[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Przyjazd Wilsona do Polski był jednak mało prawdopodobny i nigdy niedoszedł, jak się okazało, do skutku, ale sama gotowość Polaków do zdania się najego osąd, wyrażone pragnienie, by naocznie przekonał się o bezpodstawności za-rzutów o prześladowaniach Żydów w Polsce, miały korzystnie świadczyć o ich in-tencjach.By osłabić nieco wpływ antypolskich publikacji na amerykańską opinię pu-bliczną, Rada Zarządzająca Wydziału Narodowego zwróciła się z początkiem grud-nia do tych spośród Polaków, którzy dobrze władali językiem angielskim, by pisalido pism amerykańskich listy i artykuły przedstawiające polską interpretację sto-sunków polsko-żydowskich i położenie Żydów w Polsce72.„Okólnik WNP" zamieściłzarazem cztery artykuły w języku angielskim, przygotowane przez znanych działa-czy polonijnych, a odnoszące się do stosunków polsko-żydowskich, z zaleceniem, byartykuły te w miarę możliwości zamieszczać w całości w prasie amerykańskiej bądźteż wykorzystywać przy opracowywaniu własnych publikacji73.Przyjęcie zasady konsekwentnego zaprzeczania możliwości dojścia do po-gromów w Polsce zalecał Smulskiemu Ignacy Paderewski w przesłanym z Londynutelegramie.Przekazana przez Paderewskiego wersja „zamieszek" (disturbances) weLwowie stwierdzała, iż były one wywołane przez wypuszczonych z więzienia kry-minalistów, wśród których było 60% Ukraińców, 30% Polaków i 10% Żydów.Wtrakcie uśmierzania zamieszek przez wojsko polskie zabito 60 osób i aresztowano ok.1500.Tę właśnie akcję wojska - zdaniem Paderewskiego - niechętna Polsce propa-ganda uznała za pogrom ludności żydowskiej.Zalecał zarazem, by szerokopropagować podane przez niego ustalenia dla przeciwdziałania antypolskiej agitacji71 Tekst telegramu w: A.Waldo.Sokolstwo przednia straż narodu.Dzieje idei i organizacji w Ameryce, t.4.Pittsburg 1974.s.520.72 „Okólnik WNP" nr 13.7 XII 1918.s.6.73 A.Szumowska-Adamowska.The Cause of Poland; W.Pobłocki.Poland Friendly to Jewish Race; K.Wachtl.Where Pogroms Were Arranged?; J.Heliński.The Jews in Poland (ibidem, s.7-10).„you on your part are requested to make these facts as widely known as possible inorder to suppress once and for all this malicious agitation"74.3 grudnia 1918 r.przedstawiciele Żydów chicagowskich: B.M.Engelhard -prezes miejscowego oddziału Union of American Hebrew Congregations, dr J.Rappaport, M.E.Greenebaum, Israel Cowen i J.Schnadig zaprosili Smulskiego doodbycia wspólnej konferencji poświęconej omówieniu położenia ludności żydow-skiej w Polsce.W przeciwieństwie do poprzednich tego rodzaju spotkań, w którychuczestniczyli Paderewski i Dmowski, spotkanie chicagowskie wolne było od wza-jemnych ataków i oskarżeń.Żadna ze stron nie próbowała wymusić od partneraspecjalnych deklaracji, nie stawiano żadnych warunków wstępnych.Zgodzono się, iżżadne prawne rozwiązanie statusu ludności żydowskiej w Polsce, nawet przy mię-dzynarodowych gwarancjach nie będzie w praktyce skuteczne, dopóki nie uregu-lowane zostaną materialne warunki egzystencji tej społeczności.Uznano, że jedyniesilne i demokratyczne państwo polskie może zapewnić ludności żydowskiej znośnewarunki bytu i rozwoju.Zgodzono się nawet co do tego, iż narzucenie Polsce przezkonferencję pokojową autonomii narodowej dla mniejszości żydowskiej mogłobyspowodować jedynie wzrost antagonizmu pomiędzy Polakami i Żydami i ujemnieodbić się na warunkach bytu społeczności żydowskiej.Przedstawiciele Żydówoświadczyli ponadto, iż utworzenie silnego i niepodległego państwa polskiegouznają za konieczne oraz, iż nie żądają dla Żydów w Polsce innych praw jak te, któreŻydzi mają w Stanach Zjednoczonych75.Deklaracja przedstawicieli chicagowskiego74 I.Paderewski do I.Smulskiego.Londyn 8 XII 1918.AAN.Pad.74S.s.111 (telegram nosi błędną datę 18grudnia, podczas gdy Paderewski już 11 XII opuścił Londyn udając się do Paryża).Podana przez Paderewskiego w telegramie wersja wydarzeń we Lwowie była powtórzeniem informacji zawartych w komunikacie KNP wParyżu z dn.8 Xli 1918 r.Por.Komunikat Polskiego Komitetu Narodowego w Paryżu rozesłany, do wszystkichministerstw i gazet („Okólnik WNP" nr 1, 4 I 1919 s.10).Komunikat ten nie tylko zaprzecza możliwości dojściado jakichkolwiek pogromów w Polsce, ale „ opierając się na dokładnych sprawozdaniach" stwierdza, iż to Żydziw Polsce zachowują się agresywnie, organizują demonstracje bolszewickie i atakują oddziały wojska, podającnawet tego rodzaju przykłady.Pogłoski o pogromach uznaje za rozsiewane umyślnie celem skompromitowaniaPolski i wsparcia Niemiec na konferencji pokojowej.Konsekwentnie do przyjętej na wspólnym posiedzeniuleaderów WNP i KON wersji wydarzeń we Lwowie, tak przedstawiał je na posiedzeniu Zarządu CentralnegoZwiązku Narodowego Polskiego prezes Związku, a zarazem wiceprezes WNP Kazimierz Żychliński: „Na konfe-rencji okazało się, że Ukraińcy po zajęciu miasta Lwowa wypuścili z więzienia wszystkich Niemców i Rusinów kryminalistów i przebrali ich w mundury polskie, którzy rozpoczęli mord i pożogę, ale na szczęście Armia Polskanadeszła, przepędziła bolszewickie wojska ukraińskie, a hajdamaków zbrodniarzy uchwyciła na gorącym uczyn-ku i sześćdziesięciu z nich rozstrzelała na miejscu, a przeszło tysiąc kryminalistów osadziła w więzieniu, którzyoczekują wyroku sądowego [ Pobierz całość w formacie PDF ]