[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Zanotowano także przypadki zabójstw żołnierzy Armii Czerwonejprzebywających w tych powiatach w sprawie dostaw żywności dla jednostekfrontowych [.].W tym czasie przeprowadziliśmy wiele operacji ścigania ilikwidowania band AK, NSZ i UPA, w rezultacie których zabito ponad 900bandytów i 1300 schwytano [podkreślenie M.J.Ch.] 48.Jednak mimo napływu agentów NKWD, infiltracji przez UB i terrorukomunistycznego, należy podkreślić, iż niepodległościowcy nie zabijali nikogowyłącznie z tego powodu, że był %7łydem.W niektórych przypadkach nawetfunkcjonariusze komunistycznych sił bezpieczeństwa, którzy okazali się %7łydami,nie zawsze byli zabijani po wpadnięciu w ręce niepodległościowców.W marcu1945 r.oddział Armii Krajowej dowodzony przez ppor.Jerzego Pawełczaka Jura zaatakował niedaleko Kraśnika pociąg li-46Protokół przesłuchania  Papierosa.17 maja 1945 r.[w:] Białostocczyzna., s.142.47Meldunek sytuacyjny, brak daty [luty 1946 r.] [w:] Zbrodnie UB-NKWD., s.242.48Teczka specjalna., s.248.144nii Lublin-Rozwadów.Niepodległościowcy porwali czterech oficerów UB,którzy byli %7łydami.Po rozbrojeniu, sterroryzowaniu i rozebraniu oficerówpartyzanci zmusili ich do śpiewania pieśni żydowskich i tańczenia wokółogniska.Następnie oficerów wypuszczono, co było bezprecedensowymprzykładem łaski ze strony powstańców wobec pracowników UB49.Wydaje się, iż surowość zastosowanych środków zależała od winyposzczególnych osób.Czasami rzekomi współpracownicy UB byli jedyniepozbawiani mienia, ale nie zabijani.Na przykład 31 sierpnia 1945 r.grupaprowadzona przez ppor.Jerzego Pawełczaka  Jura usiłowała skonfiskowaćtowar ze sklepu jubilerskiego w A
odzi, którego żydowski właściciel oskarżonybył o kolaborację z UB.Podczas tej akcji, która zresztą okazała się nieudana, niezrobiono krzywdy żadnemu %7łydowi50.Zazwyczaj podziemie było wobec funkcjonariuszy bezpieki bezlitosne.Jednakże wydaje się, iż niepodległościowcy starali się oszczędzać niewinnych,szczególnie jeśli podczas przeprowadzania zadań konspiracyjnych nie działo sięnic nieprzewidzianego.W listopadzie 1944 r.oddział Armii Krajowej wkroczył do mieszkaniaw Lublinie w celu zabicia agenta UB Hersza Blankego, który był %7łydem.Pozaagentem w mieszkaniu znajdowało się pięciu innych %7łydów: mężczyzna, dwiekobiety i dwoje dzieci.Informator został zabity, pozostałych49Dokładniej, po rozwiązaniu AK jednostka Pawełczaka należała do Ruchu Oporu Armii Krajowej.E.Kurek, Zaporczycy., s.210.Dokument komunistyczny, opracowany na podstawie raportówżydowskich, potwierdza, iż 23 czerwca 1945 r.o 5.30 niepodległościowcy zaatakowali pociąg nastacji w Kraśniku.Pasażerowie żydowscy zostali pozbawieni pieniędzy i towarów, a  trzechwojskowych żydowskich rozebrano i pozostawiono w samej bieliz
