Baum Frank L W krainie Czarnoksiężnika Oza [2]

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
. Ognicha jest teraz w Szmaragdowym Grodzie u królowej Dendery powiedział Tip. To ona nagromadziła tyle przeszkód na naszej drodze, topod jej wpływem Dendera groziła, że zniszczy naszych przyjaciół, a mnieodda z powrotem w moc starej jędzy. A więc zdecydowała Gladiola poprowadzę moją armię doSzmaragdowego Grodu i wezmę Ognichę do niewoli.A potem możebędziemy mogli zmusić ją do wyjawienia prawdy o losie Ozmy. To straszna baba! mruknął Tip, drżąc na myśl o czarnym kociołkuOgnichy. A także ogromnie uparta. I ja również jestem uparta powiedziała ze słodkim uśmiechemGladiola. Ani trochę więc nie obawiam się Ognichy.Dzisiaj poczynięwszystkie konieczne przygotowania, a jutro o świcie ruszymy.21.BLASZANY DRWAL ZRYWA R�%7ł21.BLASZANY DRWAL ZRYWA R�%7łPięknie i okazale wyglądała armia Gladioli Dobrotliwej, gdy zebrała się oświcie przed bramami pałacu.Mundury dziewcząt żołnierzy cieszyły wzrokwesołymi kolorami, a zakończone srebrem włócznie o długich drzewcachwyłożonych masą perłową świeciły jasnym blaskiem.Wszyscy oficerowiemieli ostre, błyszczące miecze przy boku i obramowane pawimi pióramitarcze i naprawdę wydawało się, że żadnemu wrogowi nie uda się zwyciężyćtakiej wspaniałej armii.Czarodziejka jechała w pięknej lektyce w kształcie powozu, odrzwiczkach i oknach przysłoniętych jedwabnymi firankami, ale zamiast nakółkach powóz spoczywał na dwóch długich, poziomych prętach, opartych naramionach dwunastu sług.Strach na Wróble, Blaszany Drwal i resztaprzyjaciół zdecydowali się lecieć na Cudaku, żeby dotrzymać krokumaszerującemu szybko wojsku.Zaledwie Gladiola ze swoją armią wyruszyła w drogę przy wesołychdzwiękach melodii granych przez królewską orkiestrę, nasi przyjacielewdrapali się na kanapy i podążyli za nimi.Cudak frunął powoli, unosząc się nad lektyką, w której jechałaCzarodziejka. Uważaj powiedział Blaszany Drwal do Stracha, który przechyliłsię, żeby spojrzeć na maszerującą armię. Możesz wypaść. To nie ma znaczenia zauważył uczony pluskwiak. Nic mu się nie stanie, ponieważ jest wypchany pieniędzmi. Czy cię nie prosiłem. zaczął Tip głosem pełnym wyrzutu. Prosiłeś! zgodził się szybko Wtyk. Bardzo cię przepraszam.Spróbuję wziąć się w ryzy. Wez się szybko poradził mu chłopiec jeżeli pragniesz dalejpodróżować w naszym towarzystwie. Ach! Nie mógłbym znieść rozstania z wami szepnął zewzruszeniem owad.Wobec czego Tip zmienił temat rozmowy.Armia posuwała się wytrwale naprzód, zanim jednak dotarła do murówSzmaragdowego Grodu, zapadła noc.Przy zamglonym świetle księżyca armiaGladioli otoczyła bezszelestnie miasto i rozbiła namioty z purpurowegojedwabiu.Rozstawiono także namiot dla Stracha i jego przyjaciół.A kiedyzakończono przygotowania szybko i karnie, jak przystoi wojsku, armia udałasię na spoczynek.Wielkie było zdumienie królowej Dendery, gdy następnego rankaprzybiegli do niej żołnierze z wieścią o ogromnej armii otaczającej miasto.Dendera wdrapała się natychmiast na wysoką wieżę pałacową i ujrzałasztandary powiewające na wszystkie strony i wielki biały namiot Gladioliustawiony naprzeciwko bram Grodu. Jesteśmy zgubione! wykrzyknęła zrozpaczona. Cóż znacząnasze druty wobec długich włóczni i straszliwych mieczy wroga! Najlepszą rzeczą, jaką możemy uczynić rzekła jedna z dziewcząt to poddać się jak najszybciej. O, nie! odpowiedziała Dendera nabierając po trochu odwagi.Nieprzyjaciel znajduje się jeszcze za murami miasta, spróbujemy więc zyskaćna czasie wdając się z nim w układy.Idz z białą flagą do Gladioli i zapytaj,dlaczego ośmieliła się dokonać najazdu na moje państwo i jakie są jej żądania.Dziewczyna przeszła więc przez bramy, niosąc białą flagę jako znak jejpokojowej misji, i stanęła przed namiotem Gladioli. Powiedz twojej królowej rzekła dziewczynie Czarodziejka żemusi wydać mi starą Ognichę.Jeśli to uczyni, nie będę się jej dłużejnaprzykrzać [ Pobierz całość w formacie PDF ]

�

Podobne