Funkcje konsumpcji oszczÄdnoĹci i inwestycji

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Firmy, instytucje gospodarcze, osoby prywatne spisując umowy biorą pod uwagę wzrost cen w kolejnym roku na poziomie podobnym do obecnego poziomu inflacji.Politycy wmontowują ten wzrost cen w swoją politykę pieniężną i fiskalną.Tak też PNB może rosnąć rocznie o 10%, przy czym tylko 3% z tego to realny wzrost, zaś pozostałe to jedynie to 7% inflacji oczekiwanej).Takie oczekiwania inflacyjne, prowadzące do wbudowania pewnej stopy wzrostu cen w gospodarkę, mogą spowodować utrzymanie się inflacji na pewnym poziomie np.7% przez dłuższy okres.Ludzie zakładając iż inflacja w roku przyszłym będzie wynosiła mniej więcej tyle samo co w roku ubiegłym, podpisując np.umowy wynajmu, zakupu, sprzeda-ży, kalkulując opłacalność własnych inwestycji, koszty inwestycji biorą pod uwagę ten przewidywany poziom inflacji.Głównie dzieje się tak dlatego, iż nie wiedząc, jak będą się kształtować ceny w przyszłości, swoje zdanie na ten temat wyrabiamy na podstawie przeszłości.Dopóki ta stopa inflacji jest oczekiwana i niejako ratyfikowana przez B.C., przez politykę fiskalną, przez inwestorów, konsumentów, związki zawodowe i dyrekcje przedsiębiorstw, dopóty nie ma powodu, dla którego inflacja nie miałaby się utrzymywać przez cale lata w tempie wynoszącym 2, 6 albo 10%.W pełni wbudowana w gospodarkę inflacja odpowiada stanowi pewnej równowagi neutralnej; stan tak może się utrzymywać przy stopie wynoszącej 2, 4 czy 6% przez nieograniczony czas.Na ogół jednak tempo inflacji nie jest stałe.Zmienia się ono nawet z roku na rok.Stopa inflacji waha się dość silnie.Gdy ludzie przewidują poziom inflacji wynoszący 6% to koszty będą rosły średnio o 6% rocznie.Zarówno pracownicy jak i przedsiębiorcy podejmują decyzje na podstawie płac realnych znając jednak jedynie aktualny poziom cen oraz płace nominalne.Płaca realna jest jedynie ich odczuciem subiektywnym.Pracownicy oczekują, że ich płace będą rosły przynajmniej takim samym tempie jak ceny albo szybciej.Będą wyrażać oni chęć do pracy tak długo jak długo będą przekonani, że ich płace realne nie zmniejszają się.W teorii równowagi długookresowej ważną rolę odgrywają przewidywania inflacyjne.Różnica między przewidywaną a rzeczywistą inflacją jest przyczyną rozbieżności pomiędzy bezrobociem rzeczywistym a naturalnym.Jeśli pracownicy przewidują stopę inflacji = 5%, to będą się domagać wzrostu płac o 5%, a gdy rzeczywista stopa inflacji wyniesie 6% to ich płace realne spadną o 1%, przedsiębiorcy zwiększają, więc zatrudnienie, a bezrobocie zmniejsza się.Gdy zaś stopa rzeczywistej inflacji wyniesie 4% zamiast przewidywanego 5% to płace realne wzrosną o 1%.W wyniku tego pracodawcy zmniejszają zatrudnienie, chcąc obniżyć koszty, i nasila się bezrobocie.Z czasem jednak i pracodawcy i pracownicy dowiedzą się o rzeczywistej stopie inflacji.Pracownicy będą żądali wyższych płac, jeśli w wyniku inflacji ich płace realne spadły, jednak ze względu na wysokie bezrobocie ich żądania nie będą wygórowane.Z tego wynika, że w długim okresie przewidywana inflacyjne z czasem dostosowują się do inflacji rzeczywistej.Płace dostosowują się do poziomu będącego kompromisem pomiędzy żądaniami pracowników a możliwościami