[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.- O rany! - westchnęła zafascynowana Pamela.- Co za opowieść! Nic dziwnego, \
e postawiła krzy\
yk na przeszłości.Więc ten staruszek, którego Max przywiózł do willi, to twój ojciec! - Oszołomiona potrząsnęła głową.- To mi dopierochucpa!- Ona tak nie uwa\
a.Dla niej to wszystko jest całkiem naturalne.W ten sposób za jednym zamachem pozbywa siękilku problemów.- Na pewno? Chodzi mi o ciebie.Co z nim zrobisz.z twoim ojcem.151- Sam o tym zdecyduje, kiedy będzie mógł mówić.Jest fizycznym wrakiem.Nikt nie wie, jak prze\
ył ostatnietrzydzieści lat.Teraz na odmianę musi mieć coś, czego sam zechce.- Alex, ty te\
się zmieniłaś.Kiedy tylko zobaczyłam cię przy tamtym drzewie, wiedziałam, \
e coś się stało.Wygląda-łaś jak ktoś, komu powiedziano, \
e wcale nie jest chory na śmiertelną chorobę.- Właśnie tak się czułam.Wiesz, nie chodziło o to, jaka byłam.Chodziło o to, \
e po prostu byłam.Ona mnie niechciała - w ogóle nie chciała mieć dziecka.Byłam tylko pomyłką, niczym więcej.- I potrafisz z tym sobie poradzić?- Po tym, czego się dowiedziałam, du\
o łatwiej.Myślała, \
e pozbędzie się mnie razem z Laszlem Kovacsem.U\
yłacią\
y jako sposobu na poślubienie Johna Brenta i zdobycie brytyjskiego obywatelstwa, i była zachwycona, \
e mo\
e zo-stawić mnie z Brentem.Wyobra\
asz sobie, jak musiała się poczuć, gdy pokazała się Mary Brent ciągnąc mnie za sobą?To z pewnością nie było częścią  wielkiego planu , ale nic nie mogła na to poradzić, bo ta potworna staruchaszanta\
em zmusiła ją, by mnie zatrzymała.Wiedziałam tylko, \
e ona mnie nie chce.Ale byłam za młoda, by zrozumiećdlaczego, zało\
yłam więc, \
e jestem dzieckiem szatana - grzeszna, nie kochana, nie chciana.Słyszałam to wiele razy.- To absolutny koszmar - powiedziała poruszona Pamela.- Nic dziwnego, \
e byłaś taka zamknięta.Zupełnie niepojmuję, jakim cudem w ogóle wyrosłaś na kogoś normalnego.- Nie wyrosłabym, gdyby nie Patsy i Max.Oni dali mi jedyną miłość, którą poznałam.i za którą tęskniłam.Patsybyła zrównowa\
ona, spokojna.normalna, a Max silny, opiekuńczy i z poczuciem humoru.Ale nie mogłam pozbyć sięuczuć, które wzbudzała we mnie matka.Mimo wszystko wcią\
potrzebowałam jej miłości.Podejrzewam, \
e gdyby miją dała, przekonałabym się ostatecznie, \
e mylÄ™ siÄ™ w samoocenie.Kiedy matka wciÄ…\
okazywała obojętność.no có\
,zachowywałam się jak ostryga.Najlepiej jak mogłam niwelowałam podra\
nienie, jakie wywoływało to ziarno piasku, izasklepiałam się pod kolejnymi tytułami akademickimi.Wszystko to miało unaocznić, \
e chocia\
nie jestem piękna,jestem przynajmniej mądra.Ale nadal nie sprawiało to \
adnej ró\
nicy.A\
do tego wieczora, kiedy stawiłam czołomatce i potwierdziły się wszystkie moje najgorsze obawy.Ale co dziwne, wtedy otrzez
wiałam i przestałam sięzadręczać pragnieniem matczynej miłości i uświadomiłam sobie, \
e na pewno chodziło o coś więcej.Czy\
nieporzuciła mnie, kiedy mój wygląd był jeszcze niewiadomą? Musiały być jakieś inne, głębsze przyczyny.Zrozumiałamje w pełni dopiero dzisiaj.- Ale do czego było jej potrzebne twoje przebaczenie?- Pomyślała, \
e straciła Chrisa z powodu postępowania względem mnie; \
e została ukarana ręką opatrzności, którazaprowadziła ją tak daleko.To dlatego usiłowała popełnić samobójstwo.Uznała się za porzuconą.Dopiero gdy trzeciapróba odebrania sobie \
ycia nie wyszła, zrozumiała, \
e błąd nie polegał na tym, \
e z
le postępowała.zawiodła wstosunku do mnie czy do Chrisa.Popełniła błąd wobec swojego przeznaczenia.Pozwoliła innym sprawom wejść wparadę losowi.Dlatego straciła ojca Chrisa.Powiedziała mi, \
e nie jest jak inne kobiety.Jej przeznaczenie zostałozapisane w gwiazdach i nie ma mowy o \
adnych odstępstwach od ustalonego szlaku.Od tej pory nie zboczy z niego nakrok.Stąd te porządki, tak je nazwijmy.Teraz mo\
e iść przed siebie absolutnie wolna.Pamela kompletnie osłupiała.Widząc to Alex powiedziała:- Jest idealnym, podręcznikowym przykładem megalomanii.- Który brzmi.?- Przesadne wyobra\
enie o własnej wartości.To postać szaleństwa.- Chcesz powiedzieć, \
e ma świra?- Mo\
e nie nadaje się do zapakowania w kaftan bezpieczeństwa, ale nie jest te\
zupełnie normalna.Pamela potrząsnęła głową.- O rany! To dlatego jest taka.- To mój pogląd; psychiatra mógłby się z nim nie zgodzić.- Nie powiedziałaś jej tego!Alex spojrzała na nią krzywo.- Mo\
e jestem głupia, ale nie a\
tak.Pamela z namysłem popiła szampana.- Có\
, to całkiem racjonalne wytłumaczenie.- Uśmiechnęła się.- Więc wcale się tak bardzo nie zmieniłaś.Alex wybuchnęła śmiechem.- Taka jest moja natura.Pamela popatrzyła na nią z podziwem.- Nie doszłabym do tego i za milion lat.Nic dziwnego, \
e jesteś doktorem literatury.- To całkiem proste, kiedy się nad tym zastanowić.- I kiedy się wie, jak się nad tym zastanawiać.Przejrzałaś ją na wylot.Powinnaś napisać o tym ksią\
kę.AnalizowałaśCharlottę Bronte i George a Elliota.Dlaczego nie Evę Czerny? Oto następny kawałek układanki.Zaproponowała mi152pracę.Alex nie była zaskoczona.- Oczywiście.Galopująca megalomania, tak jak powiedziałam.Liczą się tylko własne sprawy.Nie ma ju\
powodu,by się ciebie bać albo nienawidzić, więc czemu cię nie wykorzystać [ Pobierz całość w formacie PDF ]