Roberts Nora W blasku reflektorów

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Oboje mieszkamy w Nowym Jorku.Reed uniósł brwi i oparł się o barek.- No właśnie.To eliminuje wszystko pozostałe.- Zaraz, zaraz, jeszcze nie skończyłam.- Zauważyła w jego spojrzeniu rozbawienie ito ją zachęciło.- Oboje jesteśmy obecnie żywotnie zainteresowani pewnym musicalem.-Uśmiechnęła się do niego urzekająco.- Ja rano włożyłam najpierw skarpetki, a potem buty.Aty?- Maddy.- Bierzesz prysznic na stojąco?- Nie widzę.- Zaraz, zaraz, żadnych uników.No to jak?Musiał się uśmiechnąć.- Tak.- Niesamowite.Ja też.Czytałeś Przeminęło z wiatrem"?- Tak.- No więc mamy podobne zainteresowania literackie.Pewnie mogłabym tak wyliczaćgodzinami.- Nie wątpię.- Odstawił kieliszek i znów do niej podszedł.- O co chodzi, Maddy?- O to, że cię lubię, Reed.- Położyła mu ręce na ramionach, jakby chciała, by sięodprężył i jeszcze choć przez chwilę tak się uśmiechał.- Myślę, że gdybyś dał sobie trochęluzu, moglibyśmy być przyjaciółmi.Podobasz mi się.Myślę, że z czasem też moglibyśmyzostać kochankami.To był oczywiście błąd.Wiedział o tym, ale Maddy wyglądała w tej chwili takpociągająco, że nie potrafił jej się oprzeć.- Jesteś wyjątkowa - szepnął, bawiąc się jej włosami.- Mam nadzieję.- Z uśmiechem wspięła się na palce i pocałowała go.Zwyczajnie, nienamiętnie.- Umowa stoi?- %7łebyś tylko nie żałowała.- To już mój problem.Zgoda? - Wyciągnęła do niego rękę.Minę miała poważną, leczjej oczy się śmiały.- Zgoda - odparł, mając nadzieję, że to nie on będzie żałował.- Super.Wiesz co? Umieram z głodu.Masz może puszkę zupy czy coś w tym rodzaju?ROZDZIAA SZ�STYZ pozoru wszystko wyglądało tak prosto, jak Maddy zapowiedziała.Wiele osóbuznałoby, że proste jest nie tylko z pozoru.Ale nie każdy pragnął tak głęboko jak Reed, czynie udawał tak dobrze jak Maddy.Chodzili do kina.Kiedy pozwalały na to ich zajęcia, a pogoda sprzyjała, jedli lunch wCentral Parku.Spędzili jedno niedzielne popołudnie, włócząc się po muzeum, choć bardziejinteresowali się sobą nawzajem niż eksponatami.Gdyby Reed nie znał siebie lepiej, mógłbypowiedzieć, że jest już bardzo bliski romansu.On jednak nie wierzył w miłość.Miłość przyniosła jego ojcu zdradę, z którą sam Reed żył na co dzień.Nawet jeśliEdwin jakoś się z tym pogodził, to jego syn nie potrafił.Większość ludzi, z którymi pracował,uważała wierność za sprawę ambiwalentną.Miewali oni przygody przed, podczas i w trakciemałżeństwa, tak więc ślub nie stanowił dla nich punktu zwrotnego.Nic nie trwa wiecznie, ajuż na pewno nie małżeństwa.Reed jednak myślał o Maddy, kiedy nie byli razem, a gdy się spotykali, potrafiłmyśleć już tylko o niej.Przyjazń.Jakoś udało im się zostać przyjaciółmi, mimo różnych poglądów,pochodzenia i wychowania.Nawet jeśli przyjazń z jego strony była ostrożna, a z jejswobodna, udało im się stworzyć dla niej podstawę.Tylko co dalej?Miłość.Wydawało się nieuniknione, że zostaną kochankami.Wzbierająca tuż podpowierzchnią namiętność groziła wybuchem w każdej