[ Pobierz całość w formacie PDF ]
. Za długo.Kamień nie zaryzykowałby wyjścia z ukrycia,chyba że Dzień Przebudzenia byłby bardzo bliski. A miałem się za takiego mądrego, gdy złamałemszyfr. Przynajmniej ironia jego uśmiechu była prawdziwa.Ursula wyraz
nie go lubiła.W jej oczach pojawiło sięniezwykłe ciepło. Byłeś mądry  powiedziała. Gdyby nie znalazł sięktoś o sile serca i umysłu dorównującej kamieniowi, pozostałby w ukryciu przez całą wieczność, a łuk dziewięciu nigdy bynie zabłysnął.Problem w tym, jak rozpocząć poszukiwanieodpowiedzi w sytuacji, gdy nie wiemy nawet, ile czasu nampozostało. Mamy kodeks Majów, który odkryliśmy w księgach286Cedrica Owena  rzekła Stella. Właśnie dlatego przyje-chaliśmy.Jestem pewna, że zawiera jakieś wskazówki.Warto było poczekać pół godziny, żeby zobaczyć zdumieniemalujące się na twarzy Ursuli. Nie rozumiem. Zobacz. Kit podniósł torbę z wózka i podał goStelli.Ta otworzyła ją i starannie ułożyła kartki na podłodze:stronice zawierające kopię ksiąg Owena, wiersz, który odczytali na podstawie stenogramu zapisanego w ostatnimtomie, oraz jej próby odtworzenia piktogramów Majów z pozostałych ksiąg. Powiedziałam ci, że odkryłam nowe piktogramy.Stanowią fragment zaszyfrowanej wiadomości, można je zrekonstruować na podstawie kresek w księgach.Są ułożone wefragmenty złożone z dwunastu wierszy liczących dwanaścieznaków. Stella rozłożyła kartki na podłodze. Potrafiszje odczytać?Ursula uklękła na kamiennej posadzce, składając kolejnestrony i równocześnie je odczytując: Ja, przyjaciel.kobiety-jaguara.spisałem.opowieśćo moim życiu, poznaniu i wiedzy.Ten fragment jestniejasny.Będę musiała się nad nim zastanowić, chodzi tuo coś więcej.Na początku.w mieście, przez które przepływa wielka rzeka.Pewnie chodzi o Paryż.Owen nigdynie był w Londynie.poznałem.obserwatora gwiazdprzepowiadającego.przyszłość.Musi chodzić o Nostrada-musa.Wiemy, że w Paryżu dzielili mieszkanie.MójBoże.Ursula zadrżała, poruszając kartkami.Jej oczy zapłonęłyniezwykłym zapałem._, ________________________________________ 33Z Stello, to istna kopalnia złota! Największa żyła złota naświecie! Cedric Owen spędził trzydzieści dwa lata w NowymZ
wiecie wśród Majów.Jeśli spisał to, czego się od nichnauczył, mamy odpowiedz
.Z pewnością opisał szczegółowo,kiedy i gdzie trzeba zabrać kamień.Jak szybko możeszodtworzyć te znaki? Dzięki programowi Kita będę to mogła zrobić znacznieszybciej. Na co czekasz?  Ursula zarumieniła się jak uczennica. Zapisuj je, a ja będę tłumaczyć.Jeśli się postaramy,w ciągu tygodnia przełożymy wszystkie trzydzieści dwa tomy.20Południowa część ziem Majów,Nowa Hiszpania, paz
dziernik roku 1556Książę nieznający miłosierdziaprzybędzie przez śmierć, aby doznać przemiany i posiąśćwielką wiedzę.Będzie panował w niezmąconym pokoju, apotężny mąż zostanie niebawem oskubany.Czterowiersz 27, Centuria VII, NostradamusKrople deszczu obudziły Cedrica Owena.Otworzył oczyi ujrzał Diega gorączkowo skraplającego mu twarz wodą.Kamienne serce leżało bezpiecznie w torbie, osłonięte jegoplecami, w miejscu, gdzie osunął się na ziemię.Odwrócił sięi spostrzegł, że jaguar przykucnął obok, wpatrując się w niegoz zaciekawieniem.Stwierdził, że rozdziawiona paszcza stanowi część skóryzdartej ze zwierzęcia, łeb zaś wraz z czaszką został nasadzonyna szorstkie włosy Indianina.Linie biegnące obok obnażonychkłów nie były wąsami, lecz głębokimi bliznami na ogorzałejtwarzy Maja.Duży biały kieł jaguara nie tkwił w paszczy289zwierzęcia, lecz okazał się naszyjnikiem zawieszonym dlaozdoby, podobnie jak dyndające łapy stanowiące elementpeleryny wybrzuszonej przez dwie krągłości, które okazałysię.Po niewczasie zrozumiał, że bestia pochylająca się nadjego ciałem była nagą kobietą, okrytą jedynie cętkowanąskórą jaguara, z głową zwierzęcia nasadzoną na własnąi łapami zwisającymi luz
no wokół szyi.Ponieważ przez długi czas przebywał na morzu w męskimtowarzystwie, obejrzał ją uważnie od stóp do głów, zatrzymu-jąc wzrok na krągłych piersiach.Po chwili się opanował,przypominając sobie, że jest lekarzem, który zna ludzkieciało i nie poddaje się jego urokowi.Z miejsca, w które nie śmiał spojrzeć, doleciał głęboki,szorstki głos pobrzmiewający nutką rozbawienia: Cedricu Owenie, strażniku błękitnego kamiennego ser-ca, czyżbyś obawiał się spojrzeć mi w oczy?Lękał się tego, lecz inaczej niż wówczas, gdy sądził, że maprzed sobą jaguara.Teraz obawiał się raczej o swoją godnośći położenie niż o ciało i duszę.Nie był jednak dzieckiem, abyulec takim emocjom.Wstał i spojrzał na nią.Kobieta-jaguar była o głowę niższaod Diega, który wcale nie był wysoki, miała jednak niezwykłąpewność siebie, której nie dostrzegł u żadnej kobiety, nawetu Katarzyny Medycejskiej.Przyjrzał się jej dokładnie i stwierdził, że jest dobrzeumięśniona, jak każdy z wojowników.Miała jedynie pełniejszebiodra oraz lekko wypukły brzuch i piersi, odróżniające ją odmężczyzny.Lekarskie doświadczenie podpowiadało mu, żeurodziła przynajmniej troje dzieci.290Wytężył wzrok w promieniach zachodzącego słońca, żebylepiej ocenić jej wiek.Zaszokowany, pomyślał, że ma tyle latco on, że niedawno przekroczyła trzydziesty rok życia.Przy-stąpiła do niego, aby mógł się jej lepiej przyjrzeć.Pod bliznamijaguara, szpecącymi jej brązową twarz, dostrzegł delikatnezmarszczki wokół oczu, grubszą skórę na szyi i siwiejącewłosy na skroni pod czaszką jaguara [ Pobierz całość w formacie PDF ]