[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.W powietrze bryznęła krew.Jeszcze więcej krwi.Lewą dłoń miał zabanda\
owaną, ale palce wolne - sterczałyspomiędzy zwojów gazy jak z mitenki.Ojciec ponownie uniósłbrzytwę, by uderzyć, lecz nim zdą\
ył opuścić rękę, Jude wbił pal-ce w jego błyszczące czerwone oczy.Starzec krzyknął.Odwróciłgłowę, próbując uciec przed ręką syna.Brzytwa przemknęła po-nad twarzą Jude'a, nie dotykając skóry.Jude odpychał głowę oj-ca w tył, coraz dalej, odsłaniając chude gardło, zastanawiając się,czy zdoła pchnąć dość mocno, by skręcić skurwielowi kark.Właśnie osiągnął granicę, gdy zobaczył nó\
kuchenny wbija-jący się z boku w szyję ojca.Marybeth stała trzy metry dalej przy kuchennym blacie, obokmagnetycznego paska na ścianie, na którym wisiały no\
e.Jej od-dech przypominał szlochanie.Ojciec Jude'a odwrócił ku niej gło-wę.We krwi wypływającej wokół no\
a widać było bąbelki powie-trza.Martin sięgnął ręką po nó\
, zacisnął słabo palce wokółrękojeści, a potem wydał z siebie głośny dz
więk, grzechoczącyświst, jakby dziecko potrząsało kamieniem w papierowej torebce,i upadł na bok.Marybeth zerwała z paska kolejny nó\
o szerokiej klindze, i jesz-cze jeden.Pierwszy chwyciła za koniuszek ostrza i cisnęła w plecyMartina.Nó\
trafił z głuchym łupnięciem jak w dojrzały melon.Tym razem Martin nie zareagował, jedynie głośno chwycił powie-trze.Marybeth ruszyła ku niemu, unosząc przed sobą ostatni nó\
.- Nie zbli\
aj się - ostrzegł ją Jude.- On się nie poło\
y i nieumrze.Ale ona go nie słyszała.Chlasnęła Martina no\
em przez twarz.Ostrze wbiło się nie-daleko jednego kącika ust i wyłoniło tu\
za drugim, poszerzającmu uśmiech w szeroką krwawą szramę.284W chwili gdy uderzyła, on tak\
e zaatakował, prawą ręką, tątrzymającą brzytwę.Ostrze pozostawiło czerwoną linię w po-przek jej uda nad prawym kolanem.Ju\
upadała, kiedy Martin zerwał się z podłogi i z rykiem tra-fił ją głową w brzuch, odrzucając na blat.Wbiła ostatni nó\
w je-go ramiÄ™ a\
po rękojeść.Równie dobrze mogła uderzyć pięściąw pień drzewa.Zaczęła osuwać się na ziemię.Ojciec Jude'a był tu\
nad nią,z rany od wbitego w gardło no\
a wciÄ…\
wypływała spienionakrew.Ponownie ciął brzytwą.Marybeth złapała się za szyję.Spomiędzy palców tryskałakrew.W białym ciele ział krzywy czarny uśmiech.Upadła na bok, uderzając głową o posadzkę.Patrzyła pozaMartina, na Jude'a.Jej policzek le\
ał w szkarłatnej gęstniejącejkału\
y krwi.Ojciec Jude'a wolną ręką wcią\
obejmował rękojeść wbitegow szyję no\
a, obmacując go, oceniając, ale nawet nie próbując wy-jąć.Wyglądał jak poduszka na szpilki - nó\
w ramieniu, nó\
w plecach, lecz interesował go tylko ten w szyi, pozostałych w ogólenie zauwa\
ał.Zaczął pełznąć chwiejnie, oddalając się od Mary-beth i od Jude'a.Pierwsze nie wytrzymały ręce - głowa mu opadłana ziemię, brodą rąbnął o posadzkę mocno, a\
kłapnął zębami.Próbował się podnieść i prawie mu się udało, jednak przeturlał sięna bok, jeszcze dalej od Jude'a.Niewielka ulga.Jude nie będziemusiał patrzeć mu w twarz, gdy ojciec umrze.Znowu.Marybeth próbowała coś powiedzieć.Przesunęła językiem powargach.Wzrokiem błagała Jude'a, by się zbli\
ył.Jej z
renicezmalały do dwóch czarnych kropek.Zaczął wlec się po podłodze na łokciach.Ona tymczasem ju\
szeptała, trudno ją było usłyszeć, bo ojciec znów dławił się i za-chłystywał, tłukąc głośno piętami o podłogę, wstrząsany konwul-sjami.- On jeszcze.nie.skończył - powiedziała Marybeth.- Zno-wu.przyjdzie.Nigdy nie.przestanie.Jude rozejrzał się w poszukiwaniu czegoś, co mógłby przyci-snąć do rany na jej gardle.Był ju\
tak blisko, \
e zanurzył dłonie285w otaczającej ją kału\
y krwi.Wypatrzył ścierkę do naczyń wiszą-cą na uchwycie piekarnika, ściągnął ją [ Pobierz całość w formacie PDF ]