Watała Elwira Seks w królewskich alkowach(1)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Pierwszy pod stół z pobladłą twarząstoczył się Aleksander VI, za nim Cezar.Kardynałowie, którychdobre niezatrute cypryjskie wino wprowadziło w świetny nastrój,zdziwili się, a syn wijącego się pod stołem z bólu papieża mówi:�Wiesz, tatusiu, wydaje mi się, że pomyliliśmy kubki�.Kardynałowie nic zrozumieć nie mogą i pytają JegoZwiątobliwość, co z nim się dzieje.Papież odpowiadać nie może,on po zażyciu końskiej dawki mocnej trucizny już konający,zsiniał, drgawki nim miotają i oczy na wierzch wyłażą.Dramat.Krzyki.Kardynałowie czym prędzej z pałacu papieskiego uciekają.Papież w agonii leży.Cezara pochwycono, do brzucha bykazapakowano, żeby krew byka truciznę mu wyciągnęła.Trzy dni wtej niewygodnej pościeli leżał, aż wyszedł z tego żywy (M.Zoszczenko, Niebieska książka ).W monografiach nie znajdziesz, Drogi Czytelniku, tejhaniebnej prawdy.Tam wszędzie, wyłączając dzieła Gervaso iBellonci, jest mowa, że Cezar leżał z ostrą febrą (no, kto zpatriotów włoskich chciałby wynosić śmieci z izby?).U nasprzecież również syfilityczkę Barbarę Radziwiłłównę cnotliwąkrólową uczyniono, a Anglicy usunęli Ryszardowi III garb i jawi imsię zgrabnym niczym cyprys krymski, a Rosjanie Iwana Groznego,który był niedoścignionym potworem i szaleńcem gorszym odKaliguli, zaliczyli do plejady dobrych królów, dbających o mocswej ojczyzny.No cóż, fałszerstwo historii kwitnie obecnie pełnągębą i nic na to nie poradzisz, bowiem nikt nie chce, żeby ichwładcy byli degeneratami w oczach ludzkości.Słowem, papieżzmarł, a Cezar wyzdrowiał.Liczne dzieła opisują pogrzeb papieża.Straszny to był widok, Drogi Czytelniku.Maria Bellonci: Jest to setna może, ale nie ostatnia zagadkadziejów borgiowskich i dookoła niej od wieków toczą się spory.Dawni historycy, jak Guicciardini, Giovio, Pietro Gartire i inni,wszyscy bez wyjątku wierzyli w otrucie.Nowsi natomiastzaprzeczają tej wersji niemal jednogłośnie, a opierają się naświadectwach Burharda, Costabilego, Cattaneiego i Giustiniana,którzy zgodnie mówią o malarycznej gorączce.Prawda do dziśdzień jest niemożliwa do ustalenia.Umarł cicho, jak gdybyprzytłoczony jakimś niezmiernym znużeniem.Niewiele osób byłoprzy nim w tej chwili.Po apartamentach Borgiów buszują chmarysłużby, rabując, co się da, wynieśli nawet tron papieski.Wogołoconym pokoju leżą zwłoki papieża, obmyte i złożone nakatafalku.Zmarły odziany jest w strój szyty z białego sukna izłocistą kapę, na nogach ma aksamitne pantofle.Pod wieczórciało wystawiono na widok publiczny w Bazylice św.Piotra.Rozkład przyspieszony panującym upałem z każdą godzinąbardziej deformował zwłoki papieża.Sczerniałe, rozdęte, wkrótcezatraciły cechy ludzkie.Lud defilujący przed katafalkiem przenikałdreszcz grozy.Głęboką nocą, przy świetle nielicznych pochodni,odbył się pogrzeb.Ciało papieża, rozdęte potwornie, nie dawałosię w żaden sposób ułożyć w trumnie.Dwóch barczystychgrabarzy musiało z całej siły upychać je pięściami.Bezkształtnamasa przypominała galaretę albo rozlazłą gigantyczną meduzę.Szczupły kondukt, złożony z grabarzy i niewielu księży, rozproszyłsię w milczącym pośpiechu.Roberto Gevarso stoi na stanowisku, że zabiła Aleksandra VIepidemia malarii, która ogarnęła Rzym.Nagle zmarł jegobratanek, kardynał Giovanni Borgia.Widząc, jak przeciągał jegokondukt pogrzebowy, Aleksander VI wykrzyknął: Ten miesiącjest fatalny dla otyłych.Pod nogi nagle spadła mu sowa,przerażony zamruczał: Zły znak, zły znak.Po czym zamknął sięw swoich komnatach i nie chciał nikogo widzieć.Zwymiotowałposiłek, podniosła się gorączka, wielokrotnie puszczano mu krew.Umarł, mając 72 lata.