[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Ale to nie dotyczyło Simona.To nie był jej dawny facet.Nigdy nim nie był, myślała ze smutkiem.Dlatego z jego stratą tak trudno było jej siępogodzić.Nieudane związki.Wpływały na wszystko,co przychodziło po nich, niczym radioaktywnekatastrofy Zatruwały przyszłość.Coprzypomniało jej o kwestii, której jeszcze niewyjaśniła, a która mogłaby wyjaśnić, pośredniolub bezpośrednio, nagłe zniknięcie Alice. Dlaczego rozstał się pan z Laurą Cryer? zapytała Davida Fancourta. 17Poniedziałek, 29 września 2003 Nazywał ją Panią Mrugalską od momentu,gdy ją pierwszy raz zobaczył.To więcej niżprzezwisko.Ona była jest Panią Mrugalską.Ale do tego drugiego dziecka mówi Twarzyczko.On wie, że to nie jest Florence.Poza tympodsłuchałam, jak mówił o sobie per ja , gdybył u niej w nocy i nie wiedział, że stoję zadrzwiami.Gdyby mówił do Florence, używałbywyłącznie słowa tatuś . Zdaję sobie sprawę,że powinnam mówić wolniej, że mniejgorączkowy monolog byłby bardziejprzekonujący, ale zbyt długo czekałam naokazję, by się tym wszystkim podzielić.Niepotrafię powstrzymać potoku słów.Siedzimy z Simonem w klubie Chompers.Podczas gdy ja rozprawiam o Davidzie,detektyw pilnie mnie obserwuje zzawypolerowanego stołu, sprawiając wrażeniezakłopotanego.Jest zdenerwowany.Siedzipalcem wskazującym linie słojów w blacie.Wokół nas panuje potworny harmider muzyka, śmiech, rozmowy ale ja słyszę jedynie ciszę, która zapadła po tym, jakskończyłam mówić.Milczenie Simona.Jegowłosy są czyste, świeżo uczesane.Dżinsowakoszula i czarne spodnie wyglądają na nowe,ale nie pasują za dobrze do siebie ani dobrązowych butów.Nie wiem, dlaczego tenzestaw nie działa, ale moją pierwszą myślą, gdyzobaczyłam go w drzwiach, było: David prędzejby umarł, niż się pokazał w takim stroju .Złygust Simona w kwestii ubrań jest uroczy,prawie dodaje mi otuchy. Obawiam się, że to nic nie znaczy mówipo długiej pauzie przepraszającym tonem.Wielu rodziców daje dzieciom po kilkaprzezwisk.Zdarza się też, że zamieniają jednona drugie.To, że twój mąż określa się jako ja ,to też normalne.Najczęściej może używać słowa tatuś , a od czasu do czasu ja . W takim razie nie wiem, co mogępowiedzieć, żeby cię przekonać.Skoro mojesłowo ci nie wystarcza. Rozpacz odbiera miczucie.Nie mam Simona po swojej stronie.Niemogę na nim polegać.Przez chwilęzastanawiam się, czy wyjawić mu, co mi sięprzydarzyło dzisiaj nad ranem, po długiej,dręczącej, nieprzespanej nocy Musiałam błagaćo swoje ubranie i o możliwość skorzystania z toalety David w końcu otworzył moją szafę ispecjalnie wybrał sukienkę, która była na mnieza mała obrzydliwą, obcisłą, zieloną szmatę,której nie wkładałam od lat. Niedobrze, że takutyłaś podczas ciąży , powiedział.Bardzo potrzebowałam iść do toalety.Niemiałam czasu na kłótnię, więc wcisnęłam się zzakłopotaniem w sukienkę, po czym poczułamjeszcze większy nacisk na pęcherz.W każdejchwili mogłam stracić kontrolę i David o tymwiedział.Zmiał się z mojej bezbronności. Dobrze, że nie rodziłaś metodą naturalną powiedział. Twoje mięśnie dna miednicyraczej by nie wytrzymały, co? .W końcu usunąłsię na bok i pozwolił mi wyjść z sypialni.Pobiegłam do łazienki, zdążając w ostatniejchwili.Nie mogę zmusić się do opowiedzeniaSimonowi o torturach Davida.Nie jestemgotowa podzielić się z nim swoim upokorzeniemtylko po to, by usłyszeć, jak mówi, żebezwzględność mojego męża nie dowodzi, iżTwarzyczka to nie Florence.Nadal mam nasobie tę okropną zieloną sukienkę.David nieoddał mi klucza do szafy, więc nie mogłam sięprzebrać.Vivienne by mi nie uwierzyła, gdybymjej powiedziała, co zrobił.Dałaby raczej wiarę Davidowi, który z pewnością zaprzeczyłbyoskarżeniom, mówiąc, że to ja zamknęłam szafęi zgubiłam klucz; że postradałam zmysły.Czuję wstyd, że jestem w miejscupublicznym w tak paskudnym stroju.Nie mamwątpliwości, że Simon zwracałby większąuwagę na to, co mówię, gdybym była lepiejubrana.Ale nie jestem i Simon wierzyDavidowi. Naprawdę nie wiem, co mam myśleć mówi. Nigdy nie znałem nikogo takiego, jakty
[ Pobierz całość w formacie PDF ]