[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Listę tę dostarczono do ministerstwa 2 paz
dziernika, ale póz
niejszenegocjacje nic nie dały.Biskupom zależało na zachowaniu struktury istniejących stowarzyszeń, natomiasthitlerowska Rzesza była zdecydowana zlikwidować i zniszczyć wszystkie organizacje katolickie grożąceupolitycznieniem.Na razie jednak pozory negocjacji i perspektywa ugody w przyszłości powstrzymywałyWatykan od protestów.Ale bardziej typowa dla nazistowskiej taktyki kija i marchewki była pierwsza fala procesów, jakieRzesza wytoczyła w latach 1935-1936 duchownym katolickim w sprawach o  moralność , oskarżając ich oseksualne wykorzystywanie nieletnich i nadużycia finansowe.O pierwsze obwiniano zwłaszcza zakonnice iksięży, którzy opiekowali się dziećmi w sierocińcach i szkołach.O drugie kongregacje i zakony,odpowiedzialne finansowo za misje i wspólnoty katolickie za granicą.Kryzys w latach trzydziestychdoprowadził do wydania skomplikowanych przepisów o wymianie walut, co stworzyło trudnościduchownym, mającym zobowiązania finansowe poza krajem.Zmuszony do defensywy, spętany odgórną kontrolą Watykanu niemiecki Kościół katolicki w roku1936 dalej tkwił w stanie bezwładu, dodając sobie otuchy wątpliwym pocieszeniem, że przecież mogło byćgorzej.W lecie wieści z wojny domowej w Hiszpanii o okrucieństwach popełnianych na zakonnicach iksiężach potwierdziły  co rychło podkreślił sam papież  że  bolszewizm jest o wiele gorszy.I temu właśnie tematowi poświęcił Adolf Hitler w paz
dzierniku trzygodzinną prywatną rozmowę zmonachijskim kardynałem Faulhaberem w swojej górskiej rezydencji w Obersalzburgu.Wciąż powracał dokomunistycznego zagrożenia, apelując do kardynała, aby nie ustawał w staraniach o porozumienie z Rzeszą.W notatce z tego spotkania Faulhaber napisał: Dyplomatyczne i towarzyskie formy f�hrer opanował lepiej od urodzonego władcy (.) Kanclerz bezwątpienia wierzy w Boga.Chrześcijaństwo uznaje za fundament zachodniej kultury (.) Mniej jasna jest jegokoncepcja Kościoła katolickiego jako instytucji ustanowionej przez Boga 2.Po tym spotkaniu Faulhaber ogłosił w styczniu 1937 roku list pasterski, który odczytano w kościołachw Bawarii.Popierał w nim współpracę Kościoła i państwa w zwalczaniu komunizmu, ale wzywał też doposzanowania praw Kościoła zagwarantowanych w konkordacie.Rok 1937 przyniósł jednak wzrost napięć pomiędzy nazistami i Kościołem.W drugim tygodniustycznia na spotkaniu w Fuldzie biskupi sporządzili listę siedemnastu naruszeń konkordatu.Uzbrojeni wdobrze znane skargi, aż trzej kardynałowie (Bertram, Faulhaber i Schulte) i dwaj wpływowi biskupi (ClemensAugust von Galen i Konrad von Preysing) wyruszyli do Watykanu z silnym postanowieniem, że załatwiąsprawę.Pacelli przyjął ich 16 stycznia wieczorem.W obliczu tak silnej reprezentacji, domagającej sięinterwencji papieża, nie miał innego wyjścia, jak zgłosić sprawę Ojcu Z
więtemu.Cierpiący na cukrzycę, serce iowrzodzenie nóg Pius XI przyjął jego i niemiecką delegację w sypialni.Leżał w łóżku, zmieniony  prawie niedo poznania, blady, wychudzony, z głęboko pobrużdżoną twarzą i spuchniętymi, wpółprzymkniętymioczami 3.Słuchał ich dłuższy czas i długo do nich mówił.Zwierzył się im, że w czasie choroby wieledowiedział się o tajemnicy męczeństwa Chrystusa i o zbawieniu poprzez cierpienie.Postanowił, że ogłosiencyklikę na temat sytuacji Kościoła w Niemczech.Jej napisany naprędce przez Faulhabera szkic dostarczono Pacellemu 21 stycznia rano.Ten zaś gozredagował i dodał rozdział o historii konkordatu 4.Ma to o tyle znaczenie, że ta otwarcie potępiającatraktowanie Kościoła w Rzeszy encyklika, Mit brennender Sorge (Z głęboką troską), dla wielu katolików iniekatolików pozostaje symbolem papieskiej szczerości i odwagi, kontrastujących z milczeniem Piusa XII wczasie wojny.Wprawdzie to głównie jemu zawdzięcza ten dokument swój kształt ostateczny i wymagającąskomplikowanych zabiegów publikację w Rzeszy, ale ogłoszono go poniewczasie i zabrakło w nim imiennegopotępienia NSDAP i Hitlera.Niemniej wydanie Mit brennender Sorge w Niemczech ujawniło potencjał tkwiący w katolickiej sieciparafialnej i jej niewykorzystane możliwości organizowania protestu i oporu.Encyklikę przeszmuglowano doRzeszy i wydrukowano potajemnie w dwunastu różnych drukarniach.W końcu tygodnia, w pierwsząNiedzielę Męki Pańskiej, 12 marca 1937 roku, jej tekst został rozprowadzony przez kurierów, główniechłopców.Wielu z nich, by uniknąć dróg publicznych, zdążało pieszo i na rowerach do miejsc przeznaczeniaprzez pola i lasy.Państwowej poczcie nie powierzono kolportażu na żadnym etapie.Były przypadki, żeencyklikę dostarczano proboszczom do konfesjonałów.Wielu księży trzymało ją aż do chwili odczytania podkluczem w tabernakulum wraz z eucharystią 5.Napisana po niemiecku, skierowana była nie tylko doniemieckich biskupów, ale wszystkich episkopatów na świecie 6 [ Pobierz całość w formacie PDF ]