[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Nienawidził naszych zdegenerowanychobyczajów, brutalności kina amerykańskiego.Ale to wyznanie nie skłoniło mnie do zmiany zdania:muzułmańscy fundamentaliści stanowią w Sudanie nieznaczną mniejszość.Jeśli chodzi o terrorystów, widywałem zwłaszcza zdjęcia Carlosa, który przed aresztowaniemregularnie i zupełnie jawnie chadzał do miejscowych klubów: niemieckiego lub amerykańskiego.Do miejsc, gdzie oczywiście nie podawano alkoholu, ale gdzie był przynajmniej basen, luksus wtym wielkim piecu pod gołym niebem.Mnóstwo ludzi spotkało Ilicza Ramireza Sancheza, zwanegoCarlosem.Mówił po arabsku, podobno z odrobiną akcentu hiszpańskiego, przypominającego jegowenezuelskie pochodzenie.Ale ani śladu bin Ladena.Nigdy nie zaprosił mnie na fajkę wodną.Sądzę, \
e przyjąłbymzaproszenie - przez czystą ciekawość.Była te\
wielka debata o istnieniu sieci handlu niewolnikami w Sudanie.Niektóre organizacjepozarządowe wyspecjalizowały się w uwalnianiu tych  nieszczęśników".Jednak nie nale\
y dać sięzwieść pozorom.Walka z niewolnictwem w Sudanie chybiła celu.To zjawisko zawsze istniało w tym kraju.Stało się wręcz niemal banalnym faktem kulturowym.Projekt jego zwalczania wznowiono ewidentnie z przyczyn propagandowych.Niektórzy widzieli ju\
powtórkę z abolicji niewolnictwa w Ameryce.Ale Sudan to nie Stany Zjednoczone.Czarni nie byli tuchłostani ani stawiani pod pręgierzem.W Sudanie handel odbywał się pomiędzy klanami południa.Kiedy Nuerowie atakowali Dinków, to zabijali mę\
czyzn, kradli kobiety, krowy i dzieci, z którychpóz
niej robili swoich niewolników.Dinkowie robili to samo z Nubami.Wszyscy oddawali się tejgrze.Zawsze to robili i nie przestaną, dopóki będą trwać konflikty etniczne.W Sudanie niewolnicy nie nosili łańcuchów.U swoich panów przepracowywali niewątpliwiedługie godziny, ale tak samo było w wioskach, z których pochodzili.Zmieniali tylko szefa.Ponadto na tego ostatniego spadały z kolei pewne zobowiązania wobec słu\
Ä…cych; jaki\
interesmiałby w tym, by zachorowali? Z kobiet robił swoje kochanki, a z mocnych mę\
czyzn cenną siłęroboczą.Czuwał zazdrośnie nad nimi, bo le\
ało to w jego interesie.To prawda, \
e mo\
e to być szokujące dla naszego zachodniego sposobu myślenia, ale jeszczebardziej oburzający jest u\
ytek polityczny, jaki zrobiono z tej walki; stała się ona okazją do jeszczewiększego demonizowania muzułmanów z Północy.Zły był scenariusz - jak z filmu nie najwy\
szychlotów, prezentujący pomocną dłoń wyciąganą z Francji, Szwajcarii czy Kanady, by wyrwaćniewolników ze szponów ich strasznych właścicieli.Po co? Po to, by odesłać ich do rodzinnychwiosek, gdzie zostaną ponownie schwytani podczas następnego ataku? Albo po to, by umieścić ichw obozie dla uchodz
ców, gdzie w najlepszym razie ich wa-runki \
ycia nie zmienią się ani trochę, a w najgorszym ich samopoczucie znacznie się pogorszy zpowodu bezczynności? Co wybrać? Na dodatek, czy\
odkupując niektórych z nich, nie utrwala sięjedynie tego procederu? Właściciel niewolników nie był \
adnym głupim fiutem, sprzedawał wamtandetę - starych, bezzębnych, obło\
nie chorych - po wygórowanej cenie.Zostawiał sobie sprawnąsiłę roboczą.A widok zielonych banknotów podsuwał mu pomysł kolejnych napadów.Konieckońców cała ta wrzawa wokół tak bardzo zło\
onego problemu była idiotyczna.A chwała, jakąsobie przypisywały te NGO po powrocie do domu, była niezasłu\
ona; przeciwnie - jedynieprzyczyniały się do rozkwitu haniebnego biznesu.Kiedy ju\
uzna siÄ™, \
e częścią tego handlu jest komponent kulturowy, narzuca się te\
jedynawłaściwa odpowiedz
: edukacja.śadne prawo - podobnie jak w przypadku obrzezaniadziewczynek, które zostało zakazane w licznych krajach Afryki, a mimo to pozostaje popularnąpraktyką - \
adne wykupywanie niewolników nie powstrzyma zła, wprost przeciwnie.To prawda, \
e - jak mawiał Bernard Kouchner - podstawą działalności humanitarnej jest przedewszystkim oburzenie, a dopiero potem metoda.Ale z
le ulokowane oburzenie jest czasem bardziejszkodliwe ni\
ostro\
ne milczenie [ Pobierz całość w formacie PDF ]