znajomośd wybuchowych nastrojów wśród żołnierzyw koszarach i wśród chłopów we wsiach.W roku 1933 marszałek Bl�cher, podówczas dowódca okręgu wojskowego na Dalekim Wschodzie,zażądał ultymatywnie od Stalina wyjęcia spod obowiązujących surowych dekretów chłopówwschodniosyberyjskich, grożąc, że w przeciwnym razie nie bierze na siebie odpowiedzialności zaobronę Prowincji Morskich i Amuru przeciwko Japonii.Władza Stalina w tym czasie wisiała na włosku,był przeto zmuszony skapitulowad.Chłopom w okręgu marszałka Bl�chera zostały przyznane znaczneulgi.W kilka lat pózniej Stalin był zmuszony zmienid ogólny program kolektywizacji przez udzielenieprawa chłopom w kołchozach do uprawiania małych działek przyzagrodowych dla własnego użytku.Wojna rządu sowieckiego z chłopami jeszcze się nie skooczyła.Osiągnęła punkt kulminacyjny tegolata (1939) wraz z ogłoszeniem dekretów zmuszających chłopów do wykonania pewnej ilości pracy nakołchozowej fermie przed ruszeniem własnej działki.Dla dzisiejszego dowódcy Armii Czerwonejznaczy to, że w 10 lat po kampanii mającej rozwiązad problem produkcji rolniczej agenci OGPU muszątrzymad straż nad każdym włościaninem, aby móc zapewnid dostawę żywności w wypadku wojny.Innym powodem niezadowolenia w korpusie oficerskim w tym samym mniej więcej czasie byłapolityka Stalina ugłaskania Japooczyków i zapobieżenia ich agresji przez sprzedaż strategicznie ważnejkolei wschodniochioskiej.Komisarz wojny Woroszyłow był wtedy całkowicie po stronie dowództwaArmii Czerwonej i wspólnie z Gamarnikiem i Tuchaczewskim forsowali w stalinowskim Politbiurzewojskowy punkt widzenia.Stalin upierał się, że kolektywizacja stworzy mocne podstawyekonomiczne dla przyszłej siły i dlatego wszystko musi byd teraz podporządkowane temu celowi,którego osiągnięcie wymaga, by Rosja miała pokój za wszelką cenę.Tuchaczewski od wielu lat na próżno domagał się od Stalina motoryzacji i mechanizacji ArmiiCzerwonej, mając za sobą wszystkich młodych oficerów z sowieckich akademii wojskowych.Stalinwiedział o tych tęsknotach Tuchaczewskiego i postanowił ułagodzid go spełnieniem ich.Zostałazawarta między nimi polityczna ugoda.Stalin zapewnił sobie wolną rękę w ogólnej polityce wewnątrzZwiązku Sowieckiego i za granicą, a dowództwo Armii Czerwonej dostało fundusze na modernizacjęwojska [ Pobierz całość w formacie PDF ]

�

Podobne