[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.*przyp.D.H.+179nadprzyrodzonych istot, a także demonów.Anneliese potwierdziła w tychprzesłaniach, że zmarła śmiercią ekspiacyjną:, jako ofiara za Niemcy, zaniemiecką młodzież i za kapłanów.Została wybrana, aby dostarczyd dowodu naistnienie życia wiecznego.Stanie się to oczywiste, kiedy podczas ekshumacjiludzie odkryją, że jej ciało nie uległo zepsuciu i wszyscy wierzący przypomnąsobie, że jest zmartwychwstanie, ponieważ Bóg ich wskrzesi.Te przesłaniamiały byd przekazane Ojcu Renzowi, a on ma zadbad o to, aby ekshumacjaodbyła się 25 lutego 1978 roku.W związku z tym rodzice Anneliese złożyliwniosek o zgodę na ekshumację do właściwego starostwa w Miltenbergu.Jakouzasadnienie podali, że Anneliese została pochowana w wielkim pośpiechu, wtaniej, lekkiej trumnie i teraz chcą ją przenieśd do wyłożonej cyną dębowejtrumny.Odpowiednia instancja władzy zażądała, aby przeniesienie dokonałosię po cichu i z wykluczeniem udziału publiczności.Na koniec władze ustąpiły izgodziły się, aby była przy tym mała grupka krewnych i przyjaciół.Wiadomośdta rozniosła się lotem błyskawicy, wspomagana przez informacje w mediach.Wsobotę, 25 lutego, w Klingenbergu zgromadziła się wielka liczba czcicieli iciekawskich z aparatami fotograficznymi w ręku, gotowymi do sfotografowaniaewentualnego cudu.Obecni byli przedstawiciele Bawarskiej Telewizji.KsiądzAlt, który nie wierzył w to, że ciało nie uległo zniszczeniu i dawał to wszystkimdo zrozumienia, zatrzymał się nierozpoznany poza cmentarzem.O za-powiedzianej godzinie z domu Michelów wyszedł mały kondukt żałobnyprowadzony przez ojca Renza ubranego w sutannę: małżonkowie Michel, Piotr,Barbara, Pani Hein, Roswitha z mężem.Niektórzy nieśli kwiaty.Kroczyliuroczyście, mijając tartak, w kierunku głównego wejścia na cmentarz.Przygrobie czekali na nich: pani Marianne Thora i Frithjof Lipinsky - adwokaciwyznaczeni przez Kurię Biskupią do obrony kapłanów; pojawili się tu zpolecenia Kurii, jako obserwatorzy.Ojciec Renz wspomina:Wykopano trumnę Anneliese.Oprócz niewielkiego wgniecenia zjednej strony, była nienaruszona.Trumnę zaniesiono do kostnicy, abymożna było ciało Anneliese przenieśd do nowej, dębowej trumny,wyłożonej cyną.Burmistrz Riermaier wyszedł z kostnicy, podszedł doMichelów (ja stałem obok) i powiedział:  Ciało Anneliese uległorozkładowi, co po upływie półtora roku wcale nie jest dziwne.Wyglądaokropnie.Radziłbym Paostwu, nie wchodzid do środka.Macie Paostwo wpamięci jej piękny obraz z wcześniejszego okresu: nie pozwólcie sobietego zniszczyd!.Michelowie dali się na to nabrad i zrezygnowali zobejrzenia Anneliese.Potem zapytano mnie, czy chcę zobaczyd Anneliese.Odpowiedziałem natychmiast mocnym:  Tak.Burmistrz poszedłprzodem, ja za nim.Ale przy drzwiach kostnicy odprawiono mnie zpowrotem (około 30 policjantów otaczało cmentarz, kilku stało też przed180kostnicą).Tak więc musiałem zawrócid.Po krótkiej chwili wyniesiononową (zamkniętą) trumnę, która została zaniesiona i na nowo złożona wgrobie.Z
wiadkowie stojący podczas tego zajścia za ojcem Renzem opisują tęscenę trochę inaczej.Po tym, jak ojciec Renz odpowiedział twierdząco napytanie, zrobił kilka kroków w kierunku kostnicy, ale potem stanął i zawrócił.Chyba za bardzo się bał, że nie nastąpił oczekiwany cud niezniszczalności.Jednak wśród tych, którzy czekali poza cmentarzem, rozniosła się wersja ojcaRenza.Z oburzeniem protestowano przeciwko temu, że - jak to powiedziałajedna z kobiet do reportera telewizji - ojca Renza,  głównego odpowiedzialnegoza egzorcyzm , nie dopuszczono do kostnicy, aby mógł zobaczyd Anneliese.Może było coś, co należało ukryd? Utrzymywano, że z kostnicy nie dochodziłatrupia woo: zamiast tego pachniało kadzidłem, a także różami [ Pobierz całość w formacie PDF ]