[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Bohater poświęca się dla dobra ogóiłu i podejmuje walkę o zmianę warunków życia ludzi bedących w potrzebie.Wszędzie tam, gdzie zjawia się Tomasz Judym napotyka na mur niechęci.Wśród lekarzy ma opinię nawiedzonego dziwaka, wśród swej rodziny robotniczej robotniczej z pochodzenia jest nieakceptowany ze wzgl.na swój społeczny awans.Jego ukochana nie potrafi pojąć, iż ma on do spłacenia “dług przeklęty”.Trudno jednoznacznie odpowiedzieć na pytanie, czy rezygnacja z uczucia na rzecz społ.jest receptą na szczęście samego Ż., czy tylko wyrazem obsesji Tomasza Judyma.Tytuł “Ludzie bezdomni” rozumieć należy wielopłaszczyznowo.Bezdomny jest dr.Tomasz tułający się od stanowiska do stanowiska.Bezdomny jest brat Judyma jadący za chlebem na zachód.Pozbawieni ciepła i domu rodzinnego są również robotnicy, a także chłopi z Cisów 9wszyscy przegrani).Bezdomność jest obrazem porażki niemal każdej przedst.postaci.X X L E C I E M I Ę D Z Y W O J E N N ERamy czasowePoczątek: 1918 r.Koniec: 1939 r.lPanorama grup literackich 20-lecia, prezentacja wybranejlOpisałem wszystkie wybieszcie sobie sami:Skamander - grupa skupiała się wokół pisma Uniwersytetu Warszawskiego "Pro arteet studio".W listopadzie 1918 roku poeci założyli kabaret literacki w kawiarni "Pod Picadorem".W 1920 roku pojawił się pierwszy numer "Skamandra".Od 1924 roku organem skamandrytów są "Wiadomości literackie".Postawa artystyczna poetów Skamandra nie była jednolita, charakterystyczny jest też dla tej grupy brak konkretnego programu.W słowie wstępnym do pierwszego numeru "Skamandra" poeci pisali: "programy są zawsze spojrzeniem wstecz, są dzieleniem nieobliczalnego życia przez znane".Zgodnie jednak podkreślali chęć silnego związku poezji z życiem współczesnym, zdniem codziennym.Starali się adresować swoją wypowiedź poetycką do jak najszerszego krêgu odbiorców, toteż oprócz wierszy chętnie pisali szopki polityczne, teksty piosenek do kabaretów, felietony i wiersze satyryczne.Wprowadzili do poezji konkretność obrazowania, opiewali optymistyczną radość życia, preferowali tematykę dnia codziennego, zwracając się do prostego człowieka wprowadzali do poezji język potoczny, stawali w opozycji do awangardowych grup poetyckich.Przedstawiciele Skamandra: Julian Tuwim, Jarosław Iwaszkiewicz, Jan Lechoń,Antoni Słonimski, Kazimierz Wierzyński.Futuryzm - kierunek ten na zachodzie Europy rozwinął się przed pierwszą wojną światową, natomiast w Polsce okres głównych wystąpień futurystów przypada na lata 1919-1921.Futurystów cechował agresywny bunt przeciwko wszelkiej tradycji oraz fascynacja światem wspó³czesnej techniki i cywilizacji."Dobra maszyna jest wzorem i szczytem dzieła sztuki przez doskonałe połączenie ekonomiczności, celowości i dynamiki" - twierdzili futuryści.W ich programie łatwo odnaleźć sporo niekonsekwencji, a wśród nich kult techniki i pierwotnego instynktu, apologię maszyny i uwielbienie dla żywiołu, pochwałę nowoczesnej cywilizacji izaufanie do pierwotnych odruchów człowieka.Świadomą prowokacją wobec tradycji było głoszenie "dowolności form gramatycznych, ortografii i przestankowania".Przedstawiciele futuryzmu: Bruno Jasieński, Stanisław Młodożeniec, AnatolStern, Adam Ważyk.Awangarda Krakowska - poeci Awangardy skupiali się wokół czasopisma "Zwrotnica",które ukazywało się w Krakowie.Teoretykiem grupy był Tadeusz Peiper.Twierdził on, że wiek XX całkowicie zmienił oblicze świata zarówno w sensie cywilizacyjno-technicznym, jak i społecznym.Zdaniem Peipera człowiek powinien uczestniczyć w tym wielkim nurcie przemian.Uczestnictwo to powinno objąć wszystkie dziedziny życia, przemienić ludzką wrażliwość, uczuciowość i wyobraźnię [ Pobierz całość w formacie PDF ]