[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Haag, R.(1992), Local Quantum Physics: Fields, Particles, Algebras (SpringerVerlag, Berlin).Hameroff.S.R., Penrose, R.(1996), Orchestrated reduction of ąuantum cohe-rence in brain microtubulas - a model for consciousness, [w:] Towarda Science of Consciousness: Contńbutions from the 1994 Tucson Conferen-ce, pod red.S.Hameroffa, A.Kaszniaka i A.Scotta (MIT Press, Cambridge,MA).Hameroff, S.R., Penrose, R.(1996), Conscious events as orchestrated space-time selections,  J.Consciousness Studies", 3, 36-53.Hameroff, S.R., Watt, R.C.(1982), Information processing in microtubules, J.Theor.Biol.", 98.549-561.Hawking, S.W.(1975), Particle creation by black holes,  Comm.Math.Phys.", 43, 199-220.Hughston, L.P., Jozsa, R., Wooters W.K.(1993), A complete classification ofąuantum ensambles having a given density matrix,  Phys.Letters", A183,14-18.Karolyhazy, F.(1966), Gravitation and ąuantum mechanics of macroscopicbodies,  Nuovo Cim.", A42, 390.Karolyhazy, F.(1974).Gravitation and ąuantum mechanics of macroscopicbodies,  Magyar Fizikai PolyoirMat", 12, 24.Karolyhazy, F., Frenkel, A., Lukacs, B.(1986), On the posslble role of gravityon the reduction of the wave function, [w:] Quantum Concepts in Spaccand Time, pod red.R.Penrose'a i C.J.Ishama (Oxford University Press,Oksford), s.109-128.Kibble, T.W.B.(1981), Is a semi-classical theory of gravity viable? [w:] Quan-tum Grauity 2: A Second Oxford Symposium, pod red.C.J.Ishama, R.Pen-rose'a i D.W.Sciamy (Oxford University Press, Oksford), s.63-80.Libet, B.(1992).The neural time-factor in perception, volition and fee will, Review de Metaphysiąue et de Morale", 2, 255-272.Libet, B., Wright, E.W.jr., Feinstein, B., Pearl, D.D.(1979), Subjective refer-ral of the timing for conscious sensory experience,  Brain", 102.193-224.Lockwood, M.(1989), Mind, Brain and the Quantum (Basil Blackwell, Oks-ford).Lucas, J.R.(1961), Minds, Machines and Godeł,  Philosophy", 36.120-124.przedruk [w:] Alan Ross Anderson (1964), Minds and Machines (PrenticeHali.New Jersey).Majorana, E.(1932).Atomi orientati in campo magnetico variabile,  Nuovo.Cim.".9.43-50.142 " MAKROSWIAT, MIKROSWIAT I LUDZKI UMYSA
Moravec, H.(1988), Mind Children: The Futwre oj Robot and Human Intelligen-ce (Harvard University Press, Cambridge, MA).Omnes, R.(1992), Consistent interpretations of ąuantum mechanics,  Rev.Mod.Phys.", 64, 339-382.Pearle, P.(1989).Combining stochastic dynamical state vector reduction withspontaneous localisation,  Phys.Rev.", A39, 2277-2289.Penrose, R.(1989).The Emperors New Mind: Concerning Computers, Minds,and the Laws o/Physics (Oxford University Press, Oksford); polskie wyda-nie: Nowy umysł cesarza, przel.P.Amsterdamski (PWN, Warszawa 1995).Penrose, R.(1989), Difficulties with inflationary cosmology, [w:] Proceedingsoj the 14th Texas Symposiwn on Relativistic Astrophysics, pod red.E.Fen-vesa,  Annals of NY Acad.Sci.", 571, 249 (NY Acad.Science.Nowy Jork).Penrose, R.(1991), On the cohomology of impossible figures \La cohomologiedefigwres impossibles],  Structural Topology" [Topologie structurale], 17,11-16.Penrose, R.(1994).Shadows oj the Mind: An Approach to the Missing Scienceof Consciowsness (Oxford University Press, Oksford).Penrose, R.(1996), On gravity's role in ąuantum state reduction,  Gen.Rei.Grav.\ 28, 581.Percival, I.C.(1995), Quantum spacetime fluctuations and primary state dif-fusion,  Proc.Roy.Soc.Lond.", A451, 503-513.Schródinger, E.(1935), Die gegenwartige Situation in der Quantenmechanik, Naturwissenchaften", 23, 807-812, 823-828, 8454-849.