[ Pobierz całość w formacie PDF ]
. Wolą Boga - kres życia", Mowy skierowane do Połączonych Kongregacji, s.112.75.Co jest jasnym obrazem celu naszego życia ?Ach, gdybyśmy tylko mogli uchwycić ten jasny obraz rzeczy, przeczuwając, że on jedenspośród wszystkiego, co nam towarzyszy miły jest Bogu! Jaka korzyść leży w przypodobaniusię światu, w upodobaniu wielkości, a choćby i nawet w przypodobaniu się tym, którychkochamy, gdy to porównać z łaską w oczach Boga.Jaka korzyść z oklasków, podziwu,umizgów i rzeszy wielbicieli, jeśli porówna się ją z tym jedynym celem, z posłuszeństwemwobec obrazu niebios? Cóż takiego może dać świat, co dałoby się porównać z oglądem sprawduchowych, żywą wiarą, niebiańskim pokojem, ogromem świętości, wiecznotrwałąprawością, nadzieją chwały, która jest udziałem ludzi szczerze kochających, idących zanaszym Panem, Jezusem Chrystusem?Dzień po dniu błagajmy i módlmy się do Niego, by objawiał się naszym duszom corazpełniej; by przynaglał nasze zmysły; by dał nam wzrok i słuch, smak i czucie świata, którynadejdzie; by działał pośród nas, tak by każdy mógł z przekonaniem powiedzieć:  prowadziszmnie według swojej rady i przyjmujesz mię na koniec do chwały.Kogo prócz Ciebie mam w48niebie? Gdy jestem z Tobą, nie cieszy mnie ziemia.Niszczeje moje ciało i serce, Bóg jestopoką mego serca i mym udziałem na wieki" (Ps 73, 24-26). Boże wezwanie", Kazania parafialne, s.1574.ROZDZIAA
XVIPOKÓJ76.Dlaczego prawdziwy chrzeÅ›cijanin zachowuje pokój ducha w każdym czasie ?Czy patrzyliÅ›cie kiedyÅ› na pomarszczonÄ… taflÄ™ wody? Czy myÅ›licie, że to drżenie napowierzchni przenika jej gÅ‚Ä™biÄ™? W żadnym razie! WidzieliÅ›cie lub sÅ‚yszeliÅ›cie o straszliwychburzach na morzu? Te sceny grozy i rozpaczy pod żadnym wzglÄ™dem nie przypominajÄ… Å‚ezapostoÅ‚a i jego bojaz
ni o stado.Te gwałtowne niepokoje nie sięgają głębin.Toń oceanu,rozległe królestwa wody opływające ziemię są równie spokojne i ciche zarówno, gdy sztormnadchodzi i gdy ustaje.Podobnie jest z duszami ludzi świętych.Mają w sobie dość bijącego znich niezgłębionego pokoju; i choć codzienność może sprawiać, że wydają się poruszeni, leczmimo to w swych sercach zachowują ciszę.Nawet aniołowie radują się z powodunawracających się grzeszników i, jak możemy dzięki temu przypuszczać, smucą się nad za-twardziałymi grzesznikami, lecz kto mógłby powiedzieć, że nie mają w sobie doskonałegopokoju? Nawet sam Wszechmogący Bóg raczy łaskawie mówić o swoim smutku i gniewie,i radości - a czyż nie jest Niezmienny? I w podobny sposób, porównując to, co ludzkie iBoskie, święty Paweł miał doskonały pokój, gdyż jego dusza osadzona była w Bogu, choćmogły go poruszać życiowe utrapienia.Z tego powodu, jak powiedziałem, chrześcijanin ma w sobie głębię, ciszę, ukryty pokój,którego świat nie widzi - niby jakieś dobro ukryte w oddalonym i niewidocznym dla okamiejscu, trudnym do zdobycia.Tego człowieka nic nie rozprasza - pokój jest jakby najlepszączęścią jego życia, ze wszystkim, co ono przynosi, a gdy jest sam, jest jego rzeczywistymstanem.To, kim jest, gdy opuści siebie dla Boga, jest jego prawdziwym życiem.Możeudz
wignąć własne istnienie, może (jak to bywa) radować się sobą, gdyż jest to łaska Boża,którą Pan weń wlewa, jest to znak obecności Wiekuistego Pocieszyciela, w którym chrześci-janin się raduje.Potrafi udz
wignąć (i znajduje w tym radość) siebie samego w każdym czasie-  nigdy mniej samotny, niż wówczas, gdy jest sam".Może spoczywać nocą z głową napoduszce, wpatrzony tylko w Boga, z sercem przepełnionym uczuciem, że nie trzeba municzego - że  jest pełen i obdarzony wszelką obfitością" - że Bóg jest dla niego wszystkim igdyby On zechciał ofiarować mu w darze nicość, to jeszcze byłoby to dlań zbyt wiele [ Pobierz całość w formacie PDF ]