[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Avi wyciąga do mnie rękę i zaprasza, żebym wyszła na taras zobaczyć piękną panoramę wybrzeża.Decyduję się wstać z miejsca, choć czuję tak potworne zmęczenie, że nie jestem pewna, czy zdołamprzebyć półtora metra dzielące mnie od tarasu.Kiedy zaczynam się podnosić z kanapy, Avi mówi46nagle:  Jeśli wstaniesz, Maggie, to cię pocałuję, a jeśli cię pocałuję, będę się z tobą kochać, a kiedyto się stanie, nie pozwolę ci wyjechać z Tel Awiwu.Obliczam błyskawicznie  wciąż jeszcze ni to siedząc, ni to stojąc  że jest już dwudziesty trzecilistopada, a zatem do Z
więta Dziękczynienia pozostały zaledwie trzy dni.Mój naczelny, przyciśniętyprzez Quincy, zaproponował mi urlop, żebym mogła wrócić do Stanów i spędzić święta w gronierodzinnym.Z
więto Dziękczynienia  tradycja, która Amerykanom kojarzy się na ogół z nastrojemrozbawienia, ogniem płonącym w kominku, słodkimi ziemniakami, zabawnymi anegdotkami zdzieciństwa i rzewnymi wspominkami, wywołującymi łzy wzruszenia i serdeczne uściski bliskichsobie ludzi.Co do mnie, nie waham się ani chwili.Telegram, który układam w myśli, brzminastępująco: MAMO TATO STOP TAK BARDZO CHCIAA
AM SP
DZI
Z
WI
TODZI
KCZYNIENIA Z WAMI CAR
STEVENEM LISETTE PTYSIEM I BRADEM STOPNIESTETY TAT ALUF HERZOG DOWÓDCA FRONTU PÓA
NOCNEGO I DORADCAPREMIERA DO SPRAW LIBANU ZATRZYMAA
MNIE NA NIEOKREZ
LONY CZAS W IZ-RAELU STOP ZADZWONI
GDY TYLKO SKOC
CZ
INSPEKCJ
WYBRZE%7łA TEL AWIWUSTOP MAGGIE.Avi pocałował mnie, całował mnie i całował, a potem zaprowadził z powrotem na kanapę i ułożył napoduszkach, nie wypuszczając mnie z ramion ani na moment. Pragnę cię, Maggie.Pragnąłem cię od pierwszej chwili. Wyciągając ramię ponad moją głową,strąca47poduszki na ziemię.W pokoju jest ciemno, rozjaśniają go jedynie refleksy latarni i ruchliwe światłasamochodów przejeżdżających po nabrzeżu.Przypominam sobie Aviego w Marjayoun, w Metulli, wTel Awiwie, Bejrucie i dziś na lotnisku.Kładzie się przy mnie na wąskiej kanapce i mocno przyciskamnie do siebie. Trochę przytyłam  mówię z nagłym uczuciem skrępowania.Avi nie odpowiada, po prostu przytula mnie jeszcze mocniej, jakby chciał mnie uspokoić, rozgrzaćswoim ciałem, żebym przestała tak strasznie drżeć.Dociera do mnie, że dokładnie dlatego ig-norowałam go przez te wszystkie miesiące  bo wiedziałam, że byłoby właśnie tak, gdyby kiedyś dotego doszło, wiedziałam, że musi do tego dojść. Zakochałem się w tobie tamtego dnia w Marjayoun  szepcze Avi.Zamykam mu usta dłonią, przesuwam palcami po jego twarzy i wyczuwam, że się nie golił.Przynajm-niej nie zaplanował sobie tego na chłodno, w każdym razie niezupełnie.Zdejmuje moją rękę ze swoichust, przygarnia mnie do siebie i całuje, jakby nigdy nie miał przestać. Pozwól mi się kochać  mówi stłumionym głosem. Chodz
do łóżka.Ciekawe, co powiedziałaby Quincy, gdybym jej oznajmiła, że jakiś facet zakochał się we mnie odpierwszego wejrzenia na polu bitwy w Libanie Południowym.Chyba nigdy by w to nie uwierzyła.Wtedy jeszcze sama nie rozumiałam, czemu mu uwierzyłam.Avi pieści językiem każdy zakamarek mojego ciała, a ja się bronię, ale tylko przez chwilę.Dotychczaskupowałam w łóżku, sprzedawałam w łóżku,48a nawet targowałam się w łóżku, lecz nigdy jeszcze nie byłam posiadana w łóżku.Nigdy  aż do tejpory.Kiedy to się staje z nim, zamykam oczy, przygryzam wargi i opłakuję stracone lata.Klęka przymnie, czeka chwilę, a potem zaczyna wszystko od początku, na wypadek, gdybym zdążyła zapom-nieć.Całując mnie i dotykając w już znajomy sposób, zawsze wraca do moich oczu, jakby chciał mnieupewnić, że to ciągle on, nie kto inny.Wiedziałam, że jest tym najlepszym, jeszcze zanim we mnie wszedł  idealnym, wytęsknionym ko-chankiem, którego nigdy nie miałam.Którego próbowałam znalez
ć od samego początku.Uczestniczęw tym akcie miłosnym z szeroko otwartymi oczami, całą sobą, świadoma bliskości osoby, a nie tylkoautonomicznego członka wypełniającego otwór.Avi ujmuje moją twarz w swoje duże i czułe dłonie, i mówi:  Otwórz oczy i popatrz na mnie,Maggie.Kocham cię.I spadając w ową tajemniczą, niezgłębioną przepaść, uzmysławiam sobie, że związek z tymmężczyzną może przyczynić mi niemało bólu, kiedy nieuchronnie dobiegnie końca.Myślę  kiedy", anie  jeśli", ponieważ mój zasób optymizmu został poważnie nadwątlony na przestrzeni minionych lat.Ale gdy tak trzyma mnie w ramionach, to uczucie nie wygasa, powraca jeszcze i jeszcze  i w głębiduszy mam nadzieję, że nie kryje się za tym chęć zapomnienia o wczorajszej makabrze [ Pobierz całość w formacie PDF ]