nie.Nikomu jednak nie stała siękrzywda.Być może jest to ta sama akcja, którą opisała Kurek.AURM, Prezydium Rady Ministrów,Biuro Prezydialne, 5/137, Ministerstwo Pracy i Opieki Społecznej, Referat dla spraw PomocyLudności %7łydowskiej, Trzynaste sprawozdanie (za lipiec br.), 31 VII 1 945 r., k.22.50Napad na sklep jubilerski został przeprowadzony przez ppor.Jerzego Pawełczaka  Jura z ROAKz jego własnej inicjatywy po gorącej kłótni ze zwierzchnikiem, mjr.Hieronimem Dekutowskim Zaporą.Ten ostatni rozkazał większości swoich żołnierzy porzucić walkę zbrojną.Pawełczak ijego zwolennicy potrzebowali pieniędzy na kontynuację działań.Opierając się na informacji zrozpoznania przeprowadzonego przez innego żołnierza AK, Marian Grabskiego  Speca , wybrali sklep jubilerski Welta, który należał do %7łyda, który pracował w UB , jak podaje Kurek.JerzyPawełczak  Jur i plutonowy Władysław Winogrodzki  Modrzew zostali schwytani przez UBpodczas akcji ekspropriacyjnej i rozstrzelani 23 paz
dziernika 1945 r.Trzeciemu członkowi oddziału,szeregowemu Januszowi Pawełczakowi  Głazowi , udało się uratować.Wrócił w Lubelskie, bykontynuować walkę.E.Kurek, Zaporczycy., s.267-268; %7łołnierze., s.99-100; Straceni wpolskich., s.123, 159; Wyrok w sprawie rtm.Władysława Nowickiego  Stefana , mjr.HieronimaDekutowskiego  Zapory i towarzyszy, wyd.A.Zagórski,  Zeszyty Historyczne WiN-u 1996, nr 9,s.166, przyp.16.145nie ruszono, gdyż ani nie pomagali informatorowi, ani nie usiłowali się bronić51.Najprawdopodobniej w marcu 1945 r.polskie ugrupowaniekonspiracyjne zastrzeliło rzekomego żydowskiego informatora NKWD w jegodomu w Samborze, który wtedy był już częścią Ukrainy Sowieckiej.%7łona agentazostała przy życiu, mimo iż usiłowała bronić męża, a kiedy informator usiłowałsięgnąć po broń, wywiązała się bójka52.24 marca 1945 r.oddział AKO ppor.Kazimierza Kamieńskiego Huzara napadł na Czyżew, gdzie powstańcy dokonali egzekucji trzynastukolaborantów sowieckich, w tym dziewięciu %7łydów.Jednakże większościludności żydowskiej nie skrzywdzono, a póz
niej pozwolono %7łydom spokojniewyruszyć do Wysokiego Mazowieckiego53.W kwietniu 1945 r.oddział partyzancki wdarł się do gospodarstwawspółpracownika NKWD Mojżesza Lewinkopfa (Mieczysława Kosińskiego) wRzeczycy Okrągłej.Lewinkopfa nie było w domu.Powstańcy odeszli, niekrzywdząc jego żony, syna i innego chłopca54.Kosiński wraz z rodziną51Póz
niej ci sami świadkowie żydowscy, w tym Zofia Rozen z d.Burstein, której udało sięuratować, zeznawali przeciwko żołnierzom AK uczestniczącym w mordzie.Pięciu z nich zostałoskazanych na karę śmierci, siedmiu na wieloletnie więzienie.Opierając się na pojedynczej relacji zdrugiej ręki, Kopcikowski twierdzi, że przypadkowo zginął wtedy również inny %7łyd, LeonFeldhendler.Jednak autor przyznaje, iż nie odnaleziono wzmianek o domniemywanej drugiej ofierzew bardzo szczegółowych aktach policyjnych i sądowych dotyczących tej sprawy.A.Kopcikowski,Problemy bezpieczeństwa, http://ktf.umcs.lublin.pl/stona/lublin_po_l944.html; A.G.Kister, Koniecdonosiciela., s.7; I.Caban, E.Machocki, Za władzą ludu., s.157.52Póz
niej kobieta ta zeznawała przeciwko napastnikom na podczas ich procesu.Szczegóły tejsprawy pozostają jednak niejasne.Zabójstwa dokonali Henryk Urbanowicz i Edward Buca.Urbanowicz wszedł do domu żydowskiego sam, ponieważ żona informatora zabarykadowała drzwi,nim Bucy udało się wejść.Obydwaj nastoletni polscy chłopcy należeli do Orląt PodhalańskichSambora.Działali pod dowództwem Tadeusza Bukowego i mieli powiązania z Armią Krajową.NKWD zniszczyła Orlęta w maju 1945 r [ Pobierz całość w formacie PDF ]