[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.CZĘŚĆ IARTYKUŁ 1Dania nie weźmie udziału w przyjmowaniu przez Radę środków, proponowanych na mocy Tytułu IIIa Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską.W drodze wyjątku od Artykułu 148(2) Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, większość kwalifikowana jest definiowana jako taka sama część ważonych głosów zainteresowanych członków Rady, co określona w Artykule 148(2).Jednomyślność członków Rady, z wyjątkiem przedstawicieli rządu Danii jest konieczna dla decyzji Rady, które muszą być przyjęte jednomyślnie.ARTYKUŁ 2Żadne z postanowień Tytułu IIIa Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, żadne środki przyjęte na mocy tego Tytułu, żadne postanowienia wszelkich porozumień międzynarodowych, zawartych na mocy tego Tytułu i żadna decyzja Trybunału Sprawiedliwości, interpretująca jakiekolwiek takie postanowienia lub środki nie będzie wiążąca ani nie będzie stosować się wobec Danii; i żadne takie postanowienie, środek lub decyzja nie będzie w jakikolwiek sposób wpływać na kompetencje, prawa i obowiązki Danii; i żadne takie postanowienie, środek lub decyzja nie będzie w jakikolwiek sposób wpływać na acquis communautaire ani tworzyć części prawa Wspólnoty w taki sposób, w jaki stosują się do Danii.ARTYKUŁ 3Dania nie ponosi finansowych konsekwencji środków określonych w Artykule 1, innych niż koszty administracyjne instytucji.ARTYKUŁ 4Artykuły 1, 2 i 3 nie stosują się do środków określających kraje trzecie, których obywatele muszą posiadać wizę podczas przekraczania granic zewnętrznych Państw Członkowskich lub środkach dotyczących jednolitego formatu wiz.ARTYKUŁ 51.W ciągu sześciomiesięcznego okresu od podjęcia przez Radę decyzji w sprawie wniosku lub inicjatywy Protokołu stanowiącej rozwinięcie Acquis z Schengen na mocy postanowień Tytułu IIIa Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, Dania zdecyduje, czy wprowadzi tę decyzję do swojego prawa krajowego.Jeżeli tak zdecyduje, decyzja taka spowoduje zaistnienie zobowiązania pomiędzy Danią a innymi Państwami Członkowskimi, wymienionymi w Artykule 1 Protokołu integrującego Acquis z Schengen w ramy Unii Europejskiej oraz Irlandią lub Zjednoczonym Królestwem, jeżeli te Państwa Członkowskie uczestniczą w tych dziedzinach współpracy.2.Jeżeli Dania zdecyduje się nie wprowadzać decyzji Rady określonej w ustępie 1, Państwa Członkowskie wymienione w Artykule 1 Protokołu integrującego Acquis z Schengen w ramy Unii Europejskiej rozpatrzą stosowne środki jakie podejmą.CZĘŚĆ IIARTYKUŁ 6W odniesieniu do środków przyjętych przez Radę odnośnie Artykułów J.3(1) i J.7 Traktatu o Unii Europejskiej, Dania nie uczestniczy w opracowywaniu i wykonywaniu decyzji i działań Unii, które mają skutki dla obronności, nie będzie jednak stać na przeszkodzie rozwojowi bliższej współpracy pomiędzy Państwami Członkowskimi w tej dziedzinie.Z tej przyczyny Dania nie uczestniczy w ich przyjmowaniu.Dania nie jest zobowiązania do wnoszenia wkładu w finansowanie wydatków operacyjnych, wynikających z takich środków.CZĘŚĆ IIIARTYKUŁ 7W każdej chwili Dania może, zgodnie ze swoimi wymogami konstytucyjnymi, poinformować inne Państwa Członkowskie że nie wyraża już woli korzystania w całości lub w części z niniejszego Protokołu.W takim wypadku Dania zastosuje w pełni wszystkie stosowne, aktualnie obowiązujące środki, podjęte w ramach Unii Europejskiej.C.Protokoły załączone do Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską.PROTOKÓŁW SPRAWIE AZYLU DLA OBYWATELI PAŃSTW CZŁONKOWSKICH UNII EUROPEJSKIEJWYSOKIE UMAWIAJĄCE SIĘ STRONYZWAŻYWSZY, że na mocy postanowień Artykułu F(2) Traktatu o Unii Europejskiej, Unia respektuje fundamentalne prawa zagwarantowane Europejską Konwencją Praw Człowieka i Podstawowych Swobód, podpisaną w Rzymie w dniu 4 listopada 1950 roku;ZWAŻYWSZY, że Trybunał Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich jest właściwy do zapewnienia, że we Wspólnocie Europejskiej przestrzegane jest prawo w zakresie interpretacji i zastosowania Artykułu F(2) Traktatu o Unii Europejskiej;ZWAŻYWSZY, że na mocy Artykułu O Traktatu o Unii Europejskiej, każde Państwo Europejskie, starające się o status Członka Unii musi respektować zasady określone w Artykule F(1) Traktatu o Unii Europejskiej,MAJĄC NA UWADZE, że Artykuł 236 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską ustanawia mechanizm zawieszenia niektórych praw w przypadku poważnego i uporczywego naruszenia przez Państwo Członkowskie tych zasad;PRZYPOMINAJĄC, że każdy obywatel Państwa Członkowskiego, jako obywatel Unii, korzysta ze specjalnego statusu i ochrony, które są gwarantowane przez Państwa Członkowskie zgodnie z postanowieniami Części Drugiej Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską;MAJĄC NA UWADZE, że Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską ustanawia obszar bez granic wewnętrznych i przyznaje każdemu obywatelowi Unii prawo do swobodnego poruszania się i pobytu na terytorium Państw Członkowskich;PRZYPOMINAJĄC, że kwestia ekstradycji obywateli Państw Członkowskich Unii jest rozpatrzona w Europejskiej Konwencji o Ekstradycji z 13 grudnia 1957 roku i Konwencji z 27 września 1996 roku, opracowanej na podstawie Artykułu K [ Pobierz całość w formacie PDF ]