%7ładna z jego kobiet, Vanozza czy Julia, nie były przy jegośmierci.Zdaniem niektórych Aleksander i Cezar byli ofiaramispisku, który sami uknuli przeciwko kardynałowi Adriano daCorneto, chcąc zagarnąć jego mienie.Przekupili jakobypodczaszego, który miał domieszać do wina zabójczy białyproszek, zwany cantarellą, spreparowany być może na baziearszeniku, który jak mówiono, był ulubioną trucizną Borgiów.Jednakże na skutek fatalnej pomyłki wino trafiło do kielichówpapieża i księcia Valentino, którzy nieświadomi niebezpieczeństwawypili go.Jest prawdą, że w tym czasie epidemia malarii zaatakowałaRzym.Każda ciąża dla Lukrecji była istnymi torturami, lecz tę, któraokazała się ostatnią, znosiła szczególnie ciężko.Ta ciąża stała sięprzyczyną jej śmierci.Mąż nie chciał słuchać narzekań żony i zbeztroską reproduktora nagradzał żonę kolejnym brzuchem, mimoiż podczas porodów prawie umierała: miała wymioty, omdlenia,bóle, torsje, aż do strasznej depresji.Tak postępują egoiści, a nieodpowiedzialni mężowie.Niektórzy z nich w ten oto specyficznysposób ratują swój honor.Według ich mniemania ciąża strzeżekobietę od romansów z kochankami.Mylne to stwierdzenie,udowodniła to nimfomanka Julia, córka Oktawiana Augusta,zdradzająca trzech mężów na prawo i lewo.Gdy pytano, dlaczegoprzy takim bujnym erotycznym życiu poza domem jej dzieci sąpodobne do mężów, odpowiedziała: Ja wpuszczam kochankówna swój pokład, kiedy statek już jest pełny.Czyli śpi z nimi, kiedyzajdzie w ciążę z mężem.Nic więc bardziej błędnego jak takierozumowanie, że ciąża żony odstrasza kochanków.Siódma ciąża zabiła Lukrecję.Zmarła w 1519 roku, mając 39lat.* * *Skończyłam, Drogi Czytelniku, kolejną swoją książkę z serii Skandale Historii (siódmą!).Nie musiałam specjalnie wysilać sięz udowodnieniem tezy o ogromnej roli seksu w życiu królów,bowiem ich życie samo dostarczyło bogatego materiału.A jakąrolę w ich życiu odgrywają szarlatani, oszuści, awanturnicy ogenialnych przebłyskach umysłu i niespotykanych erotycznychmożliwościach samczych, opowiem w swej kolejnej książce.Gliwice, 28 lipca 2009 r.BibliografiaAckerman D., Historia naturalna miłości , Warszawa 1997Andis H., Kobiety Habsburgów , Warszawa 1991Banasiak B., De Sade.Integralna potworność , Poznań2006Baszkiewicz J., Henryk IV Wielki , Warszawa 1995Bellonci M., Lukrecja Borgia.Jej życie i czasy , Warszawa1989Besola J., Małżeństwa królewskie.Władcy elekcyjni ,Warszawa 2007Bidwell G., Lwie serce , Katowice 1983Bidwell G., Rubaszny król Hal , Katowice 1972Bilbasow W., Gienrich IV , Kijów 1867Birkin K., Wriemienszczyki i faworitki , t.I II, Moskwa1992Bogucka M., Anna Jagiellonka , Warszawa 1964Bogucka M., Białogłowa w dawnej Polsce , Warszawa 1998Bogucka M., Gorsza płeć , Warszawa 2005Brant�me P., Gałantnyje damy , Moskwa 1998Carnes P., Od nałogu do miłości , Poznań 2001Cawthorne N., Bardzo prywatne życie papieży , Warszawa2004Craveri B., Kochanki i królowe.Władza kobiet , Warszawa2007Cyrulik B., Anatomia uczuć , Warszawa 1997Dane L., Kamasutra , Warszawa 2003Djuma A., Gienrich IV , Moskwa 1996Dobraczyński J., Głosy czasu.Szkice historyczne ,Warszawa 1966Donimierski A., Niezwykłe kobiety w dziejach.Szkicebiograficzne , cz.1 [ Pobierz całość w formacie PDF ]

�

Podobne