wspólnie spędzanej chwili.Oboje otym wiedzieli i, każde na swój sposób, to akceptowało.Reeda niepokoił jednak fakt, że kiedyw końcu wezmie Maddy do łóżka, straci jednocześnie tę przyjazń, którą już zdążył polubić.Seks wszystko zmieni.Na pewno.Bliskość fizyczna zakłóci bliskość uczuciową, jakądopiero zaczęli budować.I choć bardzo pragnął mieć Maddy w łóżku, zastanawiał się, czyryzykować utratę takiej Maddy, jaką była poza łóżkiem.Było to jak przeciąganie liny, coś,czego nigdy nie mógł wygrać.Nie wierzył jednak w przegraną.A może uda się jakoś zdobyć obie te rzeczy? Trzebabędzie trochę o tym pomyśleć, nawet na zimno, ale skoro końcowy rezultat może zadowolićich oboje?Nie miał jednak pojęcia, jak to osiągnąć.Zamiast tego stanął mu przed oczami obrazMaddy sprzed kilku dni - roześmianej, karmiącej gołębie w Central Parku.Kiedy na biurku zadzwonił brzęczyk, odkrył, że strawił na marzeniach kolejnedziesięć minut.- Tak, Hanno?- Na pierwszej linii jest pański ojciec.- Dzięki.- Reed nacisnął właściwy guzik.- Tato?- Reed, podobno Selby przejął kolejną grupę niezależnych producentów.Wiesz coś otym?Reed przygotował już wstępny raport na temat niezależnych producentów płytowych,których przejął Galloway.- Czy ty kiedyś wreszcie odpoczniesz?- Dopiero na tamtym świecie.- Mówi się o nacisku na kilka stacji nadających listy przebojów, żeby dodały kilkapłyt.Nic nowego.Są jakieś plotki, ale nic się chyba nie wykrystalizowało.- Selby to kawał łobuza.Jeśli dowiesz się czegoś konkretnego, daj mi znać.- Masz to jak w banku.Będziesz pierwszy.- Nigdy nie podobał mi się pomysł, żeby płacić stacjom za puszczenie płyty - mruknąłEdwin.- No cóż, to stara zagrywka, a ja myślę raczej o nowych sprawach.Chciałbymzobaczyć próbę naszej sztuki.Co ty na to?Reed spojrzał na leżący na biurku kalendarz.- Kiedy?- Za godzinę.Wiem, że powinienem ich uprzedzić.Pewnie zechcieliby stanąć narzęsach, kiedy odwiedza ich książeczka czekowa, ale ja lubię niespodzianki.Widząc, że ma dwa spotkania zaplanowane na przedpołudnie, Reed zamierzałodmówić.Pod wpływem impulsu jednak postanowił je przełożyć.- Czekam na ciebie w teatrze o jedenastej.- A potem lunch, co? Staruszek stawia.Reed uświadomił sobie, jak bardzo ojciec jest samotny.Edwin Valentine miał swójklub, swoich przyjaciół i dość pieniędzy, by podróżować po całym świecie, a jednak byłsamotny.- Obiecuję, że będę miał apetyt - odparł.Edwin wszedł do teatru ukradkiem, jak chłopak bez biletu.- Usiądziemy sobie gdzieś z boku i zerkniemy, za co płacimy.Reed szedł za ojcem, ale nie odrywał wzroku od sceny, gdzie stała Maddy wramionach innego mężczyzny.Poczuł ukłucie zazdrości tak zadziwiająco mocne, że ażprzystanął.Z rozświetloną twarzą, z rękoma zarzuconymi na jego szyję, wpatrywała sięintensywnie w oczy tego mężczyzny.- Naprawdę cudownie się bawiłam.Mogłabym tak tańczyć bez końca.- Mówisz, jakby to był już koniec.Mamy przecież przed sobą całą noc.- Reed patrzył,jak mężczyzna całuje ją w czoło [ Pobierz całość w formacie PDF ]

�

Podobne