[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Ożywia on instytucjonalne, ale głównie charyzmatyczne struktury Kościoła, gdzie daje dary Ojca i Syna, tchnie moce i treści w życie społeczne, oświeca i umacnia ludzi w ich życiu wewnętrznym i działaniu.Daje inicjatywy przemian, rozwoju, przekształcania się, odradzania, ducha nieustającej rewolucji wewnętrznej i zewnętrznej, porywającą wizję nowego świata.Z daru kapłaństwa czyni szczególny zwornik jedności społecznej, czynnik aktywności chrześcijańskiej oraz zaczyn w postępie podmiotowości socjalnej.Istnieje utopia w znaczeniu ujemnym jako bajeczna, sprzeczna z możliwościami, mrzonka o raju na ziemi, ale istnieje też utopia o znaczeniu dodatnim, która jest siłą napędową każdego postępu, jest przyciągającym obrazem celów, posiada ów niezbywalny wymiar telematyczny (pragnieniowy i idealny) społeczeństwa, słowem: jest motorem drogi naprzód, nowości, odnowy, odrodzenia, doskonalenia indywidualnego i zbiorowego, radykalnego skoku wzwyż; jest to realizm piękna postępu, a nie hasłologia rozczarowania rzeczywistością.W ten sposób Duch Jezusa tchnie nieodpartą wizję socjalną, daje siły dążenia do realizowania tej wizji i staje się nieodzownym warunkiem osiągania „eschatycznyeh owoców Królestwa Chrystusowego” (P.Liszka).Chrystologia wyzwolenia jako „socjalna” jest dezyderatem całego współczesnego świata chrześcijańskiego, ale należy się strzec pomieszania płaszczyzn: doczesnej i wiecznej, nie należyutożsamiać doczesnego aspektu zbawienia z aspektem nadprzyrodzonym.7.Chrystologie aspektowe.Wiele ujęć chrystologicznych podkreśla szczególnie jeden czy drugi aspekt nauki o Jezusie Chrystusie.a) Teoria sensu — Joseph Ratzinger.Jezus Chrystus z całą swoją rzeczywistością sprowadza się do roli sensu historiozbaw-czego.Autor nie mówi, na czym ten sens polega, po prostu stwierdza tylko, że Jezus Chrystus „jest” sensem.Być może, iż chodzi mu o to, że Logos wkroczył w historię jako myśl, cel, istotne Wydarzenie, przypadek pełnej Transcendencji.W Jezusie wypowiedział się Bóg w sposób ostateczny, a więc Jezus jest Słowem Bożym.Jest on „substancją objawienia”, bo już inaczej i pełniej Bóg nie może się wypowiedzieć.Jest też „definicją” człowieka.Z kolei Jezus jest wydarzeniem dynamicznym tak dalece, że jest tożsamy ze swym dziełem; jego Osoba schodzi się w jedno z działaniem zbawczym; jedność dwu natur w Osobie to identyczność Bytu Chrystusa i jego Służby, Istoty i Posłannictwa; chrystologia i soteriologia zbiegają się razem.Chrystus jest zbawieniem i historią zbawienia.W rezultacie, Jezus Chrystus jest sensem Bożym człowieka i jego dziejów.b) Teoria znaczenia — J.Nolte.Teoria ta abstrahuje jeszcze bardziej od ontologii.Chrystusa ujmuje jako „znaczenie” (die Bedeutung), czyli jako fakt, symbol, obraz, rękojmię i nosiciela znaczenia dla człowieka.Podobnie zdanie: „Jezus jest Chrystusem lub Bogiem” trzeba tłumaczyć w ten sposób, że „Jezus posiada znaczenie szczególnie, czegoś nieskończenie wyższego od jakiejś Funkcji w pełni religijnej”.Bliżej jednak nie da się tego „znaczenia” określić treściowo: nie oddaje ono ani Boga, ani Eschatologii, ani Wieczności.Po prostu „Chrystus” jest niejako wielkością „językową”: wyraża on funkcję jakiegoś jedynego, niezwykłego i definitywnego „znaczenia”.„Znaczenie” to ukierunkowuje człowieka poprzez język ku „Czemuś Wyższemu”.W rezultacie chrystologia jest nie tyle dogmatyką, ile pedagogiką.Jednakże cała teoria wydaje się pustosłowna i jałowa.c) Teoria wydarzenia eschatologizującego — Dietrich Wie-derkehr.Teolog ten uczy za W.Pannenbergiem, że Jezus Chrystus jest wydarzeniem eschatologicznym, które wyraża się najpełniej w Zmartwychwstaniu, a tym samym w Przyszłości Ostatecznej, w relacji ku Ojcu, w Bogu Przychodzącym.Dlatego „naturę ludzką” trzeba rozumieć jako symbol ludzkiej antycypacji eschatologii w czasie i przestrzeni, „naturę boską” jako rodzaj „Samozdarzenia” (das Selbstereignis), czyli odsłonięcia się Stanu Niezaprzyczynowanego, a całość — Osobę Jezusa Chrystusa jako „Historię absolutnie dokonaną”, gdzie Samozdarzenie Boże staje się historią Jezusa, a historia Jezusa okazuje się pełną relacją ku Samozdarzeniu Bożemu, ku posyłającemu go i dokonującemu się w nim historycznie Bogu.W Chrystusie łączy się Byt Syna z Bytem Człowieka ku Bogu Ojcu.d) Teoria chwały posłuszeństwa — Hans Urs von Balthasar.Logos zstępujący jest Miłością, Agapą i Chwałą (die Hcrrlich-keit).Zaczął proces „olśniewania ludzi przez chwalę Chrystusa, który jest obrazem Boga” (2 Kor 4, 4-6).Można do tego dotrzeć tylko przez wiarę, a wiara polega głównie na istotnym posłuszeństwie Bogu [ Pobierz całość w formacie PDF ]