Cornwell John Papież Hitlera

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
. Wszyscy prawdziwi wyznawcy Chrystusa napisał Pius XI w roku 1928 wierzą w dogmat Niepokalanego Poczęcia Matki Bożej z taką samą wiarą jakw tajemnicę Trójcy Zwiętej, nieomylność rzymskiego papieża i Boga Wcielonego 23.Posłuszeństwo Mariisymbolizowało wspólną i jednostkową uległość wobec Stolicy Apostolskiej, a jej pozycja opierała się napapieskim dogmacie.Przed wyjazdem do Francji Pacelli został wezwany do łoża swojego umierającego brata, Francesca,zasłużonego watykańskiego prawnika, który wynegocjował traktat laterański.Jego zgon tak go przytłoczył, żerozważał rezygnację z pielgrzymki. Ale taka decyzja miałaby zbyt ludzki wymiar , napisał z wyraznąaprobatą, nic nadto nie wyjaśniając, pierwszy biograf Piusa XII, Nazareno Padellaro.25 kwietnia Pacelli wyjechał więc do Lourdes, gdzie nazajutrz na dworcu powitały go depesze odprezydenta Republiki i spotkały zaszczyty godne głowy państwa.W asyście ćwierć miliona pielgrzymówprzez trzy dni modlił się i przewodził procesjom do świętej groty. W złudzeniu wychwalając pod niebiosanową wiedzę powiedział w typowym kazaniu o wrogach Kościoła są jedynie żałosnymi naśladowcami,którzy stare błędy pokrywają nowym blichtrem.Nic to, że skupiają się pod sztandarem rewolucji społecznej.Ich natchnieniem jest bowiem fałszywa koncepcja świata i życia.Skrytykowawszy ostro przesądy dotyczącekrwi i rasy i fałszywe koncepcje społeczno-gospodarcze, oświadczył, że Kościół na porozumienie z nimi niezgodzi się za żadną cenę , choć przecież przez pół 1933 roku próbował ułożyć się z Hitlerem.W niedzielę, ostatniego dnia pielgrzymki, kazanie poświęcił spowitej w słońce Apokaliptycznej Pani,zbawiającej rodzaj ludzki i Golgocie, osi dziejów ludzkości.Potem zaś, mówiąc o przesądzie rasy i krwi ,zapewnił- wbrew ustępstwom, do których zachęcał w ubiegłych latach w Niemczech- że Kościół wybierze krew Kalwarii, a nie zdradzi swej niemieckiej małżonki24.Podczas pobytu w Lourdes Pacelli nocami długo się modlił, nie śpiąc w normalnym łóżku, lecz naszezlongu.Któregoś popołudnia, pisze Falconi, pozwolił sobie na małą przerwę w ceremoniach, odwiedzającdolinę Labigorre niedaleko Saint-Savin.Jako przewodnik pojechał z nim ksiądz.Ledwie jednak powóz opuściłmiasto, Pacelli otworzył brewiarz i zaczął się modlić, nie zwracając najmniejszej uwagi na widoki.A jakąśgodzinę potem rzekł: Wracajmy, księże prałacie.W czasie powrotnej jazdy oczy miał zamknięte, jakbyzapadł w mistyczny trans.Kiedy dotarli do kwatery, swojemu towarzyszowi wycieczki powiedział tylko: Proszę wybaczyć! i szybko wszedł do środka.Ale jego wizyta we Francji okazała się sukcesem i nim jeszcze wyjechał, zaczęto mówić o drugiej.Wopinii francuskiej prasy, następnym razem do dyspozycji papieskiego legata powinno się oddać Wersal.Do Francji powrócił Pacelli 9 lipca 1937 roku, witany w Paryżu z oficjalną pompą przyakompaniamencie orkiestr wojskowych.Przed wyjazdem pociągiem do Lisieux w Normandii odprawił wbazylice Sacr�-Coeur mszę.Po drodze na peronach wszystkich stacji pozdrawiały go tłumy.Miasto Lisieuxpowitało go z wojskowymi honorami, kolejnymi orkiestrami, flagami i eskortą kawalerii.Podobno na trasęjego przejazdu do pałacu biskupiego wyległo co najmniej trzysta tysięcy wiernych.Jeden z korespondentówprasowych porównał Pacellego do figury na portyku katedry w Chartres.Głównym celem jego pielgrzymki do Lisieux było poświęcenie nowej bazyliki, wzniesionej nadgrobem św.Teresy, karmelitanki bosej, która, jako piętnastolatka, wstąpiła w roku 1888 do klasztoru, a zmarław 1897 na gruzlicę.Ta stanowiąca znamienną pochwałę duchowości ceremonia podkreślała wyższość życiawewnętrznego nad społecznym, posłuszeństwa nad inicjatywą, milczenia nad elokwencją.Zw.Teresa zasłynęła z wypowiedzi: Chcę, aby moje niebo polegało na czynieniu dobra na ziemi.Zostawiła po sobie wydaną pośmiertnie duchową autobiografię Historia duszy, odsłaniając w niej świętość,opartą na pokornym wypełnianiu obowiązków w zgromadzeniu klauzurowym.Jeszcze przed rokiem 1925, w którym Pius XI wyniósł ją na ołtarze, na całym świecie rozwinął sięludowy kult Teresy z Lisieux.Pius ogłosił ją patronką misji katolickich, a największą popularność zdobyławśród kleru diecezjalnego.Francuski historyk katolicki Daniel-Rops twierdził, że w skromności jej życiatkwi odpowiedz minionego wieku na dwie wielkie apostazje epoki, która zrodziła komunizm i nazizm. Twierdzeniom Nietzschego i Karola Marksa święta przeciwstawia jedyną nieodpartą odpowiedz (.) �Bógumarł�, ogłosił prorok z Sils-Maria.[Ale] Teresa (.) choć wszystko mogło ją przekonać, że Boga nie ma,wiedziała, że nic Go nie może zniszczyć, bo jest On jedyną Rzeczywistością 25.Osobiste przywiązanie Piusa XI do świętej Teresy nie znało granic.Pacellego poprosił, by muprzywiózł z Lisieux trzy róże, trzy niezwykłe łaski, o które błagamy tą ukochaną małą świętą.Strażnicyświątyni dostarczyli kwiaty na czas, ale, według Padellara, Pacelli nie okazując wzruszenia, obejrzał te trzyróże dokładnie niczym botanik 26.Przed wyjazdem z Francji powrócił do Paryża, by w wypełnionej po brzegi kościelnymi i świeckimidygnitarzami katedrze Notre-Dame wygłosić kazanie po francusku.Wstępując na ambonę, był ponoć niecozdenerwowany.Ale wkrótce, rozgrzany tematem, zawołał: Vigilate fratres! (Bądzcie czujni, bracia!).Przypomniał Francji o jej powołaniu do przestrzegania prawa miłości , bo to właśnie ono domaga się sprawiedliwego i chrześcijańskiego rozwiązania zasadniczej kwestii proletariatu.Posługując się licznymiuogólnieniami, odrzucił fałszywych proroków , którzy doprowadzili świat do nowego średniowiecza,porównywalnego jedynie z ciemnymi wiekami ery przedchrześcijańskiej [ Pobierz całość w formacie PDF ]

�

Podobne