(Przekład na an-gielski: J.T.Trimmer (1980), [w:]  Proc.Amer.Phil.Soc", 124, 323-338).Schródinger, E.(1935), Probability relations between separated systems, Proc.Camb.Phil.Soc", 31, 555-563.Searle, J.R.(1980), Minds, Brains and Programs, [w:| The Behauioral andBrain Sciences, tom 3 (Cambridge University Press, Cambridge).Seymore, J., Norwood, D.(1993), A gamę for life,  New Scientist", 139, nr1889, 23-26.Sąuires, E.(1990), On the alleged proof of the ąuantum probability law, Phys.Lett.", A145, 67-68.Turing, A.M.(1937), On computable numbers with an application to the Ent-scheidungsproblem,  Proc.Lond.Math.Soc." (ser.2), 42, 230-265, po-prawka: 43.544-546.Turing, A.M.(1939), Systems of logie based on cardinals,  Proc.Lond.Math.Soc", 45, 161-228.von Neumann, J.(1955), Mathematical Foundations ofCuantum Mechanics(Princeton University Press, Princeton).Wigner, E.P.(1960), The unreasonable effectiveness of mathematies in thephysical sciences,  Comm.PureAppl.Math.", 13, 1-14; przekład polski w: Zagadnienia Filozoficzne w Nauce" (1991), 13, 5-18.%7łurek, W.H.(1991), Decoherence and the transition from ąuantum to classi-cal. Physics Today", 44 (nr 10), 36-44.ROZDZIAA
4O ZJAWISKACHUMYSA
OWYCH, MECHANICEKWANTOWEJ I AKTUALIZACJIPOTENCJALNOZ
CIAbner ShimonyWstęppracy Penrose'a najbardziej podziwiam styl jego ba-dań, w którym łączy on naukową wiedzę, śmiałośćWi determinację w dążeniu do zgłębienia problemu.Penrose re-alizuje wezwanie Hilberta: Wir mussen wissen, wir werdenwissen.1 Natomiast jego program akceptuję w trzech punk-tach.Po pierwsze, uważam, że procesy umysłowe można ba-dać naukowo.Po drugie, sądzę, że mechanika kwantowa maznaczenie dla rozwiązania problemu psychofizycznego (relacjamiędzy ciałem i umysłem).Po trzecie, kwantowy problem ak-tualizacji potencjalności to rzeczywisty problem fizyczny, któ-rego nie uda się rozwiązać, nie modyfikując mechaniki kwan-towej.Sceptycznie odnoszę się jednak do wielu szczegółówrozważań Penrose'a dotyczących tych trzech problemówi mam nadzieję, że moje krytyczne uwagi skłonią go do pew-nych poprawek.1 Musimy wiedzieć, będziemy wiedzieć".To wezwanie zostało wyryte na na-grobku Hilberta.Patrz Constance Reid (1970), Hilbert, s.220 (Springer Verlag,Nowy Jork).144 " MAKROSWIAT, MIKROSWIAT I LUDZKI UMYSA
4.1 Status zjawisk umysłowychw przyrodziePenrose poświęcił mniej więcej jedną czwartą pierwszychtrzech rozdziałów tej książki i połowę tomu Shadows oj theMind (dalej w skrócie SM) na wykazanie tezy, że ludzkie zdol-ności matematyczne nie mają charakteru algorytmicznego.Hi-lary Putnam2 w swej recenzji z SM twierdzi, że w wywodziePenrose'a istnieją pewne luki.Jego zdaniem Roger pomija dwiemożliwości.Po pierwsze, może istnieć maszyna Turinga symu-lująca zdolności matematyczne ludzkiego umysłu, natomiastnie sposób udowodnić, że działa ona poprawnie.Po drugie, re-alizowany przez tę maszynę program może być tak skompliko-wany, że w praktyce człowiek nie jest w stanie go zrozumieć.Kontrargumenty Penrose'a3 nie są dla mnie przekonujące, alenie znam dostatecznie dobrze teorii dowodu, by móc rozstrzy-gnąć ten spór.Wydaje mi się natomiast, że cały problem niema istotnego znaczenia dla zasadniczej tezy Rogera.Penroseprzypomina alpinistę, który wspina się na niewłaściwą górę.Jego zasadnicza teza, że pewnych aspektów procesów umysło-wych nie można symulować za pomocą sztucznego komputera,nie zależy od tego, czy zdolność ludzka do matematycznegomyślenia ma charakter niealgorytmiczny.W istocie, opróczdługiego wywodu opartego na twierdzeniu Gódla, Roger przed-stawił w SM (str [ Pobierz całość w formacie PDF ]