Palmer Diana Skazani na miłoć

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Brakło jej tchu pod naporem jegozdobywczych warg; wtedy przerwał gwałtownie.Podniósł głowę, jego oczy stały się dzikie i ciemne, aoddech równie szybki jak jej.315- Zabolało? - spytał szorstko.Powracała muzdolność samokontroli.Powoli uwolnił ją z objęć iodsunął się.Obrócił oczy w stronę śpiącego dziecka.-Muszę cię prosić o wybaczenie - powiedział chłodno.- To nie było zamierzone.Opuściła wzrok tam, gdzie spod białejrozchylonej koszuli wychynęło jego oliwkowe ciało iciemny gąszcz włosów.- Już dobrze - powiedziała niepewnie i niemiała odwagi podnieść oczu.Nie wiedział, co ze sobą zrobić, ciałemwstrząsało pożądanie łagodnego ciepła Melissy,rozumem targały rozedrgane sprzeczne myśli.Uniósłjej głowę.- Chyba będzie najrozsądniej, jeśli wrócisz dołóżka.Nie zamierzała się sprzeczać.- Nie, ja sama.nie musisz mnie brać na ręce -zaprotestowała, kiedy zbliżył się do niej.- Dam sobieradę.Powinnam zacząć ćwiczyć nogę.Dziękuję zadobre chęci.Skinął głową i odsunął się, aby mogła wyjść.Jego ciemne oczy podążały za nią z ukrytympragnieniem, ale kiedy znikła, przeniosły się naśpiącego malca.Zastanawiał się, czy Melissa ciąglejeszcze kocha ojca chłopca, czy myśli o nim.Uczuciegoryczy sprawiło, że szybko opuścił sypialnię dzieckai poszedł do siebie.Pózniej pogrążył się w pracy, aż316do skrajnego wyczerpania, i dopiero wtedy mógłzasnąć.317ROZDZIAA SI�DMYAtmosfera podczas śniadania była napięta.Melissa prawie nie spała tej nocy.Bolesnaświadomość, że tak łatwo uległa namiętnościomDiega, nie dawała jej spokoju.Za wszelką cenęchciała przecież udowodnić, że już nic do niego nieczuje, ale wczoraj znów był tak blisko, że jej zbolałeserce nie miało siły się obronić.Czuła na sobie jego uważne spojrzenie, kiedypróbowała przełknąć kawałek jajecznicy na bekonie.Także Matthew siedział przy stole nadspodziewaniespokojnie.Zwracał dużo więcej uwagi na swojezachowanie niż wtedy, kiedy mieszkał tylko zMelissa.- Jesteś dzisiaj milcząca, se�ora Laremos -powiedział łagodnie Diego, a jego ciemne oczyprzypatrywały się uważnie bladej twarzy Melissy.-Nie wyspałaś się?Drażnił się z nią, a ona była zbyt zmęczona,aby podjąć grę.- Nie - wyznała, odnajdując jego spojrzenie.-Prawdę mówiąc, prawie nie zmrużyłam oka.- Ja także - odpowiedział cicho.- Przez wielelat żyłem samotnie, Melisso, mimo że pewnieuważasz mnie za niepoprawnego playboya.318- Dawniej nigdy nie brakowało ci towarzystwa.- Podniosła filiżankę do ust.- Zanim się z tobą ożeniłem - zgodził się.-Małżeństwo oznacza świętą przysięgę, ni�a.- Nie jestem małą dziewczynką - odparowała.Na jego zaciśniętych wargach pojawił się bladyuśmiech.- Ale byłaś nią tamtego odległego lata -powiedział i jego oczy złagodniały na towspomnienie.- Dziewczęca, słodka, pełna radościżycia.A pózniej nagle odmieniłaś się, stałaś się złymduchem, który nawiedzał nasz dom, nawet kiedy cięjuż w nim nie było.- Lepiej by się stało, gdybym wyjechała doAmeryki - odpowiedziała, spoglądając na cichegoMatthew, który z zainteresowaniem przysłuchiwał sięrozmowie.- Nie miałam u ciebie żadnej szansy.- To okoliczności naszego małżeństwa,Melisso, obróciły mnie przeciw tobie - powiedziałkrótko.- One przesądziły o wszystkim.- Mogliśmysię przecież zbliżyć do siebie w sposób naturalny,budować nasz związek na uczuciu i przyjazni.- Nigdy nie potrafiłabym zadowolić sięokruchami - powiedziała z prostotą.- Potrzebowałamczegoś więcej.- I uważałaś, że wystarczy samo pragnienie -przypomniał jej.Zaniepokojona nagłym zainteresowaniem319Matta uśmiechnęła się do niego i chociaż był dopierow połowie śniadania, odesłała go od stołu, aby sięzajął kreskówkami.- Jest mały, ale słuch ma dobry - powiedziałasucho, z oskarżeniem w szarych oczach.- Naszekłótnie martwią go.- Zrobię wszystko, żeby cię uwolnić od mojegotowarzystwa, skoro jest ci niemiłe - powiedziałłagodnie.Wytarł wąsy w serwetkę i wstał od stołu.-Adios.Przystanął w progu, popatrzył na Matthew,który właśnie włączył telewizor na cały regulator.Powiedział coś do chłopca, który przyciszył fonię,spoglądając oskarżycielsko na wysokiego mężczyznę.- Jeśli będziesz przeszkadzał sąsiadom,szkrabie, wyrzucą nas wszystkich - zwrócił muuwagę.- I wylądujemy na ulicy.- Wtedy Matt pójdzie z mamą do domu -powiedział chłopiec - i już nie będzie z tobą.Diega rozśmieszyła ta próba sił.Chłopiec miałcharakter.Nie chciał go łamać, choć to syn innegomężczyzny.Diego, wbrew samemu sobie, poczułsympatię do malca.Wiedziony impulsem podszedł do telewizora,przyklęknął przed ciemnookim chłopcem [ Pobierz całość w formacie PDF ]

�

Podobne