przedsiębiorców, bezrobocie zaś powraca do swojego naturalnego poziomu równego stopie naturalnej (gdzie ceny są stabilne lub na niskim poziomie).Współzależność pomiędzy cenami a zmianami zatrudnienia istnieje tylko w okresach krótkich.W okresach długich bezrobocie kształtuje się w granicach 5-6% ogółu zatrudnionych, czyli na poziomie naturalnego wskaźnika bezrobocia.Teorię tą potwierdziły badania empiryczne Krótkookresowa zależność między cenami a bezrobociem zanika, ceny stabilizują się a bezrobocie powraca do stanu naturalnego.Zaś po pewnym czasie cykl ten rozpoczyna się na nowo.Wady tej teorii: nie ma prostej i jednoznacznej definicji bezrobocia naturalnego i ciężko ją określić.Przewidywania inflacyjne bardzo rzadko pokrywają się z inflacją rzeczywistą.29./ Szoki podazowe i popytoweSzok - to stan wybijający gospodarkę z równowagi.Szoki podażowe - to wszystkie te nieocze-kiwane zdarzenia które dot.strony kosztowej firmy, np.(1) wzrost cen surowców (np.ropa, wę-giel); (2) nowe technolo-gie, wynalazki, innowacje (zwykle obniżają koszty); (3) wzrost kurów walut - jeśli wartość złotówki spada, to wzrastają ceny surowców importowa-nych, (4) zdarzenia o charakterze klęsk żywio-łowych, wojen.etc.Szoki popytowe - pojawia się skok popytowy, dodatni lub ujemny zdolności.Jeśli zdolności produkcyjne są za niskie, lub pojawiają się „wąskie gardła” wówczas ceny mogą wzrastać.Ich źródła należy szukać w rynku pracy.Rośnie produkcja - rośnie zatrudnienie - spada bezrobocie.Im bardziej maleje bezro-bocie, tym wówczas mocniejsza jest pozycja pracobiorców i odwrotnie.Ma to znaczenie z punktu widzenia przetargu o pła-cę.Jeśli jest małe bezro-bocie to płace rosną, zwiększa to koszty a zara-zem odzwierciedla się to w cenie, a więc rośnie inflacja.Przy wzroście produkcji zmienia się układ sił w zatrudnieniu.(Zależność między bezrobociem, a inflacją pokazuje krzywa Philipsa).Inflacja są to oczekiwania + szoki.Przyczyny szoków działa-jących na gospodarkę są różnorodne - mogą być związane z sytuacją polityczną (np.polity-cznie motywowane zabu-rzenia społeczne, zmiany demograficzne), sytuację ekonomiczną (np.zała-mania gospodarki powa-żniejszego partnera), wy-miany międzynarodowej, nieregularne pojawianie się wynalazków, bądź innymi sprawami (mię-dzynarodowa sytuacja polityczna).Najważniejsze znaczenie mają jednak bezpośrednio oddziaływujące na gospodarkę zmiany w inwestycjach, przy czym prywatni inwestorzy, kształtują swój popyt inwestycyjny także pod wpływem fal irracjo-nalnego optymizmu czy też pesymizmu.Reakcje gospodarki na powyższe bodźce są wolne, przed ponownym osiągnięciem stabilizacji mamy do czynienia z długim okresem wahań, zakłóceń, przechodzenia do stanów nierównowagi o odmie-nnej charakterystyce.Czas, kiedy gospodarka wróci do równowagi zależy od polityki ekono- nomicznej państwa.Odpowiedź gospodarki na przypadkowe bodźce zewnętrzne lub wewnę-trzne ma charakter zmian przede wszystkim w wielkości zatrudnienia i produkcji.30./ Wzrost gospodarczyWzrost gospodarczy jest to stałe zwiększanie zdolności kraju do produkcji towarów i usług pożądanych przez ludzi.Mianem wzrostu gospo-darczego określane jest tempo dochodu narodowego oraz poziom dochodu narodowego na jednego mieszkańca [ Pobierz całość w formacie PDF ]

�

Podobne