[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Ta oddana bez reszty rozważaniom oniebie zasłużyła na oglądanie i otrzymanie daru za swoją zbożną działalność.Zapomniawszy bowiem o tradycjach domu rodzinnego, posłuszna radzieewangelicznego napomnienia, wszystko, co miała, rozdawała hojnie na uświetnieniedomu Bożego, szczególnie obficie obdarowując miejsca mieszkania Boga.Kanonikom bowiem katedry krakowskiej, jak już wspominaliśmy, dała kasztelanięChropy z przypisańcami, którzy przez trzydzieści lat zostawali w poddaństwie,zarówno tymi, co z racji wykonywanego zawodu1Judyta zmarła 24 25 XII 1085 r., datę dzienną podaje Gall Anonim, ks.II, rozdz.l, datę dzienną iroczną Kosmas, ks.II, rozdz.36.Zob.wątpliwości co do tej daty u Balzera, Genealogia, s.102 104,ustalonej przez Maleczyńskiego na 1085 r.wg daty urodzin Bolesława.2O nadaniu kasztelami chropskiej przez drugą żonę Władysława Hermana, Judytę Marię (a nie Judytęczeską), zob.Z.Kozłowska-Budkowa, Repertorium., s.33, 114.Chropy, dziś Pabianice, woj.łódzkie.3Książnice nad Srzeniawą woj.kieleckie.Nadania na rzecz Tyńca mogła dokonać również Judyta Maria,możliwe w 1105 r., zob.Kozłowska-Budkowa, Repertorium., s.35, zob.też Kodeks dypl.klasztoru tyniec-kiego, Lwów 1875, nr l, s.2, o nadaniu Książnic.4A
agów na płdn.-wsch.od Tarczka, woj.kieleckie.Wiadomość o tym uposażeniu, które mogło miećmiejsce w 1124 r., a w każdym razie przed 1148, jest niepewna, przyjmuje ją bez zastrzeżeń tylko S.Arnold,Terytoria plemienne w ustroju administracyjnym Polski., Prace Kom.Atlasu Hist., Kraków 1927, z.II, s.85, inaczej Kozłowska-Budkowa, Repertorium., s.XVI.5Judyta Maria salijska, wdowa po królu węgierskim Salomonie, mogła używać tytułu królewskiego,Kozłowska-Budkowa, Repertorium., s.33.są przywiązani do roli, jak i tymi, którzy są nimi od urodzenia, (bo jako dzieciprzypisańców zrośli się z ziemią na danym terytorium), z ich służebnościami idaninami w postaci zboża, miodu, skór wiewiórczych i kunich.Przez życzliwewspieranie dobrami doczesnymi wyżej wymieniona Judyta1 zasłużyła sobie napomoc w postaci stałej modlitwy.Wspomniani bowiem kanonicy zobowiązaniżyczliwością tej królowej odprawiają godzinki na cześć N.Panny Marii.Klasztorowizaś tynieckiemu nadała ta sama Judyta Książnice z ich przyległościami, mianowicie zwsiami położonymi nad Wisłoką2, z przypisańcami, którzy je uprawiają i którzy siętam urodzili, wraz z ich służebnościami i daninami.Biskupowi zaś kujawskiemu dałakasztelanię w A
agowie z jej służebnościami.Wspierając tymi i podobnymi daramiróżne kościoły w Polsce, całe swe dziedzictwo po ojcu i posag w złocie,kosztownościach, srebrze i wreszcie ozdobnych naczyniach rozdała, kierowanawspółczuciem, na pobożne cele i na potrzeby biednych, sierot i nieszczęśliwych.Kiedy tyloma uczynkami miłosierdzia zgromadziła dla siebie w niebieskiej ojczyz
nieskarby, które nie niszczeją, zasłużyła sobie na zaproszenie na ucztę Chrystusa.Uwolniona bowiem z więzów ciała 24 grudnia3, w wigilię Bożego Narodzenia,wezwana poszła szczęśliwa na święto wiecznej radości i znalazłszy spełnieniepragnienia oglądania Boga, odpoczywając szczęśliwie w pokoju, oczekuje nagrodyósmego błogosławieństwa4.Książę kijowski Z
więtopełk zawarłszy przymierze z Połowcami,żeni się z córką księcia Połowców.Książę zaś ruski Olegz pomocą Połowców zdobywa zamek Czernihów i okolicę.W końcu zawiera pokój zksięciem czernihowskim Włodzimierzem Wszewłodowiczem.Książę kijowski Z
więtopełk5 chcąc w jakiś sposób naprawić klęskę w dwu bitwach,zawiera póz
niej, niż to było dogodne, pokój z Połowcami.Dla jego utrwalenia bierzeza żonę córkę księcia Połowców Tuhortkana6.Uzyskawszy pomoc od Połowców,1W dalszym ciągu chodzi tu o Judytę Marię; Długosz mylnie sądzi, że o Judytą czeską.2Wisłoka, zob.Roczniki., t.I, wg indeksu.Nie wiadomo, o jakie wsie chodzi, mające związek z Książ-nicami i uposażeniem.3Data śmierci Judyty, zob.przyp.l na s.188.4Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie, Mt.5, 12, A
k.6, 26.5Ustęp wzięty prawie dosłownie z Powiesti., t.I, s.148 pod r.1094.6W aut.Thuhortkany, w Powiesti  Tugorkan, w Lat.hip.Tugortkan, sławny wódz Połowcówksiążę ruski Oleg atakuje gród Czernihów i jego okolicę.Kiedy książę Włodzimierzzadowala się strzeżeniem murów Czernihowa, Oleg pustoszy ogniem klasztory ikościoły, wsie i pola naokoło.Włodzimierz zaś widząc, że ponosi bardzo wielkiestraty, wysławszy parlamentariuszy zawiera pokój z Olegiem.Oleg, opuściwszyzamek Czernihów, cofnął się do Perejasławia.Połowscy jednak mimo to zazezwoleniem Olega nie zaprzestali niszczenia okolicy Czernihowa, w której wieluRusinów poniosło śmierć, wielu zostało schwytanych i uprowadzonych do niewoli.Nadto wielka ilość szarańczy, która nadleciała na ziemie ruskie, zżarła doszczętniewszystkie plony i ziemia ruska jednocześnie została ciężko doświadczona z jednejstrony spustoszeniem i klęską zadaną przez barbarzyńców, z drugiej zniszczeniemdokonanym przez.szarańczę1 [ Pobierz całość w formacie PDF ]